ارزش خالص چیست؟

ارزش خالص قابل تحقق: مشخصات ، محاسبه و مثالها

ارزش خالص قابل تحقق (VNR) ارزش دارایی است که می توان با فروش آن به دست آورد ، کمتر از برآورد معقول از هزینه های مربوط به دفع یا فروش نهایی دارایی مذکور.

این یک روش ارزش خالص چیست؟ معمول است که برای محاسبه ارزش دارایی موجودی در حسابداری استفاده می شود. VNR با استفاده از اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) در معاملات حسابداری استفاده می شود.

قوانین GAAP ، حسابداران رسمی را ملزم می کند که اصول محافظه کاری را در کارهای حسابداری خود اعمال کنند.

حسابدار موظف است برای بسیاری از معاملات نظر بدهد و اصل محافظه کاری از حسابداران می خواهد که محافظه کارانه ترین دیدگاه را برای همه معاملات انتخاب کنند.

دیدگاه محافظه کارانه به این معناست که معامله ای که در ارزش دارایی اغراق نکرده و سود بالقوه کمتری ایجاد می کند باید در حسابداری ثبت شود.

ارزش خالص قابل تحقق یک روش محافظه کارانه برای ارزیابی دارایی است ، زیرا مبلغی را که فروشنده در صورت فروش دارایی دریافت خواهد کرد ، تخمین می زند.

مشخصات

حساب های دریافتنی و موجودی دو بزرگترین دارایی هستند که شرکت می تواند در ترازنامه قرار دهد. از VNR استفاده می شود تا بتواند تعادل هر دو دارایی را ارزیابی کند.

اگرچه این دو دارایی در ابتدا با قیمت تمام شده خود ثبت می شوند ، اما زمان هایی وجود دارد که شرکت هزینه کمتری از آن هزینه را دریافت می کند. وقتی این اتفاق می افتد ، شرکت باید هزینه کمتری یا ارزش خالص قابل تحقق را گزارش کند.

ارزیابی حساب های دریافتنی

وقتی مشتریان فاکتورهای معوقه پرداخت می کنند ، مانده حساب دریافتنی به پول نقد تبدیل می شود. با این حال ، این مانده باید توسط مشتریانی که پرداختی را انجام نداده اند ، تنظیم شود.

در مورد حساب های دریافتنی ، ارزش خالص قابل تحقق همچنین می تواند به عنوان مانده بدهی در حساب های دریافتنی حساب ، کمتر از مانده اعتبار در حساب دارایی های بدهی های بد بیان شود.

ارزیابی موجودی کالا

در چارچوب موجودی کالا ، ارزش خالص قابل تحقق قیمت فروش پیش بینی شده در دوره عادی تجارت ، منهای هزینه های تکمیل ، تبلیغات ، حمل و نقل و غیره است.

GAAP از حسابداران استفاده می کند تا از قانون کمترین هزینه یا ارزش بازار برای ارزیابی موجودی کالا در ترازنامه استفاده کنند.

اگر قیمت موجودی موجود در بازار زیر قیمت باشد ، اصل محافظه کاری ایجاب می کند که از قیمت بازار برای ارزش گذاری موجودی کالا استفاده شود. ممکن است با منسوخ شدن موجودی کالا ، قیمت بازار پایین بیاید.

بررسی ارزش موجودی کالا

به دلیل تأثیرات منفی عواملی مانند خسارت ، خراب شدن ، کهنه شدن و تقاضای پایین مشتری ، نیاز به بررسی مداوم ارزش موجودی کالا وجود دارد تا ببینید آیا هزینه ثبت شده آن باید کاهش یابد.

با یادداشت موجودی کالا ، از تحقق ضرر و زیان در یک دوره آینده جلوگیری می شود.

بنابراین ، استفاده از ارزش خالص قابل تحقق یکی از راه های اجرای سوابق محافظه کارانه ارزش دارایی های موجودی است.

ارزش خالص قابل تحقق چگونه محاسبه می شود؟

برای تعیین ارزش خالص قابل تحقق یک کالای موجودی ، این مراحل را دنبال کنید:

- ارزش بازار یا قیمت فروش مورد انتظار موجودی کالا را تعیین کنید.

- تمام هزینه های مرتبط با تهیه و فروش دارایی ، مانند هزینه های تولید ، حمل و نقل و تبلیغات را پیدا کنید.

- تفاوت بین ارزش بازار و هزینه های مربوط به فروش برای رسیدن به ارزش خالص قابل تحقق محاسبه می شود. بنابراین ، فرمول زیر است:

ارزش خالص قابل تحقق = ارزش بازار موجودی کالا - هزینه های تهیه و فروش محصولات.

به عنوان مثال ، هنگامی که مشاغل موجودی کالا را خریداری می کند ، ممکن است هزینه های اضافی برای تهیه آن محصولات برای فروش متحمل شود.

