عرضه اولیه یا IPO چیست؟


عرضه اولیه سهام (IPO) چیست؟

یکی از راه‌های جذب سرمایه قابل توجه برای شرکت‌‌ها عرضه سهام یا عمومی شدن است، که در این صورت هرکس می‌تواند سهام شرکت را خرید و فروش کند. اما این کار منجر به قرار گرفتن شرکت تحت نظارت دائمی نهادهای دولتی و ناظران و افشای عمومی اطلاعات آن می‌شود و همچنین خطراتی را نیز به دنبال دارد. اما از سوی دیگر سرمایه زیادی جمع شده و شهرت و اعتبار شرکت افزایش خواهد یافت.

عرضه اولیه سهام یا IPO اولین فروش سهام توسط یک شرکت، به عموم مردم است. شرکتی خصوصی تلقی می‌شود که تعداد اندکی سهامدار دارد که عمدتا سرمایه‌گذاران اولیه (مانند بنیان‌گذاران، خانواده‌ها و دوستان آن‌ها) و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای (مانند سرمایه‌گذاران ریسک پذیر یا سرمایه‌گذاران فرشته) هستند. از سوی دیگر، منظور از عموم، سایر افراد هستند (هر سرمایه‌گذار فردی یا نهادی که در روزهای اول شرکت مشارکت نداشته و علاقه‌مند به خرید سهام شرکت است). تا زمانی که یک سهام شرکت برای فروش به عموم عرضه نشود، عموم قادر به سرمایه گذاری در آن نیستند. شما می‌توانید برای سرمایه گذاری به صاحبان یک شرکت خصوصی مراجعه کنید، اما آن‌ها ملزم نیستند به شما چیزی بفروشند. از سوی دیگر، شرکت‌های دولتی حداقل بخشی از سهام خود را به عموم مردم فروخته‌اند تا بتوانند در بورس معامله شوند. به همین دلیل است که IPO به عنوان «عمومی شدن» شناخته می‌شود.

شرکت خصوصی دارای مزایایی است که پس از عمومی شدن از دست می‌رود. برای مثال، صاحبان آن مجبور نیستند اطلاعات مالی و حسابداری زیادی را در مورد شرکت منتشر کنند. در ایالات متحده، تاسیس یک شرکت خصوصی آسان و نسبتا ارزان است، و اکثر کسب و کارهای کوچک و متوسط خصوصی هستند. اما شرکت‌های بزرگ نیز می‌توانند خصوصی باشند. برای مثال IKEA، سوپرمارکت‌های Publix، آبنبات Mars و کارت‌های Hallmark همگی خصوصی هستند.

شرکت‌های عمومی هزاران سهامدار دارند و ملزم به رعایت قوانین و مقررات سخت‌گیرانه‌ای هستند. آن‌ها باید هیئت مدیره داشته باشند و باید هر فصل اطلاعات قابل حسابرسی مالی و حسابداری ارائه کنند. در ایالات متحده، شرکت‌های عمومی به کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) گزارش می‌دهند. در سایر کشورها، شرکت‌های عمومی تحت نظارت نهادهای حاکم مشابه SEC قرار دارند. علاوه بر این، شرکت‌های دولتی باید از مقررات و الزامات تنظیم شده توسط بورس اوراق بهاداری پیروی کنند که سهام آن‌ها در آن فهرست شده است. از لحاظ تاریخی، تنها شرکت‌های خصوصی با بنیان قوی و پتانسیل سودآوری اثبات شده می‌توانستند واجد شرایط IPO باشند و فهرست شدن کار آسانی نبود. امروزه، با رقابت میان بسیاری از بورس‌های سهام، الزامات فهرست شدن کمی تعدیل شده است.

چرا باید یک عرضه اولیه سهام (IPO) داشت؟

پس چرا باید عمومی شد؟ عمومی شدن، مقدار زیادی پول برای شرکت به همراه دارد که برای رشد و گسترش مورد نیاز است. شرکت‌های خصوصی برای افزایش سرمایه دارای گزینه‌های زیادی هستند (از قبیل قرض گرفتن، یافتن سرمایه‌گذاران خصوصی بیشتر و یا اینکه تصاحب توسط یک شرکت دیگر). اما در مقایسه، IPO بیشترین مبلغ را برای شرکت و سرمایه‌گذاران اولیه آن جمع‌آوری می‌کند. برخی از بزرگترین IPO ها تا به امروز عبارتند از:

  • گروه Alibaba در سال ۲۰۱۴ با جمع‌آوری ۲۵ میلیارد دلار
  • گروه بیمه آمریکایی (AIG) در سال ۲۰۰۶ با جمع‌آوری ۲۰٫۵ میلیارد دلار
  • VISA در سال ۲۰۰۸ بالغ با جمع‌آوری ۱۹٫۷ میلیارد دلار
  • جنرال موتورز (GM) در سال ۲۰۱۰ با جمع‌آوری ۱۸٫۱۵ میلیارد دلار
  • فیس بوک (FB) در سال ۲۰۱۲ با جمع‌آوری ۱۶٫۰۱ میلیارد دلار

به طور عمومی معامله شدن می‌تواند بسیاری درهای مالی زیادی را نیز بگشاید: با توجه به افزایش شدت موشکافی تحلیلگران و سرمایه‌گذاران، شرکت‌های دولتی معمولا زمانی می‌توانند از نرخ‌های بهره (یعنی پایین‌تر) استفاده کنند که بدهی منتشر کنند. به علاوه، تا زمانی که تقاضای بازار وجود داشته باشد، یک شرکت عمومی همیشه می‌تواند در یک به اصطلاح عرضه ثانویه، سهام بیشتری صادر کند. بنابراین، برنامه‌ریزی ادغام‌ها و خرید‌ها آسان هستند چرا که صدور سهام می‌تواند بخشی از توافق باشد.

برای سرمایه‌گذاران، معامله در بازارهای آزاد به معنی نقدینگی است. اگر شما سهامدار یک شرکت خصوصی هستید، فروش سهام برایتان مشکل و ارزشیابی سهامتان حتی مشکل‌تر است. یک شرکت عمومی در یک بورس معامله می‌شود و خریداران و فروشندگان آماده و قیمت مشخص و داده‌های معاملاتی دارد. بنابراین بازار سهام بازار ثانویه نامیده می‌شود، زیرا سرمایه‌گذاران با سایر سرمایه‌گذاران عمومی و نه خود شرکت سهام معامله می‌کنند. بازارهای عمومی و نقدینگی این عرضه اولیه یا IPO چیست؟ امکان را برای یک شرکت فراهم می‌کنند تا مزایایی مانند برنامه‌های مالکیت سهام کارکنان (ESOP) راه‌اندازی کنند، که به جذب استعداد کمک می‌کند.

مزایا و معایب عرضه اولیه سهام

  • یک گروه سرمایه‌گذار بزرگ و متنوع برای جمع‌آوری سرمایه
  • هزینه کمتر سرمایه برای شرکت
  • افزایش شهرت، اعتبار و تصویر عمومی شرکت، که می‌تواند به فروش و سود شرکت کمک کند.
  • شرکت‌های عمومی می‌توانند مدیریت و کارکنان ماهرتری را از طریق مشارکت حقوق نقدی صاحبان سهام (مثلا ESOP) جذب کنند.
  • تسهیل تملک (به طور بالقوه در ازای سهام)
  • در مقایسه با گزینه‌های دیگر بیشترین مقدار پول را برای شرکت جمع‌آوری می‌کند.

