واحد پول کشورهای اروپایی

نیروی کار ارزان در چین

حروف اختصاری ارز: نمادها و کدهای ارز

جدول زیر فهرست کاملی از ارزهای جهان و حروف اختصاری شان، نام شان، کدهای ارز ISO (کدهای حروفی و عددی) و نمادهای ارز را ارائه می دهد:

• حروف اختصاری ارز (کد الفبایی) - نام مخفف سه حرفی. شناسۀ واحد ارز ملی یک کشور مطابق با استاندارد ISO 4217: دو حرف اول، نام کشور را نشان می دهند و حرف سوم مربوط به نام ارز می شود.
• نام ارز - نام رسمی واحد پولی کشور.
• نماد ارز - نماد گرافیکی. از نماد ارز به عنوان مختصر نویسی نام یک ارز استفاده می شود بخصوص در ارتباط با مبالغ پول.
• کد عددی - کد عددی سه رقمی. کد ارز عددی در کشورهایی استفاده می شود که دارای دستخط غیرلاتین هستند. این کد معمولاً مانند کد کشور عددی است.

برای رمزارزها، حروف اختصاری متداولی وجود دارند مانند BTC و ETH و LTC و غیره. برای مطالعۀ مطالب بیشتر در این مورد لطفاً صفحۀ حروف اختصاری رمزارز را ملاحظه بفرمایید.

فهرست حروف اختصاری ارزها

دلار آمریکا (USD, “Greenback”) پرمعامله ترین ارز در دنیا است. فدرال ریزرو ایالات متحده (Fed) صادر کنندۀ این ارز است.

• ذخیرۀ اصلی اکثر بانک های مرکزی، موسسات مالی و سرمایه گذاران خصوصی به دلار آمریکا است.
• از آنجائیکه بطور جهانی به اقتصاد ایالات متحده اعتماد وجود دارد، این ارز به عنوان یک "دارائی ایمن" قلمداد می شود.
• دلار آمریکا واحد پرداخت استاندارد در بازارهای کالا است.

دلار استرالیا (AUD، “Aussie”) پنجمین ارز پرمعاملۀ دنیا، توسط بانک مرکزی استرالیا منتشر می شود.

• اغلب در عملیات تجاری بکار می رود چراکه استرالیا در جهان پیشرفته همینک دارای بالاترین نرخ بهره است
• اغلب تحت تاثیر عوامل بیرونی است چراکه اقتصاد استرالیا ارتباط نزدیکی با ژاپن، چین و ایالات متحده دارد
• ارتباط با کالاها را حفظ می کند چراکه استرالیا به صادرات کالاها وابستگی نسبی دارد

دلار کانادا (CAD، "لونی" -Loonie-) هفتمین ارز پرمعاملۀ دنیا، توسط بانک مرکزی کانادا منتشر می شود

• اغلب تحت تاثیر عوامل بیرونی است چراکه اقتصاد کانادا به شدت با ایالات متحده گره خورده است
• به ارز های وابسته به کالا شامل می شود، چراکه اقتصاد کانادا کانادا به شدت به صادرات کالا (انرژی، چوب بری و نفت) تکیه دارد.

فرانک سوئیس (CHF, “Swissie”) - ششمین ارز پرمعاملۀ دنیا است. بانک مرکزی سوئیس، صادر کنندۀ این ارز است. .

• از آنجائیکه سوئیس اقتصادی باثبات و بدون تورم دارد، این ارز به عنوان یک "دارائی ایمن" قلمداد می گردد.

ین ژاپن (JPY) سومین ارز پرمعامۀ دنیا است. بانک مرکزی ژاپن صادرکنندۀ این ارز است.

• از آنجائیکه ژاپن اقتصادی باثبات و بدون تورم دارد، از ین به عنوان یک "دارائی ایمن" استفاده می شود.
• از واحد پول کشورهای اروپایی آنجائیکه ژاپن دارای نرخ های بهرۀ بسیار پایین است، مشخصۀ اصلی این ارز ارزش نسبی پایین آن در برابر دیگر ارزهای اصلی است.
• ین در عملیات تجاری، بخصوص در آسیا، حضوری فعال دارد.
• دولت ژاپن بطور تاریخی به دنبال کاهش ارزش مبادله ای پول ملی است تا بتواند از صادرات حمایت کرده و موجب رشد اقتصادی شود

دلار نیوزیلند (NZD, “Kiwi”) دهمین ارز پرمعاملۀ دنیا است. بانک مرکزی نیوزیلند صادر کنندۀ این ارز است.