فرض کنید یک خرده فروشی مبلمان بزرگی را به عنوان موجودی خریداری می کند. این شرکت مجبور است ویترینی بسازد و همچنین شرکتی را برای انتقال اسباب و اثاثیه منزل خریدار استخدام کند. برای محاسبه VNR باید آن هزینه های اضافی را از قیمت فروش کم کرد.

برای حساب های دریافتنی ، VNR به عنوان مانده دریافتنی منهای پیش بینی حسابهای مشکوک محاسبه می شود ، که این مبلغ فاکتورهایی است که شرکت به عنوان بدهی بد معرفی می کند.

مثال ها

اگر حساب های دریافتنی 10000 دلار مانده بدهی داشته باشد و حق حساب های مشکوک مانده اعتبار 8000 دلار داشته باشد ، ارزش خالص قابل تحقق حساب های دریافتنی 92000 دلار است.

تعدیلات حساب ذخیره در صورت سود و زیان به عنوان هزینه بدهی بد گزارش می شود.

حال فرض کنید موجودی یک شرکت 15000 دلار هزینه داشته باشد. با این حال ، در پایان سال حسابداری ، موجودی کالا علاوه بر هزینه 2000 دلار برای بسته بندی ، کارمزد فروش و حمل و نقل ، می تواند فقط 14000 دلار به فروش برسد.

بنابراین ، ارزش خالص تحقق موجودی کالا 12000 دلار است که بهای فروش 14000 دلار کمتر از 2000 دلار هزینه برای دفع کالا است.

در آن شرایط ، موجودی کالا باید با کمترین هزینه 15000 دلار و VNR 12000 دلار گزارش شود.

بنابراین ، موجودی کالا باید در ترازنامه 12000 دلار گزارش شود و در صورت سود و زیان باید خسارت 3000 دلاری ناشی از کاهش موجودی کالا گزارش شود.

شرکت ABC

ABC International کالایی با قیمت 50 دلار موجودی دارد. ارزش بازار کالا 130 دلار است. هزینه تهیه کالا برای فروش 20 دلار است ، بنابراین ارزش خالص قابل تحقق این ارزش خالص چیست؟ است: ارزش بازار 130 دلار - هزینه 50 دلار - هزینه آماده سازی 20 دلار = 60 دلار.

از آنجا که هزینه 50 دلار کمتر از VNR 60 دلار است ، کالای موجودی با هزینه 50 دلار همچنان ارسال می شود.

سال بعد ، ارزش بازار کالا به 115 دلار کاهش می یابد. هزینه هنوز 50 دلار است و هزینه تهیه آن برای فروش 20 دلار است ، بنابراین ارزش خالص قابل تحقق این است: ارزش بازار 115 دلار - هزینه 50 دلار - هزینه آماده سازی 20 دلار = 45 دلار.

از آنجا که VNR 45 دلار کمتر از هزینه 50 دلار است ، ضرر 5 دلار باید روی کالای موجودی ثبت شود ، بنابراین هزینه ثبت شده آن به 45 دلار کاهش می یابد.

اگر این محاسبه منجر به ضرر شود ، ضرر بهای تمام شده کالای فروخته شده با بدهی منظور می شود و حساب موجودی کالا به منظور کاهش ارزش حساب موجودی ، اعتبار می گیرد.

خالص ارزش دارایی‌ها یا NAV شرکت‌های سرمایه‌گذاری صفر تا صد

مقدمه‌ای بر خالص ارزش دارایی‌ها یا NAV شرکت‌های سرمایه‌گذاری و نحوه‌ی محاسبه‌ی آن

در تجزیه‌و‌تحلیل بنیادی و ارزش‌گذاری شرکت‌ها مطابق با تفاوت آن‌ها در فعالیت اصلی‌شان رویکرد‌های متفاوتی اتخاذ می‌شود و به همین دلیل نحوه‌ی تحلیل شرکت‌های تولیدی و شرکت‌های سرمایه‌گذاری دارای تفاوت‌هایی است. در شرکت‌های تولیدی به دنبال پیش‌بینی سود شرکت‌ها با بهره‌گیری از برخی پارامتر‌ها و مفروضات بودیم. اما در شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای داشتن تحلیلی درست و صحیح به سراغ مفهومی به نام NAV یا همان خالص ارزش دارایی‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری خواهیم رفت و پس از محاسبه، آن را با قیمت سهم شرکت مقایسه خواهیم کرد. نحوه‌ی محاسبه‌ی NAV یا خالص ارزش دارایی‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری دارای نکاتی است که رعایت کردن آن از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله سعی می‌کنیم تا ضمن بیان روش محاسبه‌ی NAV تمامی نکات جانبی مفید در محاسبه و همین‌طور تحلیل آن را پوشش دهیم.

خالص ارزش دارایی‌ها یا (Net Asset Value (NAV)) به چه معناست؟

NAV مخفف کلمه‌ی Net asset value یا همان خالص ارزش دارایی است. بدون شک تحلیل‌گران در هر شرکت و یا حتی صندوقی که مورد بررسی قرار می‌دهند به دنبال پی‌بردن به ارزش ذاتی آن و ارزش‌گذاری آن هستند. قیمت‌ها همواره به سمت ارزش ذاتی حرکت خواهند کرد و به همین دلیل دانستن ارزش ذاتی شرکت‌ها و مقایسه‌ی آن با قیمت روز از اهمیت بالایی برخوردار است.