معایب:

  • شرکت مجبور است اطلاعات مالی، حسابداری، مالیاتی و سایر اطلاعات کسب و کار را افشا کند
  • هزینه‌های قانونی، حسابداری و بازاریابی قابل توجه، که بسیاری از آن‌ها در جریان هستند
  • افزایش زمان، تلاش و توجه مورد نیاز برای مدیریت گزارش‌دهی
  • خطر این موضوع که اگر بازار قیمت IPO را نپذیرد، مبلغی جمع‌آوری نشود و قیمت سهام بلافاصله پس از عرضه کاهش یابد
  • انتشار عمومی اطلاعات که ممکن است برای رقبا، تامین‌کنندگان و مشتریان سودمند باشد
  • از دست دادن کنترل و مشکلات شدیدتر اداری به علت سهامداران جدید، که حق رای دادن پیدا کرده و می‌توانند به طور موثر از طریق تصمیمات هیئت مدیره شرکت را کنترل کنند
  • افزایش ریسک مشکلات حقوقی یا مقرراتی، مانند دعاوی در مورد اوراق بهادار خصوصی و اقدامات سهامداران

نتیجه گیری

پس به طور خلاصه، یک عرضه اولیه سهام یا IPO زمانی است که شرکت سهام را به عموم مردم می‌فروشد. اگر یک شرکت بتواند مردم را به خرید سهام در شرکت متقاعد کند، می تواند پول زیادی را جمع‌آوری کند. IPO برای بنیانگذاران شرکت و سرمایه‌گذاران اولیه، به عنوان یک استراتژی خروج از ریسک اولیه آن‌ها در یک سرمایه گذاری ریسک پذیر جدید به حساب می آید. بنابراین، در یک IPO ، بسیاری از سهامی که به عموم فروخته می‌شود، قبلا متعلق به آن بنیانگذاران و سرمایه‌گذاران بوده است.

بنابراین بازار سهام بازار ثانویه نامیده می‌شود، زیرا معامله‌گران با سایر سرمایه‌گذاران عمومی و نه خود شرکت، سهام معامله می‌کنند. شرکت فقط قبل از IPO می‌تواند مستقیما برای سهامداران سهام صادر کند. این بدان معنی است که هنگامی که شما سهام یک شرکت را خریداری می‌کنید، پول خود را به شرکت نمی‌دهید، بلکه به کسی می‌دهید که سهام خود را به شما فروخته است. هنگامی که یک شرکت سهام را به عموم مردم می‌فروشد، شرکت و صاحبان آن معمولا بخش قابل توجهی از کل سهام را نگه می‌دارند، بنابراین برخی از سرمایه‌گذاران اولیه و سهامداران هنوز هم می‌توانند با وجود تعداد زیادی از سهامداران جدید، تاثیر زیادی در جهت‌گیری شرکت داشته باشند.

عرضه اولیه چیست؟ + فیلم نحوه خرید عرضه اولیه

کمتر کسی پیدا می‌شود که در بورس ایران فعالیت کند اما چیزی در رابطه با عرضه‌های اولیه نشنیده باشد. در این مقاله قصد داریم در رابطه با عرضه‌های اولیه صحبت کنیم و بررسی کنیم که منظور از عرضه‌ اولیه چیست و چرا شرکت‌ها تمایل دارند که سهامشان را در بورس عرضه کنند. پس با ما همراه باشید.

عرضه اولیه چیست؟ چگونه با استفاده از آن سود کنیم؟

به عرضه سهام یک شرکت برای اولین بار در بورس، عرضه اولیه (Initial Public Offering- IPO) گفته می‌شود. طی این فرآیند درصد مشخصی از سهام شرکت برای بار اول قابلیت معامله در بورس را پیدا می‌کند.

وقتی صحبت از عرضه‌های اولیه می‌شود ممکن است ذهنتان به این سمت برود که شرکت فعالیتش را تازه آغاز کرده است. اما این باور درست نیست، بیشتر این شرکت‌ها از چند سال قبل فعالیت خود را آغاز کرده‌اند و معمولا عملکرد خوبی داشته‌اند. اما سهامشان به‌صورت عمومی عرضه نمی‌شده و تنها دست یک عده خاصی بوده است.

خیلی‌ها اعتقاد دارند که عرضه‌های اولیه در بورس مثل طلا هستند، یعنی هر کدام را بخریم به احتمال خیلی بالایی سود کرده‌ایم. واقعیت هم همین است، در چند سال گذشته تقریبا تمامی عرضه‌های اولیه سودآور بوده‌اند. زیرا معمولا زیر ارزش ذاتی خود به فروش می‌رسند.

شرکت‌ها معمولا جهت تامین مالی و جذب سرمایه‌گذاران، سهام خود را در بازار زیر ارزش واقعی عرضه می‌کنند.

فرآیند عرضه اولیه و چگونگی کشف قیمت آن‌

در قدم اول پیش از آن که سهام شرکت‌ها در بورس یا فرابورس عرضه شود، عملکرد و نحوه سودآوری آن‌ها توسط سازمان بورس اوراق بهادار بررسی می‌شود. سپس تحلیلگران شرکت را ارزش‌گذاری می‌کنند و یک بازه قیمتی برای آن در نظر می‌گیرند. برای این‌که این عرضه‌ها مورد استقبال افراد و سرمایه‌گذاران قرار گیرند، دامنه مجاز قیمتی آن‌ها معمولا کمی پایین‌تر از ارزش واقعی شرکت در نظر گرفته می‌شود.

بعد از ارائه عرضه اولیه‌ها معمولا تا چند روز، سهم در سقفِ دامنه مجاز قیمتی معامله می‌شود و بیشتر مواقع با یک صف خرید طویل مواجه می‌شویم.

(برای آشنایی بیشتر با صف خرید اینجا کلیک کرده و آموزش بورس از صفر را دانلود کنید).

طی عرضه‌های اولیه گذشته‌ای که وجود داشته طی چند روز اولیه، قیمت سهام هر کدام از عرضه‌ها حداقل ۱۰ % الی ۲۰ % رشد کرده است.

بعضی از عرضه‌ها هم بوده‌اند که قیمتشان بعد از گذشت مدتی دو برابر شده. به‌طور کلی می‌توان گفت که اکثر عرضه‌ اولیه‌ها سودآور هستند، برخی کمتر و برخی بیشتر؛ اما این ما هستیم که تصمیم می‌گیریم که کدام یک از عرضه‌ها را برای بلندمدت نگه ‌داریم و از کدام‌ یک برای گرفتن یک سود 10 الی 20 درصدی استفاده کنیم.

احتمالا الان با خودتان بگویید که این خیلی خوب است، مقدار زیادی سرمایه وارد سهم می‌کنم و بعد از گرفتن سودِ به نسبت تضمین شده‌ام، هر چند که اندک باشد از بازار خارج می‌شوم. اما به این شکل نیست. هر شخصِ حقیقی و حقوقی، تنها به مقداری مشخص می‌تواند خرید کند.

محدودیت حجمی هنگام خرید عرضه اولیه‌ها

همان‌طور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، در عرضه اولیه‌ها تنها درصد مشخصی از سهام شرکت برای اولین بار میان سهامداران عمومی به فروش می‌رسد.

این فیلم آموزشی را تماشا کنید: آموزش خرید و فروش سهام

این درصد از سهام عرضه شده می‌تواند با توجه به بزرگی و حجم شرکت متفاوت باشد. ممکن است یک شرکت کوچک تنها 10 درصد از سهامش را در قالب عرضه اولیه بفروشد اما یک شرکت بزرگ، درصد بیشتری از سهام خود را بین عموم مردم به فروش بگذارد.