• از آنجائیکه نیوزیلند معمولاً حامی نرخ های بهرۀ بالا است، این ارز اغلب در عملیات تجاری شرکت دارد
• منوط به صادرات کالا، به خصوص منوط به تجارت مواد غذایی است.

یورو (EUR، ارز واحد) - دومین ارز پرمعاملۀ جهان است که توسط بانک مرکزی اتحادیۀ اروپا منتشر می شود.

• ارز رسمی متداول 17 کشوری که منطقۀ یورو را در اروپا تشکیل می دهند
• دومین ارز ذخیرۀ جهان که توسط بانک های مرکزی، موسسات مالی و سرمایه گذاری خصوصی نگهداری می شود
• معیاری برای سنجش سلامت منطقۀ یورو و اعضایش

پوند انگلیس (GBP, "Sterling", "Cable") چهارمین ارز پرمعاملۀ دنیا است. بانک مرکزی انگلیس صادر کنندۀ این ارز است.

• مشخصۀ اصلی اش ارزش بالای اش در برابر ارزهای اصلی است.
• اغلب به عنوان ذخیرۀ ارزی مورد استفاده قرار می گیرد.

کرون سوئد (SEK) - یک ارز متداول در معاملات اروپایی است. بانک مرکزی سوئد صادرکنندۀ این ارز است.

کرون دانمارک (DKK) - پول ملی دانمارک که توسط بانک مرکزی دانمارک (National Bank of Denmark) عرضه می شود.

کرون نروژ (NOK) - یک ارز متداول در معاملات اروپایی است. بانک مرکزی نروژ صادرکنندۀ این ارز است.

دلار سنگاپور (SGD) - دوازدهمین ارز پرمعامله در جهان که توسط بانک مرکزی سنگاپور (MAS) عرضه می شود.

کرونای چک (CZK) - پول ملی جمهوری چک که به کرون چک نیز معروف است و توسط بانک مرکزی چک (Czech National Bank) عرضه می شود.

دلار هنگ کنگ (HKD) - پول ملی هنگ کنگ که در واحد پول کشورهای اروپایی خودمختاری کامل تحت نظارت "نهاد پولی هنگ کنگ" (Hong Kong Monetary Authority) که یک تنظیم کنندۀ داخلی است عرضه می شود.

پزوی مکزیک (MXN) - پول ملی مکزیک که پرمعامله ترین ارز در آمریکای لاتین است و توسط بانک مرکزی مکزیک (Bank of Mexico) صادر می شود.

زلوتی لهستان (PLN) - پول ملی لهستان که توسط بانک مرکزی لهستان (National Bank of Poland) عرضه می شود.

روبل روسیه (RUB) - پول ملی فدراسیون روسیه که توسط بانک مرکزی روسیه (Bank of Russia) عرضه می شود.

لیرۀ ترکیه (TRY) - پول ملی ترکیه که توسط بانک مرکزی جمهوری ترکیه عرضه می شود.

راند آفریقای جنوبی (ZAR) - پول ملی آفریقای جنوبی که توسط بانک مرکزی آفریقای جنوبی (South African Reserve Bank) صادر می شود.

CNH - نسخۀ خارجی یوآن چین است که توسط "نهاد مدیریت پولی هنگ کنگ" (Hong Kong Monetary Authority) و بانک خلق چین معرفی شد تا این امکان برای سرمایه گذاران فراهم شود که خارج از قلروی چین، سرمایه شان را روی ارز چینی افزایش دهند. CNH اغلب یوآن خارجی نامیده می شود.