مفهوم ارزش ذاتی در خصوص شرکت‌های سرمایه‌گذاری در واقع همان خالص ارزش دارایی آن‌ها است که تحت عنوان NAV محاسبه و تحلیل می‌شود. به زبان ساده‌تر خالص ارزش دارایی برای یک شرکت سرمایه‌گذاری از کسر کردن میزان بدهی‌های آن شرکت از میزان دارایی آن شرکت به دست می‌آید و برای مقایسه‌ی راحت‌تر آن با قیمت بازاری ارزش به‌ دست‌ آمده را تقسیم بر کل تعداد سهم شرکت خواهیم کرد تا خالص ارزش دارایی را برای یک سهم محاسبه کرده باشیم. اما محاسبه‌ی خالص ارزش‌ دارایی‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری حاوی روش‌ها و نکاتی است که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

نحوه‌ی محاسبه‌ی NAV یا خالص ارزش دارایی‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری

در محاسبه‌ی NAV یا خالص ارزش دارایی‌ها آیتم‌های مختلفی نقش دارند که یکی از معیار‌های تفکیک آن‌ها کوتاه‌مدت و یا بلند‌مدت بودن آن‌ها است. یکی دیگر از معیار‌های تفکیک، بورسی بودن و یا غیر بورسی بودن دارایی است که تحت تملک شرکت سرمایه‌گذاری درآمده است. معیار بورسی بودن یا نبودن دارایی که کاملاً مشخص است اما چه زمانی یک دارایی را کوتاه‌مدت و چه زمانی بلندمدت تلقی می‌کنیم؟
اگر شرکت خریداری شده توسط شرکت سرمایه‌گذاری بورسی باشد اما شرکت در هیئت‌مدیره‌ی آن عضوی نداشته باشد معمولاً سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت تلقی می‌شود. برای اینکه حداقل یک عضو در هیئت‌مدیره داشته باشیم لازم است تا چیزی حدود ۱۷ درصد از سهام شرکت را در اختیار داشته باشیم. تمام سرمایه‌گذاری‌های غیر بورسی و سرمایه‌گذاری‌های بورسی که در هیئت‌مدیره‌ی آن‌ها نماینده‌ای داریم، جزء سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت تلقی می‌شود. اما چرا به سراغ چنین تفکیکی رفتیم؟

ذخیره‌ی کاهش ارزش دارایی‌ها در محاسبه‌ی NAV یا خالص ارزش دارایی‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری

در مسائل حسابداری مفهومی به نام ذخیره‌گیری وجود دارد. این ذخیره‌گیری می‌تواند در موارد مختلفی باشد، به طور مثال ذخیره‌گیری برای مزایای پایان خدمت کارکنان یا ذخیره‌ی مطالبات مشکوک‌الوصول از معروف‌ترین ذخیره‌ها در شرکت‌ها هستند. اما در شرکت‌های سرمایه‌گذاری با نوعی دیگر از ذخیره‌گیری به نام ذخیره‌ی کاهش ارزش دارایی روبه‌رو هستیم.
درآمد شرکت‌های سرمایه‌گذاری از طریق فروش سرمایه‌گذاری‌های خود به ارزشی بالاتر از بهای تمام شده محقق می‌شود و تا قبل از فروش دارایی سود حاصله صرفاً سودی بالقوه بوده و شناسایی نمی‌شود. اما اگر سرمایه‌گذاری انجام شده وارد زیان شده باشد اوضاع قدری متفاوت است.

در این صورت برای سرمایه‌گذاری‌ها اقدام به گرفتن ذخیره از محل سود انباشته خواهیم کرد. به طور مثال اگر مجموع سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت زیان‌ده باشند، میزان زیان از سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت در صورت وضعیت مالی کسر شده و از سوی دیگر همان میزان نیز از سود انباشته کسر خواهد شد. در صورت سود و زیان نیز آیتمی تحت عنوان کاهش ارزش سرمایه‌گذاری وجود خواهد داشت. اگر پس از مرور زمان این زیان جبران شد و حتی وارد سود شدیم ذخیره را به سود انباشته برمی‌گردانیم. اما نهایتاً تا قیمت خرید پیش می‌رویم و سود را زمانی شناسایی خواهیم کرد که دارایی را به فروش رسانده باشیم. یکی از دلایل تفکیک سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و بلندمدت از یکدیگر همین مفهوم ذخیره‌گیری است که برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت اگر در مجموع زیان‌ده باشند ذخیره گرفته خواهد شد اما برای سرمایه‌گذاری بلندمدت اگر حتی یک مورد نیز زیان‌ده باشد ذخیره‌گیری انجام می‌شود.