هر فردی در خرید این سفارش‌ها دارای یک محدوده حجمی مشخص است. یعنی من به تنهایی نمی‌توانم سفارش خرید 10 درصد از سهام شرکت را ثبت کنم و تنها اجازه دارم که سفارشم را به اندازه تعداد مشخص شده در اطلاعیه عرضه اولیه، ثبت کنم. این محدودیت حجم، فقط در روز ارائه عرضه اولیه به‌وجود می‌آید. از فردای آن روز می‌توانید هر تعداد سهمی که می‌خواهید را برای خرید انتخاب کنید.

روش‌های ثبت عرضه اولیه

عرضه اولیه به روش ترکیبی

جدید‌ترین روش عرضه سهم‌‌ها در بازار سرمایه، روش عرضه ترکیبی است. در عرضه اولیه به روش ترکیبی ثبت سفارش در دو مرحله انجام می‌شود.

در مرحله اول قسمتی از سهامی که برای عرضه در بورس در نظر گرفته شده، به سرمایه‌گذاران واجد شرایط اختصاص داده می‌شود. صندوق‌های سرمایه‌گذاری عرضه اولیه یا IPO چیست؟ قابل معامله بورسی (ETF) و صندوق‌های صدور و ابطال‌ نمونه‌ای از سرمایه‌گذاران واجد شرایط هستند.

صندوق‌ها براساس سهمیه اعلامی و دامنه قیمتی مشخص شده توسط بورس، در فرآیند کشف قیمت حضور پیدا می‌کنند. بعد از کشف قیمت، این رقم به‌عنوان مبنای عرضه سهام (عرضه به قیمت ثابت) به سایر سرمایه‌گذاران اعلام می‌شود.

در مرحله دوم، سایر سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی می‌توانند سفارش‌های خود را در قیمت کشف شده در مرحله اول ثبت کنند. یعنی اجازه ثبت سفارش تنها در یک قیمت وجود دارد و دیگر بازه قیمتی در نظر گرفته نمی‌شود.

تعداد سفارش نیز متناسب با چیزی است که در آگهی عرضه اولیه ثبت شده.

عرضه اولیه به روش ثبت سفارش (Book Building)

در روش ثبت سفارش افراد می‌توانند درخواست خرید خود را در یک بازه زمانی مشخص شده وارد سیستم کنند. در این روش می‌توانید پیش از ثبت سفارش سهام را ارزش‌گذاری کنید و با توجه به ارزش‌گذاری خود، قیمت مناسب را در بازه مورد نظر انتخاب کنید.

اما نکته‌ای که در این روش باید به آن توجه شود این است که اولویت خرید با افرادی است که سفارش خود را در قیمت بالاتری ثبت کنند. مثلا اگر شما در قیمت پایین‌تر سفارش خرید بگذارید، ابتدا به کسانی که در قیمت بالاتر درخواست خرید گذاشتند، سهم تعلق می‌گیرد و اگر چیزی باقی ماند به شما تخصیص پیدا می‌کند.

عرضه اولیه به روش حراج

در حال حاضر از این روش استفاده چندانی نمی‌شود و استفاده از آن در گذشته رایج‌تر بود. در عرضه اولیه به روش حراج، زمان و قیمت درخواستی از اهمیت بالایی برخوردار است. یعنی کسانی که سفارش خود را در بازه مشخص، زودتر و با قیمت بالاتری ثبت کرده‌اند با احتمال بیشتری در عرضه اولیه مشارکت خواهند داشت.

درواقع در این روش یک قیمت پایه مشخص می‌شود، سپس درخواست‌ها با توجه به آن قیمت پایه، ثبت می‌شود.

اما از آنجایی که سهم به کسانی که قیمت بالاتری پیشنهاد داده‌اند تعلق می‌گیرد، قیمت به‌طور افسار گسیخته‌ای زیاد می‌شود که بعضا منطقی هم نیست.

به‌خاطر دلایل ذکر شده استفاده از این روش همواره مورد انتقاد قرار گرفته است و روش‌هایی که در بالا ذکر کردیم جایگزین آن شده‌اند.

عرضه اولیه چیست؟

نکته‌ای که باید پیش از ورود به هر بازاری به آن توجه کنیم این است که بازارهای مالی همواره دارای ریسک هستند. درست است که تقریبا تمامی عرضه اولیه‌ها سود ده هستند اما باز هم بهتر است قبل از خرید، شرکت را به‌طور اجمالی بررسی کنیم.

بررسی وضعیت مالی و چگونگی عملکرد آن‌ها می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم که این سهم را برای بلندمدت نگه داریم یا بعد از گرفتن یک سود 10 الی 20 درصدی از آن خارج شویم.

برخی از سرمایه‌گذاران در صورت تشخیص ارزندگی سهام عرضه شده، در روزهای بعد از عرضه اولیه به شکل سنگین وارد سهم می‌شوند.

اما اگر قصدمان فقط گرفتن سود چند درصدی باشد، می‌توان بدون بررسی وضعیت شرکت هم وارد سهم شد و سپس زمانی که تقاضا برای عرضه اولیه رو به کاهش بود، آن را فروخت. پیش از این در مقاله‌ای جدا در رابطه به بهترین زمان فروش عرضه‌های اولیه نیز صحبت کرده بودیم.

زمان دقیقی برای ارائه عرضه اولیه‌های جدید وجود ندارد. گاهی در یک ماه 4 الی 5 عرضه داریم، درحالی که بعد از آن تا چند ماه هیچ عرضه اولیه‌ای وجود ندارد.

جمع‌بندی

در این مقاله با عرضه اولیه آشنا شدیم و فهمیدیم، به فرآیندی که طی آن سهام شرکت‌ها برای اولین‌بار در بورس یا فرابورس به‌فروش می‌رسند، عرضه اولیه گفته می‌شود.

آموختیم که در حال حاضر از سه روش ترکیبی، ثبت سفارش و حراج برای عرضه اولیه‌ها استفاده می‌شود که قدیمی‌ترین آن، روش حراج بود که الان دیگر به مقدار بسیار کمی از آن استفاده می‌شود. دلیل این اتفاق هم وجود رانت در فرآیند عرضه بود.

روش ثبت سفارش تقریبا جایگزین روش حراج شد که بسیاری از مشکلات عرضه به روش حراج را از بین می‌برد. اما این روش هم دارای مشکلاتی است که مانع از کشف قیمت به‌درستی می‌شود. چون سرمایه‌گذاران با علم به اینکه ممکن است در کف قیمتی سهم بهشان تخصیص یابد، اکثرا در بالاترین قیمت ممکن سفارش خود را ثبت می‌کنند.

برای حل مشکل قبل، روش ترکیبی مورد توجه قرار گرفته، در این روش ابتدا قیمت سهم توسط صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشخص می‌شود. بعد از کشف قیمت، سایر افراد اجازه دارند فقط در قیمت کشف شده سفارش خود را ثبت کنند.

به‌طور کلی می‌توان گفت که استفاده از روش ترکیبی، می‌تواند تمام مشکل‌های دو روش قبل را برطرف کند.

شما به کدام روش علاقه‌مند هستید؟ لطفا نظرات خودتان را با ما در میان بگذارید.

می‌توانید ویدیوهای بیشتری از تالار بورس را به‌صورت رایگان در شبکه اشتراک ویدیو آپارات و همچنین کانال یوتیوب تالار بورس دنبال کنید.

همه چیز درباره عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO)

تعریف ICO

استارت‌آپ‌ها در خرید ارز دیجیتال برای تامین سرمایه اولیه‌ی پروژ‌ه‌های خود اقدام به عرضه اولیه ارز دیجیتال (Initial Coin Offering) می‌کنند. به این ترتیب که افراد مختلف مبالغی برای سرمایه‌گذاری در اختیار صاحبان پروژه قرار می‌دهند و در ازای آن توکن بلاک چین پروژه‌ی جدید را دریافت می‌کنند. این روش تا حدودی مشابه عرضه اولیه سهام (IPO) است.