ارزهایی که نزد IFC Markets معامله می شوند

حروف اختصاری و نمادهای جهانی ارزها

ارزها بصورت جفتی معامله می شوند تا بدینوسیله ارزش یک ارز نسبت به ارزش ارز دیگر سنجیده شود. اولین ارز در هر جفت ارز، ارز پایه است و دومین ارز، ارز مظنه است. نرخ جفت ارز عبارت است از بیان عددی ارزش یک ارز به واحدهای ارز دیگر.

EUR/USD 1.1104

معنای این نرخ آن است که 1 یورو را می توان با 1.1104 دلار آمریکا مبادله کرد. یورو (EUR) در این جفت ارز، ارز پایه است و دلار آمریکا (USD) در این جفت ارز ارز مظنه است.

IFC Markets بیش از 50 جفت ارز فارکس را برای معامله ارائه می دهد. شما می توانید معاملۀ جفت ارزها را در حساب های واقعی آغاز کنید اما در عین حال معاملۀ جفت ارزها در حساب های مجازی (Demo) نیز هیچ خطری (ریسکی) در پی ندارند. به منظور معاملۀ واقعی فارکس فقط کافیست در حین افتتاح حساب گزینۀ نوع حساب را واقعی (real) انتخاب کنید.

سوالات رایج

فارکس چگونه کار می کند؟

فارکس یک شبکۀ عظیم از معامله گران ارز است که ارزها را در قیمت های مشخصی خرید و فروش می کنند و برای این منظور یک ارز را به یک ارز دیگر تبدیل می واحد پول کشورهای اروپایی کنند. معاملۀ فارکس به شکل فرابورس (OTC) الکترونیکی اجرا می شود که به معنای آن است که بازار فارکس غیرمتمرکز است و همۀ معاملات از طریق شبکه های کامپیوتری اجرا می شوند.

بازار فارکس چیست؟

بازار فارکس بزرگترین و پرمعامله ترین بازار در جهان است. میانگین گردش مالی روزانه اش در سال 2019 به 6.6 تریلیون دلار رسید (درحالیکه در سال 2004 در رقم 1.9 تریلیون دلار بود). فارکس بر مبادلۀ آزاد ارز مبتنی است که معنایش این است که هیچ اعمال نفوذ دولتی در عملیات مبادلاتی اش وجود ندارد.

معاملۀ فارکس چیست؟

معاملۀ فارکس شامل خرید و فروش ارزها در قیمت های توافقی می شود. اغلب عملیات های تبدیل ارز به منظور کسب سود انجام می شوند.

بهترین پلتفرم معاملاتی فارکس چیست؟

IFC Markets تعداد 3 پلتفرم معاملاتی ارائه می دهد: MetaTrader4, MetaTrader5, NetTradeX. پلتفرم معاملاتی فارکس MT4 یکی از مهمترین پلتفرم های قابل دانلود است که در نسخه های مخصوص کامپیوتر شخصی و iOS و Mac OS و Android موجود است. این پلتفرم دارای اندیکاتورهای مختلف برای انجام تحلیل تکنیکی دقیق و صحیح است. NetTradeX یک پلتفرم معاملاتی دیگر است که توسط IFC Markets ارائه می شود و برای معاملۀ فارکس و CFD طراحی شده است. NTTX به داشتن رابط کاربر پسند، قابل اعتماد بودن، ابزارهای معتبر برای تحلیل تکنیکی، عملکرد متمایز و فرصت برای ایجاد ابزارهای ترکیبی شخصی (PCI) که بطور در NetTradeX وجود دارد مشهور است.

ارزش پول هر کشور چگونه تعیین می شود؟

هر کشور واحد پول مشخصی دارد که تمامی معاملات داخلی آن کشور با استفاده از آن انجام می‌شود. به پول رایج در سایر کشورها ارز گفته می‌شود. برای مثال هر واحد پولی غیر از ریال، ارز محسوب می‌شود. یکتا بودن واحد پولی هر کشور ایجاب می‌کند وقتی شما بخواهید کالا یا خدماتی را خارج از مرزهای کشور خریداری کنید، پول خود را به پول کشور مقصد تبدیل کنید. به اصطلاح ساده شما برای انجام معامله در کشور مقصد باید ببینید پول شما نسبت به پول آن کشور چقدر می‌ارزد؟ یا ارزش پول شما در کشور مقصد چقدر است؟

نرخ ارز چیست؟

نرخ ارز، قیمت یک واحد پول خارجی در مبادله با پول رایج کشور است. برای مثال وقتی گفته می‌شود نرخ ارز دلار برابر با 170,000 ریال است یعنی قیمت خرید یک واحد پول آمریکا برابر با 170,000 ریال است.