ارزش پرتفوی بورسی در محاسبه‌ی خالص ارزش دارایی‌ها یا NAV شرکت‌های سرمایه‌گذاری

طبیعتاً بخشی از سرمایه‌گذاری‌های شرکت مدنظر ممکن است بورسی باشند و برای محاسبه‌ی به‌روز خالص ارزش دارایی شرکت باید اثر افزایش یا کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌های بورسی شرکت مورد توجه قرار گیرد. برای این منظور می‌توانیم به جدیدترین گزارش ماهانه شرکت مدنظر مراجعه کرده و ریز پرتفوی بورسی آن را استخراج کنیم. برای دقت بالاتر می‌توانیم قیمت سهام پرتفوی بورسی را در آخرین روز کاری طی شده از سایت tsetmc استخراج کنیم.

در گزارش‌های ماهانه ستونی تحت عنوان تغییرات وجود دارد که اگر در آن بهای تمام شده افزایش داشته باشد به معنای سرمایه-گذاری مجدد و در صورت داشتن کاهش به معنای فروش دارایی است. در نهایت مجموع ارزش پرتفوی بورسی را از این گزارش و با توجه ‌به ستون تغییرات در بهای تمام شده و همین‌طور قیمت‌های به‌روز که از سایت tsetmc استخراج کرده‌ایم، لحاظ خواهیم کرد. میزان ذخیره کاهش ارزش سرمایه‌گذاری‌ها نیز در این گزارش‌ها آورده می‌شود اما توضیحی بابت اینکه ذخیره برای کدام سرمایه‌گذاری است ارائه نمی‌شود و برای پی‌بردن به آن لازم است تا به ضمائم گزارش‌های ۶ و ۱۲ ماهه و بخش سرمایه‌گذاری‌ها مراجعه کنیم.

ارزش پرتفوی غیر بورسی در محاسبه‌ی خالص ارزش دارایی‌ها یا NAV شرکت‌های سرمایه‌گذاری

بخش دیگر از سرمایه‌گذاری شرکت‌ها ممکن است غیر بورسی باشند. برای پرتفوی خارج از بورس معمولاً جداول خلاصه‌تری در سایت کدال و گزارش‌های ماهانه ارائه می‌شود و آیتم ارزش روز در این جداول وجود ندارد. در پرتفوی غیر بورسی ممکن است صندوق‌ها یا سهام برخی شرکت‌های غیر بورسی وجود داشته باشند که برای سهام شرکت‌ها باید به سراغ فعالیت و میزان سودآوری آن‌ها و همین‌طور آن میزان از سودی که به شرکت سرمایه‌گذاری تعلق می‌گیرد، برویم.

از آنجایی‌ که این دسته از شرکت‌ها در هیچ بستری معامله نمی‌شوند باید مبلغی را به‌عنوان قیمت و ارزش روز آن‌ها تخمین بزنیم که این کار در عمل نسبتاً دشوار است. بنابراین دو راه مقابل ماست. می‌توانیم برای محاسبه ارزش پرتفوی غیر بورسی همان بهای تمام‌شده‌ی آن‌ها را قرار دهیم که در این صورت خصوصاً اگر مدت ‌زمان زیادی از سرمایه‌گذاری در آن محل گذشته باشد، دقت محاسبات کاهش خواهد یافت. راه دیگر آن است که به سراغ شرکت‌های مشابه آن شرکت غیر بورسی برویم که در بستر بورس معامله می‌شوند و انتشار اطلاعات دارند. به این صورت می-توانیم ذهنیتی کلی نسبت به ارزش خالص چیست؟ جریانات درآمدی، نحوه‌ی سوددهی، بهای تمام شده و تغییرات آن و… پیدا کنیم و در پایان ارزش روز پرتفوی غیر بورسی را به شکل تخمینی محاسبه کنیم.
اگر شرکت سرمایه‌گذاری بیش از ۵۰ درصد سهام شرکتی غیر بورسی را در اختیار داشته باشد، می‌بایست گزارش‌های آن شرکت غیر بورسی در بخش زیرمجموعه‌ها ارائه شود که در این صورت از اطلاعات مربوط به آن‌ها نیز می‌توان استفاده کرد.

اثر تقسیم سود احتمالی در محاسبه‌ی NAV یا خالص ارزش دارایی‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری

آیتم اثر تقسیم سود، بخش ثابتی از فرآیند محاسبه ی NAV یا خالص ارزش دارایی‌های شرکت سرمایه‌گذاری نیست و اگر گزارشی مبنی بر تقسیم سود در آینده وجود داشته باشد باید به سراغ آن برویم. این میزان سود تقسیمی را باید کسر کنیم چرا که در آینده ای نه‌چندان دور جریانی خروجی از شرکت را به همراه دارد و شرکت باید این سود را از دارایی های خود، پرداخت کند. بنابراین طبیعتاً بر میزان ارزش ذاتی آن تأثیر گذاشته و برای جلوگیری از اشتباه باید این مبلغ کسر شود تا برآوردی صحیح‌تر داشته باشیم