در ادامه به بررسی بیشتر این روش نوین جذب سرمایه در دنیای رمزارزها خواهیم پرداخت.

تاریخچه عرضه اولیه کوین

عرضه اولیه از سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ آغاز شد. در آن سال‌ها پروژه‌های مختلف توانستند، از این روش جذب سرمایه کنند و فعالیت خود را در دنیای کریپتوکارنسی ادامه دهند. این روش در سال ۲۰۱۷ به اوج موفقیت رسید و طی این سال پروژه‌های مختلف توانستند در مجموع ۵.۶ میلیارد دلار سرمایه جذب کنند. این مبلغ در دو ماهه‌ی نخست سال ۲۰۱۸ به یک میلیارد دلار رسید.

پروژه‌ی اتریوم یکی از موفق‌ترین رویدادهای عرضه اولیه ارز دیجیتال است و توانسته به تنهایی ۵۰ میلیون دلار جذب سرمایه کند و بالغ بر ۱۸ میلیون دلار از این رویداد سود کسب کند.

در این سال‌ها تعداد زیادی از پروژه‌ها که رویداد عرضه اولیه کوین را برپا کردند؛ موفقیت آن‌چنانی کسب نکردند و نتوانستند انتظارات سرمایه‌گذاران را برآورده کنند. این عدم موفقیت سبب شد مال‌باختگان این پروژه‌ها به مراجع قانونی مراجعه و از صاحبان آن‌ها شکایت کنند. این روند پای نهادهای قانونی و نظارتی را تا حدودی به عرضه اولیه ارز دیجیتال باز کرد و سبب شد قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای اجرای این رویداد وضع شود.

پس از وضع این قوانین، دیگر پروژه‌ها قادر نبودند به آسانی سال‌های نخست اقدام به عرضه اولیه‌ توکن‌های خود کنند و می‌بایست قوانین و شرایطی را قبل از شروع رویداد رعایت کنند. اما می‌توان گفت هنوز هم این قوانین چندان موفق نبوده و نتوانسته از کلاهبرداری‌ها در این زمینه جلوگیری کند.

عرضه اولیه کوین چگونه انجام می‌شود؟

پروژه‌های جدید ارز دیجیتال برای شروع عرضه اولیه کوین (ICO)، اقدام به انتشار یک برگه سفید یا وایت پیپر (White Paper) می‌کنند. در این یادداشت نقشه‌ی کلی پروژه و اهداف اصلی آن را شرح می‌دهند. همچنین مشخص می‌کنند چه میزان سرمایه نیاز دارند، سهم صاحبان پروژه از توکن‌ها چه مقدار است، چه ارزهایی را از سرمایه‌گذاران می‌پذیرند و مدت زمان عرضه را در این نوشته اعلام می‌کنند.

در زمان عرضه، کسانی که تمایل به سرمایه‌گذاری در پروژه را دارند؛ از طریق ارزهای دیجیتال یا ارزهای فیات که مورد پذیرش صاحبان پروژه است، اقدام به خرید توکن‌ها می‌کنند. این توکن‌های بلاک چینی اگر مورد پذیرش صرافی‌های بزرگی چون بایننس قرار بگیرند، می‌تواند یک سرمایه‌ی قابل پیشرفت برای افرادی باشد که در عرضه اولیه آن‌ها را خریداری کرده‌‌اند.

گاهی ممکن است پس از پایان عرضه اولیه ارز دیجیتال ، سرمایه‌ای که صاحبان استارت‌آپ پیش‌بینی کرده بودند؛ جمع‌آوری نشود. در این شرایط پروژه شکست خواهد خورد و صاحبان پروژه موظف هستند تمام مبالغ جمع‌آوری شده را به حساب سرمایه‌گذاران بازگردانند.

مزایای عرضه اولیه کوین

  • آنلاین بودن این رویداد سبب می‌شود سرمایه‌‌گذاران به آسانی در آن شرکت کنند و همچنین خرید و فروش توکن‌های دریافتی خود را به آسانی و در کم‌ترین زمان از راه دور انجام دهند.
  • توکن‌ها به‌راحتی و سریع تبدیل به پول نقد می‌شوند و نیازی نیست سرمایه‌گذاران نگران تبدیل آن‌ها به نقدینگی باشند.
  • شرکت در رویداد عرضه اولیه ارز دیجیتال به دلیل رشد روز‌افزون محبوبیت و جایگاه ارزهای دیجیتال در اقتصاد جهانی، بازده سریع و بالایی برای سرمایه‌گذاران خواهد داشت.

معایب عرضه اولیه کوین

  • نوسانات بالای کریپتوکارنسی‌ها، ممکن است سرمایه‌ی سرمایه‌گذار را در مدتی بسیار کوتاه از بین ببرد.
  • تا به امروز در رویدادهای ICO کلاهبرداری‌های متعدی انجام شده است.
  • امکان به موفقیت نرسیدن پروژه و از دست رفتن سرمایه وجود دارد.

تفاوت‌های ICO با IPO

عرضه اولیه ارز دیجیتال در برابر IPO

قبل‌تر اشاره کردیم که ICO روشی مشابه عرضه اولیه سهام یا IPO است. در رویداد IPO، شرکت‌های خصوصی هنگامی که تصمیم می‌گیرند در کسب‌وکار خود تحول ایجاد کنند و پیشرفت داشته باشند، اقدام به عمومی کردن شرکت می‌کنند. به این ترتیب که سهام شرکت را به فروش می‌گذارند و سرمایه‌گذارانی که سهام می‌خرند، به شرکای تجاری صاحبان شرکت تبدیل می‌شوند.

شاید در نگاه اول ICO نوع آنلاین IPO به نظر بیاید و تفاوتی بین این دو رویداد وجود نداشته باشد. اما در واقع عرضه اولیه ارز دیجیتال با عرضه اولیه سهام تفاوت‌های اساسی دارد.

  • ICO به صورت آنلاین برگزار می‌شود.
  • برای ICO نیاز به حداقل سرمایه برای ضمانت نیست.
  • ICO نیاز به اخذ مجوز خاصی ندارد.
  • نزدیک کردن توکن‌های ICO به پول نقد بسیار آسان‌تر از فروش سهام است.
  • در ICO سرمایه‌گذاران در پروژه شریک نمی‌شوند و فقط از سود توکن‌های بلاک چین آن بهره خواهند برد (سرمایه‌گذاران اجازه‌ی ارائه‌ی نظر در رابطه با مسائل مدیریتی را ندارند).
  • ریسک سرمایه‌گذاری در رویدادهای ICO به مراتب بالاتر از IPO است.
  • قانون‌گذاری در عرضه سهام قوی‌تر از عرضه کوین انجام شده‌ است و IPO قانونمندتر اجرا می‌شود.

توکن و سهام نیز تفاوت زیادی به لحاظ قانونی و حقوقی با یکدیگر دارند. توکن هیچ ارزش ذاتی و پشتوانه‌ای ندارد؛ اما برگ سهام با‌ توجه به قوانین از ضمانت حقوقی برخوردار است.

چگونه از عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم؟

دستورالعمل مشخصی برای اطلاع از عرضه اولیه ارز دیجیتال وجود ندارد. افراد فعال در این حوزه، به صورت مداوم اخبار حوزه رمزارزها را از منابع مختلف دنبال می‌کنند. اگر شما هم قصد دارید از طریق خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال، سود کسب کنید، باید سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی مرتبط با ارزهای دیجیتال را به صورت منظم دنبال کنید. از آنجایی که عرضه‌های اولیه بین مردم هیجان ایجاد می‌کند، در مدت بسیار کوتاهی بسیاری از سایت‌ها به صورت اختصاصی روی آن تمرکز می‌کنند.