اثر افزایش سرمایه‌ی احتمالی در محاسبه‌ی خالص ارزش دارایی‌ها یا NAV شرکت‌های سرمایه‌گذاری

این آیتم نیز از جمله بخش‌های ثابت نیست و اگر میزان سرمایه‌ی آخرین ترازنامه و میزان سرمایه‌ی ثبت شده در سایت tsetmc برابر باشند به معنای آن است که شرکت افزایش سرمایه نداشته است.
لحاظ‌ کردن تمامی موارد بالا با توجه‌ به خاصیت کاهشی یا افزایشی بودن آن‌ها در نهایت ارزش خالص دارایی‌های شرکت را حاصل می‌شود که برای رسیدن به NAV هر سهم باید بر میزان سرمایه تقسیم شود. حال باید این عدد به ‌دست ‌آمده با قیمت روز شرکت مقایسه شود و درباره‌ی سرمایه‌گذاری و یا عدم سرمایه‌گذاری در آن تصمیم‌گیری شود.

نسبت P/NAV یا نسبت قیمت به خالص ارزش‌ دارایی‌ها به چه معناست؟

نسبت P/NAV یا نسبت قیمت به خالص ارزش دارایی‌ها از تقسیم قیمت روز بر خالص ارزش دارایی‌هایی که محاسبه کردیم به دست می‌آید. با محاسبه و تحلیل این نسبت می‌توانیم درباره‌ی ارزندگی سرمایه‌گذاری روی شرکت و یا عدم سرمایه‌گذاری بر روی آن تصمیم‌گیری کنیم. اگر این نسبت بالای ۱ باشد بدان معناست که می‌توانیم با قیمت پایین‌تری همان میزان از دارایی را که شرکت خریداری کرده است، خودمان خریداری کنیم. بنابراین هیچ‌گاه به سراغ شرکتی که این نسبت برای آن بیش از ۱ یا بیش از ۱۰۰ درصد باشد نخواهیم رفت. به ‌این ‌ترتیب طبیعتاً ما به دنبال شرکت‌هایی هستیم که P/NAV کمتری داشته باشند و بدین شکل بتوانیم با قیمت پایین‌تری میزان دارایی بیشتری را تصاحب کنیم.
در شرایطی که روند بازار‌ها صعودی است شرکت‌های سرمایه‌گذاری در بلندمدت سود بازدهی بهتری خواهند داشت و همین‌طور در شرایط بازارهای نزولی نیز ممکن است نسبت P/NAV آن‌ها تا ۷۰ درصد و حتی کمتر نیز برود. استاندارد خاصی در این زمینه وجود ندارد اما معمولاً P/NAV یا نسبت قیمت به خالص ارزش دارایی‌ها کمتر از ۷۰ درصد می‌تواند شرایط بهتری برای ورود به سهم این شرکت‌ها باشد.

سایر نکات ارزش‌گذاری یا تحلیل شرکت‌های سرمایه‌گذاری

هیچ یک از شرکت‌های سرمایه‌گذاری نمی‌توانند از طریق خلق بدهی بانکی اقدام به سرمایه‌گذاری کنند و این امر سبب می‌شود تا هزینه‌های مالی آن‌ها بسیار ناچیز باشد. از سوی دیگر هزینه‌های اداری و عمومی آن‌ها نیز چندان قابل‌توجه نیست. اما جریانات درآمدی آن‌ها می‌تواند از طریق سود سهام یا همان DPS زیر مجموعه‌ها (که در پایان سال مالی در اختیار شرکت سرمایه‌گذاری قرار می‌گیرد)، درآمد مربوط به سود تضمین شده که برای مواردی نظیر اوراق مشارکت و … است و همین‌طور سود و زیان مربوط به فروش سرمایه‌گذاری‌ها است. درآمد سود سهام سودی تکرارپذیر است که می‌توان به آن P/E داد اما سود فروش سهام لزوماً تکرارپذیر نیست و به آن P/E نمی‌دهند.
در بخش تحلیل شرکت‌های غیر بورسی و پیداکردن شرکت‌های مشابه بورسی برای آن‌ها نیز بهتر است تا به یک مشاهده اکتفا نکنیم و برای لحاظ‌کردن P/E برای آن‌ها نیز ترجیحاً P/E صنعت آن‌ها در بورس را مدنظر قرار دهیم.
برای تحلیل شرکت‌های بیمه‌ای نیز باید ابتدا روی سرمایه‌گذاری آن‌ها مسلط شویم. چرا که عمده‌ی سود آن‌ها از فعالیت‌های سرمایه‌گذاری‌شان است و تحقق سود از طریق فروش بیمه و پاسخگویی در زمان بروز حوادث یا اتفاق نمی‌افتد و یا ناچیز است.