کلاهبرداری از طریق عرضه اولیه کوین

تا به اینجا چندین بار به کلاهبرداری‌ از طریق پروژه‌های ICO اشاره کردیم. اما با این تفاسیر آیا باید به‌طورکلی قید شرکت در رویدادهای عرضه اولیه کوین را زد؟

خیر؛ می‌توان با‌ توجه به نکاتی در همان آغاز کار پروژه را اعتبارسنجی کرد و با خیال آسوده به سرمایه‌گذاری در آن پرداخت.

در ابتدا باید بررسی کنیم که چه عواملی سبب شده که ICO بستر مناسبی برای کلاهبرداری باشد.

این رویداد به طور کامل آنلاین است و همه می‌دانیم که سرقت و کلاهبرداری از طریق اینترنت بسیار آسان و سریع صورت می‌گیرد.

هنوز بسیاری از کشورها قوانین خاصی در رابطه با عرضه اولیه ارز دیجیتال وضع نکردند و مراجع قانونی در برخی کشورها نظارتی بر این رویداد ندارند.

نوشتن یک White Paper جذاب و فریبنده کار سختی برای کلاهبرداران نیست. این یادداشت‌ها اولین انگیزه برای سرمایه‌گذاری در این رویدادها هستند و با تهیه‌ی یک وایت پیپر حرفه‌ای به‌راحتی می‌توان افراد را فریب داد.

سودهای کلان همیشه افراد را طعمه کلاهبرداران می‌کند. به دلیل رشد جایگاه ارزهای دیجیتال، این‌‌گونه تصور می‌شود که هر پروژه‌ای حتی گمنام می‌تواند در آینده‌ای نه‌چندان دور سود فراوانی برای سرمایه‌گذاران داشته باشد. این تصور دلیل دیگر موفقیت کلاهبرداران در این حوزه است.

تشخیص معتبر بودن ICO

معتبر بودن ICO

اگر تازه وارد دنیای ارزهای دیجیتال شده‌اید و تجربه‌ی آن‌چنان در این حوزه ندارید؛ باید از افراد خبره در کریپتوکارنسی برای بررسی اعتبار ICO کمک بگیرید.

صاحبان پروژه باید به طور کامل شناسایی شده باشند. وجود یک سایت معتبر برای ارائه‌ی White Paper و سایر اطلاع‌رسانی‌ها، فعالیت مداوم و شفاف اعضای اصلی در شبکه‌های اجتماعی، حضور افراد مطرح در حوزه ارزهای دیجیتال در تیم استارت‌آپ و همچنین معرفی پروژه توسط افراد و کانال‌های معتبر، نکاتی است که باید به آن‌ها توجه کرد.

وایت پیپر پروژه را به طور عرضه اولیه یا IPO چیست؟ دقیق مطالعه و بررسی کنید. این یادداشت باید به طور دقیق و جامع اهداف پروژه و نقشه‌ی راه را شرح دهد. هیچ ابهامی در وایت پیپر نباید برای شما وجود داشته باشد.

اهداف ذکر شده در وایت پیپر باید واقعی و قابل لمس و درک باشد. اگر اهدافی غیر منطقی در وایت پیپر پروژه ارائه شده است، به‌هیچ‌عنوان نباید به آن پروژه اطمینان کنید.

وعده‌ی سودهای نجومی و غیرواقعی بدون شک نشان‌دهنده‌ی نامعتبر بودن پروژه است. تمامی پروژه‌‌های مالی و اقتصادی برای پیشرفت نیاز به زمان دارند. وعده‌ی یک شبه پول‌دار شدن همیشه دردسرساز بوده و هست.

وجود سرمایه‌گذاران مطرح در حوزه ارزهای دیجیتال یک نکته‌ی مثبت برای هر پروژه است. افرادی که در دنیای کریپتو نام و نشانی دارند، بدون شک در پروژه‌های قابل اطمینان سرمایه‌گذاری خواهند کرد. همچنین می‌توان بررسی کرد که افراد فعال این حوزه به آن پروژه اشاره‌ای داشته‌اند و آن را تایید کرده‌‌اند یا خیر.

در سایت‌های معتبری که ICO‌ها را رتبه‌بندی می‌کنند نام پروژه‌ی مورد نظر خود را جستجو کنید. ICOBench ،ICODorps ،ICOMarks برخی از این وب‌سایت‌ها هستند.

در آخر استارت‌آپ باید یک تالار گفتگو و یک فضای باز برای تبادل اطلاعات و نظرها داشته باشد تا سرمایه‌گذاران با نظرات افراد مختلف در رابطه با آن آشنا شوند.

روش‌های جایگزین ICO

جایگزین‌های عرضه اولیه ارز دیجیتال

به دلیل آنکه عرضه اولیه ارز دیجیتال بستری برای کلاهبرداری‌های مختلف بوده و قوانین جامعی در رابطه با آن وضع نشده، تا به امروز چندین و چند روش مختلف به‌عنوان جایگزین برای آن معرفی شده است؛ اما فقط تعداد محدودی از آن‌ها قابلیت اجرایی شدن داشتند.

دو مورد از مهم‌ترین روش‌های جایگزین برای ICO، عرضه اولیه ارز دیجیتال صرافی (IEO) و عرضه اولیه کوین اوراق بهادار (STO) هستند.

در رویداد عرضه اولیه کوین صرافی (Initial Exchange Offering)، یک صرافی معتبر ارز دیجیتال نماینده‌ی پروژه‌ی جدید برای اجرای رویداد می‌شود و قبل از آغاز عرضه تمام جوانب کار را بررسی می‌کند تا از درست و قانونی بودن پروژه اطمینان کسب کند. سپس عرضه را آغاز می‌کند و در ازای دریافت مبالغ مختلف از سرمایه‌گذاران به آن‌‌ها توکن‌های پروژه‌ای که نماینده‌ی آن بوده را عرضه می‌کند.

در روش عرضه اولیه کوین اوراق بهادار (Security Token Offering)، عرضه توکن‌ها باید به‌عنوان اوراق بهادار و با گذر از مجاری قانونی ثبت شوند. این روش برای سرمایه‌گذاران امن و کم ریسک است. در این رویداد صاحبان پروژه به طور کامل احراز هویت می‌شوند و سرمایه‌گذاران می‌توانند با خاطری آسوده، سرمایه‌ی خود را در اختیار آن‌ها قرار دهند.

روش‌های دیگری چون RICO که مخفف Reversible initial coin offering به معنای عرضه اولیه ارز دیجیتال برگشت‌پذیر است (امکان بازپس‌گیری سرمایه در هر مرحله وجود دارد) و IICO که مخفف Interactive Initial Coin Offering به معنای عرضه‌ اولیه‌ کوین تعاملی است (سرمایه‌گذاری برای هر فرد دارای سقف مشخص است)؛ نیز برای رویداد عرضه اولیه کوین تا حدودی شناخته شده و قابل اجرا در مقیاس بزرگ هستند.

چگونه عرضه اولیه ارز دیجیتال بخریم؟

هر پروژه‌ای که قرار است منابع مالی خود را از طریق عرضه اولیه تامین کند، مشخصات کمپین مانند مدت زمان کمپین، اهداف کمپین، مقدار پول موردنیاز و غیره را در یک وب سایت قرار می‌دهد. اولین مرحله برای خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال، ثبت نام در سایت است. در صورتی که نیاز به ثبت نام در وب سایت نباشد، بهتر است دقت و تحقیق بیشتری کنید، زیرا ممکن است با یک سایت کلاهبرداری مواجه باشید.