سخن پایانی آکادمی دانایان

بدون شک محاسبه‌ی NAV شرکت‌های سرمایه‌گذاری، کلیدی‌ترین ابزار تحلیل آن‌ها است و باید بدان توجه شود. بهره‌گیری از سرمایه‌گذاری در این شرکت‌ها خصوصاً در شرایط بازار‌های صعودی، ممکن است عوایدی بیشتر از سرمایه‌گذاری تک‌تک روی دارایی‌ها را داشته باشد. مقایسه‌ی خالص ارزش دارایی‌ها یا NAV با قیمت روز و بازاری سهم مهم‌ترین مقصود ما است. تا بتوانیم در نهایت از آن در جهت داشتن تحلیلی بهتر بهره بگیریم.

ارزش فعلی خالص یا NPV چست و چگونه محاسبه می‌شود؟

ارزش فعلی خالص که ترجمه عبارت Net present value می‌باشد به اختصار با عنوان NPV مورد بحث قرار می‌گیرد. این مبحث تفاوت بین ارزش فعلی ورودی‌های نقدی و ارزش فعلی جریان‌های وجه نقد در طی یک دوره زمانی را در نظر دارد. NPV در بودجه‌بندی سرمایه و برنامه‌ریزی برای سرمایه‌گذاری، همچنین تجزیه و تحلیل سودآوری سرمایه‌گذاری یا پروژه پیش‌بینی شده، استفاده می‌شود.

NPV نتیجه محاسباتی است که برای یافتن ارزش امروز جریان پرداخت‌های آینده استفاده شده است. این شاخص ارزش زمانی پول را تشکیل می‌دهد و می‌تواند برای مقایسه گزینه‌های مشابه سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار گیرد. NPV به نرخ تخفیف (نرخ تنزیل یا نرخ بهره وام‌های بانک) متکی است که ممکن است از هزینه سرمایه لازم برای سرمایه‌گذاری ناشی شود و از هرگونه پروژه یا سرمایه‌گذاری با NPV منفی باید خودداری شود. یک اشکال مهم در استفاده از تجزیه و تحلیل NPV این است که فرض‌هایی را درباره رویدادهای آینده ارائه می‌دهد که ممکن است قابل اعتماد نباشد.

نکات کلیدی در مورد NVP

• ارزش فعلی خالص یا NPV برای محاسبه ارزش کل جریان پرداخت‌های آینده استفاده می‌شود.
• اگر NPV یک پروژه یا سرمایه‌گذاری مثبت باشد، به این معنی است که ارزش فعلی تخفیف یافته تمام جریان‌های نقدی آینده مربوط به آن پروژه یا سرمایه‌گذاری مثبت و در نتیجه جذاب خواهد بود.
• برای محاسبه NPV شما، باید جریان‌های نقدی آینده را برای هر دوره تخمین بزنید و نرخ تخفیف صحیح را تعیین کنید.

درک ارزش خالص فعلی

ارزش فعلی خالص (NPV) به نظر می‌رسد سودآوری یک سرمایه‌گذاری معین را بر این اساس ارزیابی کند که یک دلار در آینده، ارزش یک دلار امروز را ندارد. پول به مرور زمان به دلیل تورم ارزش خود را از دست می‌دهد. با این وجود، امروز می‌توان یک دلار سرمایه‌گذاری کرد، بازدهی کسب کرد و ارزش آینده آن را احتمالا بالاتر از دلار دریافتی در همان نقطه، در آینده تخمین زد.

NPV به دنبال تعیین ارزش فعلی جریان‌های نقدی آینده، یک سرمایه‌گذاری بالاتر از هزینه اولیه سرمایه‌گذاری را به نمایش می‌گذارد. عنصر نرخ تنزیل فرمول NPV، جریان‌های نقدی آینده را به مقدار امروز تخفیف می‌دهد. اگر کسر هزینه اولیه سرمایه‌گذاری از مجموع جریان‌های نقدی در روز جاری مثبت باشد، سرمایه‌گذاری ارزشمند است.

به عنوان مثال

یک سرمایه‌گذار می‌تواند ۱۰۰ دلار امروز یا یک سال دیگر دریافت کند. بیشتر سرمایه‌گذاران حاضر نیستند دریافت ۱۰۰ دلار را امروز به تعویق بیندازند. با این حال، اگر یک سرمایه‌گذار می‌تواند ۱۰۰ دلار امروز یا ۱۰۵ دلار در یک سال دریافت کند، چه می‌کنید؟ نرخ بازده ۵٪ (RoR) برای یک سال انتظار ممکن است برای یک سرمایه‌گذار ارزشمند باشد، مگر اینکه سرمایه‌گذاری دیگری در مدت مشابه بیش از ۵٪ نرخ داشته باشد.

اگر یک سرمایه‌گذار بداند که می‌تواند از طریق یک سرمایه‌گذاری نسبتا مطمئن در سال آینده ۸٪ درآمد کسب کند، تصمیم می‌گیرد امروز ۱۰۰ دلار دریافت کند و نه ۱۰۵ دلار در یک سال، با نرخ بازده ۵٪. در این حالت، ۸٪ به عنوان نرخ تخفیف استفاده می‌شود.