سپس برای خرید عرضه اولیه باید بیت کوین یا اتر دریافت کنید. از طریق این دو ارز دیجیتال است که می‌توانید عرضه اولیه ارز دیجیتال بخرید. حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری به نوع پروژه ربط دارد و متغیر است. در نهایت تنها کاری که باید انجام دهید این است که ارز دیجیتال خود را به آدرس کمپین ارسال کنید. جهت جلوگیری از هرگونه خطا، هنگام ارسال ارز دیجیتال، آدرس کیف پول پروژه را چند بار بررسی کنید. زیرا در صورتی که ارز دیجیتال خود را به آدرس اشتباه انتقال دهید، امکان پس گرفتن آن برای شما وجود نخواهد داشت.

بعد از اتمام این مراحل، شما توکن‌های خریداری شده را در کیف پول خود دریافت خواهید کرد. در کمپین‌های مختلف زمان انتقال توکن به کیف پول کاربران، متفاوت است و ممکن است گاهی تا ماه‌ها طول بکشد.

Pre-ICO چیست؟

در آخر باید اشاره‌ای هم به Pre-ICO یا پیش‌فروش عرضه اولیه ارز دیجیتال اشاره کنیم. در این حالت استارت‌آپ‌ها برای به‌دست‌آوردن سرمایه‌ی موردنیاز برای تبلیغات و معرفی پروژه‌ی خود، تعدادی از توکن‌های بلاک چین‌شان را با قیمتی بسیار پایین به ‌فروش می‌رسانند. آن‌ها با این روش می‌توانند با کسب درآمد اولیه، پروژه را در سطح وسیع‌تری معرفی کنند و در ICO سرمایه بیشتری جمع‌آوری کنند.

در این رویداد تعداد توکن‌‌ها بسیار محدود است و در عرض چند ثانیه ممکن است موجودی آن‌ها به پایان برسد. پیش‌خرید عرضه اولیه کوین معمولاً سودهای کلان برای سرمایه‌گذاران در پی عرضه اولیه یا IPO چیست؟ خواهد داشت. اگر توانایی و دانش شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال را دارید، می‌توانید در پیش‌فروش‌ها نیز برای کسب سود بیشتر شرکت کنید.

در صورتی که اطلاعات کافی و بنیادی از کوین مورد نظر خود داشته باشید، عرضه اولیه‌ها می‌توانند گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاری باشند.

مبالغ جمع شده در ICO معمولا جهت پیشرفت پروژه استفاده می‌شود اما در صورتی که یک ICO ناموفق باشد، مبالغ به کاربران بازگشت داده عرضه اولیه یا IPO چیست؟ می‌شود.

ICO یک فرصت ایده آل برای سرمایه‌گذاران در جهان است تا روی یک پروژه جدید با پتانسیل بالا سرمایه‌گذاری کنند و در صورت تحقق اهداف مورد نظر پروژه، به سود بالایی دست پیدا کنند.

عرضه اولیه سهام چیست و آیا همیشه سود آور است؟

زمانی که شرکتی مجوز ورود به بازار بورس را کسب می‌کند، بخشی از سهام خود را با قیمت نسبتا مناسب در این بازار به فروش می‌رساند. به این نوع از سهام که برای اولین بار در بازار بورس و فرابورس عرضه شده‌ است، عرضه اولیه یا همان IPO که مخفف عبارت انگلیسی “ Initial Public Offering” است، می‌گویند. خبر خوش این است که عرضه اولیه سهام در اکثر مواقع سودآور است و خرید آن، نسبت به سایر سهم‌های بورسی، ریسک کم‌تری دارد. در واقع برای افراد نوپا با توان مالی متوسط، خرید عرضه اولیه بورس از سایر سهم‌ها به‌صرفه‌تر و مناسب‌تر است. اگر می‌خواهید درباره نحوه خرید این دسته از سهام و پیرامون آن اطلاعات بیشتری به‌ دست آورید و سطح دانش مالی خود را گسترده‌تر کنید، با ما در این مطلب از مجله لندو همراه باشید؛ مطمئنا به دردتان می‌خورد.

روش‌های خرید عرضه اولیه بورس

پیش از آنکه به سراغ توضیح روش‌های خرید عرضه اولیه برویم، به شما پیشنهاد می‌کنیم درباره مقوله بورس و شروع سرمایه‌گذاری در آن بیشتر بخوانید. چون هرچه اطلاعات شما در زمینه سرمایه‌گذاری اولیه در بورس وسیع‌تر باشد، درک سایر مطالب راحت‌تر می‌شود. پس با یک کلیک وارد صفحه شروع سرمایه‌گذاری در بورس شوید و سطح آگاهیتان را ارتقا دهید.

برگردیم سر موضوع اصلی؛ خرید عرضه اولیه سهام به چه روش‌هایی انجام می‌شود؟ به شما به صورت مفصل پاسخ می‌دهیم.

روش قدیم خرید عرضه اولیه سهام

در روش قدیم که نام آن «ثبت سفارش» بود، شرکت‌ها سهام خود را در یک ساعت مشخص عرضه می‌کردند و شما موظف به خرید سهام مورد نظرتان در یک ساعت خاص بودید.

از معایب این روش هم می‌توان به نرسیدن سهام به همه افراد و تمام شدن سهم‌ها در کسری از ثانیه اشاره کرد. بنابراین روش جدیدی به نام «بوک بیلدینگ» ایجاد شد تا هم شما بتوانید از عرضه اولیه سهام در یک مدت زمان مشخص در سامانه کارگزاری خود بهره‌مند شوید و از خرید سهم‌هادر بورس و فرابورس جا نمانید. در بخش بعدی از جدیدترین روش خرید عرضه اولیه بورس بیشتر صحبت کرده‌ایم.

روش جدید خرید عرضه اولیه سهام

روش جدید یا «بوک بیلدینگ» به تازگی معرفی شده است که در این روش، زمان خرید سهم‌ها در بورس و فرابورس مهم نیست بلکه قیمت‌ هر سهم مد نظر است. در واقع تعداد مشخصی از سهام شرکت‌ها در یک بازه قیمتی معین ارائه می‌شود و شما می‌توانید قیمت مورد نظر خود را در بازه تعیین شده در سامانه کارگزاری خود انتخاب کنید. در نهایت هم اولویت با کسانی است که بیشترین قیمت را پیشنهاد داده‌اند. اگر هم چند نفر همزمان قیمت بالایی پیشنهاد دهند، سهام شرکت‌ها به طور مساوی بین آن‌ها تقسیم می‌شود.

حالا که صحبت از روش، قیمت و زمان خرید سهم‌های بورسی شد، خالی از لطف نیست که از زمان مناسب جهت معامله در بازار سرمایه آگاه شوید، تا با شناخت کامل و کافی بهترین زمان معامله در بورس را انتخاب کنید.

در این صورت هم به موقع سهام مورد نظرتان را خریداری می‌کنید و هم از ضرر و زیان‌های احتمالی که در این راستا برایتان پیش می‌آید، جلوگیری می‌کنید.

بعد از آشنایی با روش‌های خرید عرضه اولیه سهام، نوبت به آشنایی با فرآیند خرید عرضه اولیه می‌رسد. اگر شما مشتاق خرید عرضه اولیه بورس با قیمت مناسب هستید و نمی‌دانید چه فرآیندی را برای خرید آن باید طی کنید، بخش بعدی مطلب را از دست ندهید. ما گام به گام مراحل خرید را برای شما توضیح داده‌ایم.