NPV مثبت در برابر NPV منفی

ارزش فعلی خالص مثبت نشان می‌دهد که، درآمد پیش‌بینی شده حاصل از یک پروژه یا سرمایه‌گذاری – به دلار فعلی – بیش از هزینه‌های پیش‌بینی شده، همچنین به دلار فعلی است. فرض بر این است که سرمایه‌گذاری با NPV مثبت سودآور خواهد بود.

یک سرمایه‌گذاری با NPV منفی منجر به ضرر خالص می‌شود. این مفهوم مبنای قانون ارزش فعلی خالص است که حکم می‌کند فقط سرمایه‌گذاری‌هایی با مقادیر مثبت NPV باید در نظر گرفته شوند.

فرمول NPV

R_t= خالص ورودی و خروجی وجه نقد طی یک دوره زمانی (t)

i= نرخ تخفیف یا بازدهی که می‌تواند در سرمایه‌گذاری‌های جایگزین بدست آورد.

T= تعداد دوره‌های زمانی

اگر با نشانه‌گذاری‌های جمع‌بندی آشنا نیستید، در اینجا روش ساده‌تری برای به یاد آوردن مفهوم NPV وجود دارد:

NPV = TVECF – TVIC

TVECF: ارزش امروز جریان‌های نقدی مورد انتظار است.

TVIC: ارزش امروز پول نقد سرمایه‌گذاری شده است.

نحوه محاسبه ارزش فعلی خالص

ارزش پول در حال حاضر به دلیل تورم و درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌های جایگزین، می‌تواند در طول مدت زمان انجام شده (در آینده) بیش از همان مقدار باشد. به عبارت دیگر، یک دلار کسب شده در آینده به اندازه یک دلار فعلی ارزش نخواهد داشت. عنصر نرخ تخفیف فرمول NPV راهی برای حساب کردن این است.

به عنوان مثال، فرض کنید که یک سرمایه‌گذار می‌تواند پرداخت ۱۰۰ دلار را امروز یا در یک سال انتخاب کند. یک سرمایه‌گذار منطقی تمایلی به تأخیر پرداخت ندارد. با این حال، اگر یک سرمایه‌گذار بتواند ۱۰۰ دلار امروز یا ۱۰۵ دلار در یک سال دریافت کند، چه می‌کنید؟ اگر پرداخت کننده قابل اعتماد بود، ممکن است ۵٪ اضافی ارزش انتظار را داشته باشد.

به بیان دیگر، یک سرمایه‌گذار ممکن است مایل باشد یک سال صبر کند تا ۵ درصد اضافی کسب کند، اما این ممکن است برای همه سرمایه‌گذاران قابل قبول نباشد. در این حالت، ۵٪ نرخ تخفیف است که بسته به سرمایه‌گذار متفاوت خواهد بود. اگر یک سرمایه‌گذار می‌دانست که می‌تواند از یک سرمایه‌گذاری نسبتا مطمئن در سال آینده ۸٪ درآمد کسب کند، حاضر به پرداخت ۵٪ نیست. در این حالت، نرخ تخفیف سرمایه‌گذار ۸٪ است.

در مثالی دیگر

یک شرکت ممکن است نرخ تخفیف را با استفاده از بازده مورد انتظار سایر پروژه‌ها با سطح مشابه ریسک یا هزینه وام گرفتن پول مورد نیاز برای تأمین اعتبار پروژه تعیین کند. یک شرکت ممکن است از پروژه‌ای اجتناب کند که انتظار می‌رود ۱۰ درصد در سال بازده داشته باشد در صورتی که ۱۲ درصد برای تأمین مالی پروژه هزینه می‌کند یا یک پروژه جایگزین ۱۴ درصد در سال بازده دارد.

تصور کنید یک شرکت می‌تواند در تجهیزاتی سرمایه‌گذاری کند که ۱۰۰۰۰۰۰ دلار هزینه داشته باشد و انتظار می‌رود برای پنج سال ماهیانه ۲۵۰۰۰ دلار درآمد کسب کند. این شرکت سرمایه لازم برای تجهیزات را دارد و می‌تواند آن را در بازار سهام با بازده مورد انتظار ۸٪ در سال سرمایه‌گذاری کند. مدیران احساس می‌کنند که خرید تجهیزات یا سرمایه‌گذاری در بورس سهام نیز ریسک مشابهی است.

نکته: NPV را می‌توان با استفاده از جداول، صفحات گسترده (به عنوان مثال Excel) یا ماشین حساب‌های مالی محاسبه کرد.

نتیجه سخن

در متن حاضر اشاره کردیم که، ارزش فعلی خالص (NPV) تفاوت بین ارزش فعلی ورودی‌های نقدی و ارزش فعلی جریان‌های وجه نقد در طی یک دوره زمانی را نشان می‌دهد. NPV در بودجه‌بندی سرمایه و برنامه‌ریزی سرمایه‌گذاری برای تجزیه و تحلیل سودآوری سرمایه‌گذاری یا سود پیش‌بینی شده برای پروژه، استفاده می‌شود.