همچنین سعی کنید اطلاعات خود را درباره احراز هویت در سامانه سجام و دریافت کد بورسی هم افزایش دهید؛ چون در بخش بعدی متوجه خواهید شد که اولین قدم برای خرید عرضه اولیه سهام و هر سهم دیگری در بازار بورس و سرمایه، دریافت کد بورسی از سامانه سجام است.

مراحل خرید عرضه اولیه بورس

گام به گام تا خرید عرضه اولیه بورس

برای آنکه بهترین راه سرمایه‌ گذاری در بورس را بشناسید تا بتوانید دارایی خود را افزایش دهید، بهتر است از صفر تا صد فرآیند خرید عرضه اولیه بورس را بخوانید و بدانید؛ در این صورت هم احتمال خطا کم‌تر است و هم با دقت بیشتری پروسه سرمایه‌گذاری را طی عرضه اولیه یا IPO چیست؟ می‌کنید.

  • ثبت‌نام در سامانه سجام: قدم اول برای ورود به حوزه بورس و خرید عرضه اولیه سهام، ثبت‌نام در سامانه سجام، احراز هویت و دریافت کد بورسی است؛
  • دریافت کد بورسی: بعد از احراز هویت در سامانه سجام و دریافت کد معاملاتی، نوبت به ثبت‌نام آنلاین در سامانه یکی از کارگزاری‌های معتبر، یا مراجعه حضوری به شعب آن‌ها می‌رسد تا با عضویت در کارگزاری بتوانید با کد معاملاتی خود، سهام مورد نظرتان را در بازار بورس اوراق بهادار ، خرید و فروش کنید؛
  • کسب دانش کافی برای زمان عرضه اولیه بورس: حالا که در کارگزاری مورد نظرتان هم عضو شدید، باید از زمان عرضه سهام مطلع شوید تا بتوانید بلافاصله پس از عرضه، برای خرید اقدام کنید. از آنجایی که عرضه اولیه‌ بورس، معمولا طرفدار بیشتری دارد و محبوب‌تر است، رسانه‌ها و اخبار در مورد زمان عرضه آن اطلاع‌رسانی خواهند کرد. همچنین کارگزاری‌ها هم به طرق مختلف مشتریان خود را باخبر می‌کنند تا از معامله در زمان عرضه، جا نمانند؛
  • تحلیل ابتدایی هر سهم: فرقی نمی‌کند می‌خواهید عرضه اولیه سهام خریداری کنید یا از سایر سهم‌های بورسی بهره‌مند شوید، در هر حال نیاز به مشورت و راهنمایی گرفتن از افراد باتجربه در این زمینه دارید؛ سعی کنید از هوش مالی افراد مجرب استفاده کنید و بی‌گدار به آب نزنید. عرضه اولیه هم از این قانون مستثنی نیست و لازم است پیش از خرید، ابتدا آن سهم را بررسی کنید؛
  • ثبت سفارش سیستمی عرضه اولیه سهام: شما باید حساب کارگزاری خود را به مقدار کافی شارژ کنید و در روزی که عرضه اولیه بورس انجام می‌شود، وارد حساب کاربری خود شوید و سفارش خود را در سیستم ثبت کنید؛

حالا که با مراحل خرید عرضه اولیه آشنا شدید، وقت آن است که با نکات مهم و کاربردی درباره این نوع از سهام هم آشنا شوید.

پیش از آنکه به سراغ بخش بعدی برویم، می‌خواهیم به سوال احتمالی ذهن شما پاسخ دهیم!

احتمالا با خودتان می‌گویید: با وارد شدن به عرصه بورس و سرمایه‌گذاری چگونه باید هزینه‌های جاری زندگی را مدیریت کنیم و چگونه به سایر مخارج خود بپردازیم؟ نگران نباشید! شما می‌توانید با دریافت انواع وام هم هزینه‌های زندگیتان را مدیریت کنید و هم از با سودی که از خرید عرضه اولیه سهام و سایر سهم‌های بورسی به‌دست می‌آورید، اقساط وامتان را پرداخت کنید.

۳ نکته مهم درباره عرضه اولیه سهام

شما در حال حاضر فردی هستید که با عرضه اولیه بورس، روش‌های خرید و مراحل ثبت سفارش آن، آشنا شده‌اید و احتمالا با پیگیری از دوست، آشنا، اخبار و رسانه اقدام به خرید آن در زمان عرضه، خواهید کرد. پس بهتر است درباره ۵ نکته کاربردی و مهم هم در این زمینه بخوانید و بدانید، تا هم ضرری متحمل نشوید و هم با دانش بالا قدم در دنیای سرمایه‌گذاری بگذارید!

  • از آن‌جایی که موقع عرضه اولیه بورس، شرکت‌ها برای اولین‌بار اقدام به فروش درصدی از سهام خود کرده‌اند، با مبلغی پایین‌تر روی سهام خود قیمت می‌گذارند؛ به همین دلیل این نوع از سهم‌ها معمولا سودآور هستند و ریسک پایین‌تری نسبت به سایر سهم‌های بورسی دارند؛ البته استثنا در هر موردی وجود دارد؛ گاهی عرضه اولیه‌ها هم به جای رشد، افت دارند و ممکن است شما را با ضرر و شکست روبه‌رو کنند!
  • از آن‌جایی که عرضه اولیه سهام از سود مناسبی برخوردار است، تحلیل‌گران معتقدند مدتی دست نگه دارید و بعد از سپری شدن زمان نسبتا زیاد، اقدام به فروش آن کنید؛ البته حتما حواستان باشد که برای خرید و فروش این سهام از افراد حاذق و کاربلد مشاوره بگیرید تا با ضرر مواجه نشوید؛
  • علاوه بر دو روش متداولی که پیش‌تر برای خرید عرضه اولیه بورس ذکر کردیم، روشی به نام «روش حراج» یا «مزایده» وجود دارد، که به ندرت در عرضه عمومی اولیه شرکت‌ها استفاده می‌شود و در آن سهام به خریداری تعلق می‌گیرد که بالاترین قیمت را برای خرید پیشنهاد دهد؛

حالا که با نکات مفید و موثر در زمینه عرضه اولیه بورس آشنا شدید، ممکن است پیش‌فرض‌تان این باشد که به‌هرحال حضور در عرصه بازار سرمایه‌، ریسک‌پذیری می‌طلبد. اگر شما فرد ریسک‌پذیری نباشید، باید به روش‌های دیگری که برای سرمایه‌گذاری میزان ریسک کم‌تری می‌خواهد، روی بیاورید. روش‌هایی مثل وام با سفته ، خرید طلا، سکه و… ما در بخش بعد به شما در این باره مفصل‌تر توضیح داده‌ایم.

انواع روش‌های سزمایه‌گذاری به جز عرضه اولیه

اگر جزو افراد ریسک‌پذیر نیستید، این بخش را از دست ندهید!

هرچند که عرضه اولیه سهام ریسک کم‌تری نسبت به خرید سایر سهم‌های بورسی دارد، اما بازهم ممکن است شما تمایلی به دنیای نوین سرمایه‌گذاری نداشته باشید. پس برای آنکه بتوانید با ریسک کمتر و همچنین بی‌دغدغه‌تر وارد حوزه سرمایه‌گذاری شوید، می‌توانید با بودجه نسبتا زیادتری، خانه و یا یک زمین در منطقه‌ای از شهر بخرید و شاهد رشد قیمت آن در سالیان پیش رو باشید. همچنین می‌توانید با بودجه و پس‌انداز مورد نظرتان، طلا و سکه بخرید و سرمایه خود را زیاد کنید.

ضمنا در دنیای امروز که قیمت کالاها روز به روز درحال افزایش است، دریافت وام خرید کالا و تهیه محصولات مورد نیاز شما هم تقریبا می‌تواند یکی از راه‌های پس‌انداز و سرمایه‌گذاری باشد.