کاروکسب دوره‌های آموزشی متنوعی را در حوزه‌های تحلیل کسب‌وکار، هوش تجاری، مدیریت فرایند، مدیریت پروژه، مدیریت چابک و . برگزار می‌کند. جهت آشنایی با دوره‌های آموزشی کاروکسب از تقویم دوره‌های آموزشی بازدید نمایید.

وبلاگ تخصصي حسابداری

الف) در زمینه صندوق های مشاع(یا شرکت های سرمایه گذاری) ؛ خالص ارزش دارایی برابر ارزش کل سرمایه گذاری پورتفوی منهاي بدهی ها می باشد .NAV معمولا به صورت روزانه محاسبه می شود .

ب) در زمینه ارزش گذاري شرکت ؛ خالص ارزش دارایی يعني ارزش اسمی دارایی ها منهاي بدهی ها (حقوق صاحبان سهام) می باشد

NAV معمولا زیر ارزش بازار است ؛ بخاطر اینکه ارزش جاری دارایی های سرمایه گذاری شده بیشتر از ارقامی می باشد که در صورت های مالی به صورت بهای تمام شده تاریخی در محاسبه NAV بکار می روند.

- خالص ارزش دارایی به ازای هر سهم Net Asset Value Per Share(NAVPS)

الف)ارزش هر سهم صندوق مشاع(یا شرکت های سرمایه گذاری شده) توسط تقسیم خالص ارزش دارایی (NAV) سرمایه گذاری شده به تعداد سهام منتشره شده می باشد:

NAV- خالص ارزش دارایی صندوق مشاع (یا شرکت سرمایه گذاری)/ تعداد سهام منتشره شده

ب)شاخص تحلیل بنیادی که برآوردی از ارزش سهام سرمایه گذاری شده را می دهد ؛ بعد از فروش تمامی دارایی ها و پرداخت بدهی ها به ازای هر سهم محاسبه می شود.

1 . NAVPS ارزش یک واحد مجزا از صندوق مشاع (یا یک سهم شرکت سرمایه گذاری) می باشد.

این محاسبه توسط دو عامل زیر ارزش بازار بودن و فشار عرضه و تقاضای بازار تاثیر پذیر می باشد.

مهم است که این دو عامل را هنگام خرید صندوق مشاع (یا شرکت سرمایه گذاری) در نظر بگیریم بخاطر اینکه قیمتی که سرمایه گذار می پردازد بر مبنای این دو عامل می باشد.

2 . NAVPS معمولا زیر ارزش بازار هر سهم است ؛ بخاطر اینکه ارزش جاری دارایی های سرمایه گذاری شده بیشتر از ارقامی می باشد که در صورت های مالی به صورت بهای تمام شده تاریخی در محاسبه NAVPS بکار می روند ؛می باشد

ارزش خالص

بازگشت سرمایه گذاری یا Return On Investment چیست؟

بازگشت سرمایه گذاری چیست؟ در واقع ROI تلاش میکند که بصورت مستقیم و شفاف مقدار بازگشت سرمایه‌ی یک سرمایه‌گذاری خاص را به نسبت هزینه های آن سرمایه‌گذاری برآورد و اندازه‌گیری نماید. برای محاسبه ی شاخص ROI سود یا منفعت حاصل شده از آن سرمایه‌گذاری بر هزینه های آن سرمایه‌گذاری تقسیم میشود. نتیجه …

نظرسنجی

دنبال چیزی میگردید؟

مشترک خبرنامه شوید

بیشترین لایک شده ها

نوشته‌های تازه

درباره علم پول

تیم علم پول سعی دارد تا با ارائه ی محتوایی غنی، درباره ی موضوعات اقتصاد، بورس و هرآنچه به دانش مالی شما مربوط باشد، در ارتقای دانش شما همراهان عزیز سهمی هرچند کوچک داشته باشد. امید است که ما فرزندان آریایی با پیشنه تمدنی به وسعت 2500 سال، با افزایش دانش مالی و توانمندی های کسب و کاری خود، زندگی مدرن‌تری برای خود و هموطنانمان و نیز قدرت و اقتصادی پویا را برای کشور عزیزمان ایران به ارمغان آورده و در این زمره از سرآمدان جهان خود باشیم.

تیم علم پول سعی دارد تا با ارائه محتوایی غنی درباره موضوعات اقتصاد، بورس و هرآنچه که به دانش مالی شما مرتبط باشد، در ارتقای دانش شما همراهان عزیز سهمی هرچند کوچک داشته باشد. امید است که ما فرزندان آریایی با پیشنه تمدنی به وسعت 2500 سال، با افزایش دانش مالی و توانمندی های کارآفرینی و کسب و کار خود، زندگی مدرن‌تری برای خود و هموطنانمان، همچنین قدرت و اقتصادی پویا را برای کشور عزیزمان ایران به ارمغان آورده و در این زمره از سرآمدان جهان خود باشیم