پلتفرم لندو این کار را برای شما آسان کرده است. با یک کلیک وارد سامانه خرید اقساطی لندو شوید و درباره خدمات آن بیشتر بدانید.

شما از کدام روش برای افزایش سرمایه استفاده می‌کنید؟ آیا درباره بورس و سرمایه‌گذاری در آن اطلاعات دارید؟ ممنون می‌شویم نظر خود را در کامنت‌های این مطلب با سایرین به اشتراک بگذارید!

سوالات متداول درباره عرضه اولیه بورس

معایب روش بوک بیلدینگ چیست؟

یکی از معایب این روش، قیمت و محدودیت مثبت و منفی ۱۰ درصد است؛ یعنی شرکتی که سهام خود را برای فروش عرضه می‌کند، یک قیمت را به عنوان قیمت حداقلی تعیین می‌کند و شما سرمایه‌گذاران می‌توانید سفارش خود را بین قیمت تعیین شده یا نهایتا ۱۰ درصد بالاتر ثبت کنید. برای آشنایی بیشتر با این مقوله بهتر است مطلب حد ضرر در بورس را مطالعه کنید تا شناختتان افزایش پیدا کند.

چگونه می‌توانیم دقیق و واضح از تاریخ و زمان عرضه اولیه‌ها مطلع شویم؟

شما می‌توانید به سایت فرابورس ایران و بورس اوراق بهادار تهران مراجعه کنید. در قسمت اطلاعیه‌های بازار، اخبار مربوط به عرضه‌ اولیه منتشر می‌شود.

آیا عرضه اولیه‌‌ها در هر بازه زمانی سودآور هستند؟

عرضه‌ اولیه‌ها در بلند‌مدت بازدهی خوبی به همراه دارند. البته ممکن است این عرضه‌ها در بازه‌ای از زمان منفی و دچار افت شوند؛ اما احتمالا این نوسان قیمتی محدود است و شما بازدهی خوبی در بلندمدت خواهید داشت.

عرضه اولیه به روش ترکیبی

پذیرفته شدن شرکت‌ها در سازمان بورس اوراق بهادار همواره از چالش‌های شرکت‌های عرضه اولیه یا IPO چیست؟ اقتصادی بوده است. روش های عرضه اولیه‌ی متفاوتی در بازار بورس تهران وجود دارد. مکانیزمی که تا سال ۹۵ برای عرضه‌های اولیه مورد استفاده قرار می‌گرفت روش حراج و قیمت ثابت بود و بعد از آن عرضه‌های اولیه به روش ثبت‌سفارش یا بوک‌بیلدینگ صورت می‌گرفت. در ادامه قصد داریم با یکی از جدیدترین شیوه‌های عرضه اولیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس بپردازیم.

عرضه اولیه چیست؟

زمانی که سهام یک شرکت اقتصادی پذیرفته شده در بورس برای اولین بار به صورت عمومی مورد معامله قرار می‌گیرد به این فروش و عرضه، عرضه اولیه می‌گویند. در این فرایند درصد معینی از کل سهام شرکت برای اولین بار توسط شما سرمایه‌گذاران خریداری خواهد شد. با توجه به بازدهی این سهم‌ها، همیشه از استقبال خوب سهامداران همراه هستند. در سال‌های اخیر روش‌های عرضه و فروش این عرضه‌های اولیه با تغییراتی همراه بوده است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

عرضه اولیه به روش ترکیبی

شرکت‌هایی که سازمان عرضه آن‌ها را پر ریسک تلقی می‌کند در عرضه اولیه به روش ترکیبی ، سهام شرکت پذیرفته شده در سازمان در 2 مرحله عرضه می شود.

مرحله اول

در مرحله نخست درصدی از کل سهام شرکت به تشخیص سازمان که اغلب 70 درصد به بالا است به صندوق‌های سرمایه‌گذاری همچون صندوق‌های ETF و صندوق‌های صدور و ابطال‌ یا همان Mutual Funds فروخته می‌شود. این صندوق‌های شرکت کرده در عرضه اولیه‌ی ترکیبی بر اساس سهمیه مشخص شده از سازمان بورس در فرآیند تعیین و کشف قیمت حضور می‌یابند و مرحله اول عرضه با مشخص شدن قیمت سهم به پایان می‌رسد.

مرحله دوم

پس از کشف شدن قیمت برای قرار گرفتن به عنوان مبنای عرضه در مرحله دوم این قیمت به همه‌ی سرمایه‌گذاران اطلاع‌رسانی می‌شود. شما به عنوان سهامداران حقیقی می‌توانید نسبت به خرید سهام و ثبت سفارش با قیمت ثابت تعیین شده در مرحله اول اقدام کنید. گفتی است که صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌توانند حداکثر تا ۵۰ درصد از سهام خود را به سهامداران حقیقی بفروشند. نکته‌ی قابل توجه این است که صندوق‌های سرمایه‌گذاری موظف هستند که تا 90 روز نیمی از سهم خریداری شده در مرحله‌ی اول روش ترکیبی را نفروشند.

مزایا عرضه اولیه به روش ترکیبی

این روش جدید تخصیص عرضه اولیه ویژگی‌ها و امتیازات مخصوص خود را دارد که این روش ‌را در مقایسه با روش‌های موجود در گذشته متمایز می‌کند. در ادامه با مهم‌ترین مزایا و ویژگی روش ترکیبی آشنا خواهید شد.

تعیین قیمت دقیق و واقعی

قیمت تعادلی سهم‌ها در عرضه‌های اولیه به دلیل وجود تقاضای مستقیم بسیار زیاد با چالش‌های فراوانی روبرو بود و قیمت کشف و تعیین شده غیر کارشناسی بود. اما در عرضه به روش ترکیبی، به علت وجود صندوق‌های سرمایه‌گذاری قیمت کشف شده بسیار منطقی و کارشناسی شده می‌باشد. زیرا پس از عرضه عده‌ای ناگهان مانند دومینو شروع به فروش سهام می‌کردند.

تشویق افراد به سرمایه‌گذاری بلند مدت

در روش‌های سنتی انجام عرضه اولیه شاهد ریزش قیمت سهم‌های تازه وارد شده به بازار بودید. به طوری که حتی قیمت بعضی از سهم‌ها به پایین‌تر از قیمت تعیین شده در روز عرضه رسیده‌اند. چراکه پس از کمی سود حقوقی‌های بزرگ سهم اقدام به فروش گرفته و سهامداران خرد نیز مانند دمینو از این اقدام تاثییر می‌گیرند و در نتیجه شاهد کاهش قیمت می‌شوید. این مزایادرحالی است که در روش ترکیبی صندوق‌های سرمایه‌گذاری موظف هستند که تا 90 روز نیمی از سهم خریداری شده در مرحله‌ی اول روش ترکیبی را نفروشند. بنابراین این قانون موجب تشویق شما به سرمایه‌گذاری بلند مدت می‌شود چراکه می‌توانید بدون نگرانی درباره‌ی کاهش قسمت، سهام خود را نگه دارید.

تشویق مردم به سرمایه گذاری غیرمستقیم

از آن‌جایی که در مرحله‌ی نخست روش ترکیبی عرضه اولیه با حضور صندوق‌های سرمایه‌گذاری معتبر صورت می‌گیرد به نوعی می‌توان گفت که این صندوق‌ها در راس امور و فعالیت هستند و به همین جهت این بستر برای شما فراهم می‌شود که در صورتی که تجربه لازم یا زمان کافی را ندارید از روش سرمایه‌گذاری غیر مستقیم بهره ببرید و سرمایه‌ی خود را به متخصصین صندوق‌های سرمایه‌گذاری بسپارید



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.