اما اساسی‌ترین سوال این است که نرخ ارز یا قیمت پول کشورها نسبت به هم چگونه تعیین می‌شود؟ بسیاری از مردم فکر می‌کنند ارزش پول کشورها بر اساس ذخایر طلای آنها محاسبه می‌شود و هر چه کشوری از این لحاظ غنی‌تر باشد ارزش پول آن نیز بیشتر خواهد بود. باید اشاره کرد این دیدگاه اکنون در روابط تجاری کشورها کنار گذاشته شده است. به این منظور در این یادداشت سیر تاریخی و تکامل دیدگاه‌های تعیین نرخ ارز در طول زمان، همچنین رویه‌ای که اکنون مورد پذیرش کشورهاست بررسی می‌شود.

پشتوانه ارز چیست؟

در شکل سازمان یافته از اواخر قرن هجدهم تا اواخر قرن نوزدهم داد و ستد بین کشورها بر اساس دو فلز کمیاب (با تقاضای زیورآلاتی و قابلیت تقسیم‌پذیری و ماندگاری بالا) یعنی طلا و نقره صورت می‌گرفت.

سیستم واحد پول کشورهای اروپایی پولی برخی کشورها سیستم تک فلزی طلا یا تک فلزی نقره و برخی دوفلزی طلا و نقره بود. طلا و نقره نیز به نرخ هر واحد طلا، معادل ۱۵.۵ واحد نقره قابل جایگزین با هم بودند. اما افزایش منابع عرضه نقره نسبت به طلا، موجب بر هم خوردن این نظام شد.

برای مثال دلالان، طلا را از کشورهای سیستم دوفلزی خریداری کرده و با توجه به کمیاب بودن آن در کشور تک فلزی نقره، با قیمت بالاتر به فروش می‌رساندند. سپس با نقره بیشتر می‌توانستند طلای بیشتری خریداری کنند. این امر موجب بر هم خوردن نسبت جایگزینی این دو فلز شد.

در ابتدا پشتوانه پول چاپ شده طلا بود

در اوخر قرن نوزدهم برای رفع این مشکل سیستم پولی تک فلزی طلا جایگزین سیستم‌های قبلی شد. در این دوران پول کاغذی با پشتوانه ۱۰۰ درصدی قابل تبدیل به طلا، رایج گردید و بانک‌های مرکزی موظف بودند به میزان طلایی که در اختیار دارند اسکناس منتشر کنند.

در اواخر قرن نوزدهم پشتوانه پول چاپ شده، طلا بود

اگر کسی پول کشور را به بانک مرکزی تحویل می‌داد در ازای آن باید طلا دریافت می‌کرد. مکانیزم نظام خودگردان طلا توازن مناسبی در اقتصاد واحد پول کشورهای اروپایی کشورها به وجود آورد.

به رابطه بین طلب‌های یک کشور از سایر کشورها با بدهی‌های آن به بقیه کشورها «تراز پرداخت» گفته می‌شود. «کسری تراز پرداخت» یعنی برآیند تجارت خارجی یک کشور با کشورهای دیگر منجر به افزایش بدهی آن شده و برعکس «مازاد تراز پرداخت» یعنی کشور دارای مطالباتی از سایر کشورهاست.

ارزش پول یک کشور چگونه افزایش یا کاهش می‌یابد؟

در شرایط بهبود تراز پرداخت، طلای بیشتری وارد یک کشور می‌شد بنابراین ارزش پول کشور بالا رفته و توان خرید مردم افزایش می‌یافت. تحت این شرایط چون کشور نمی‌توانست به سرعت تولید کالاها را بالا ببرد قیمت‌ها افزایش می‌یافت و ناگزیر کالاهای ارزان‌تر را از خارج وارد می‌کرد.

این یعنی خروج دوباره طلا از کشور و بازگشت توازن به سیستم اقتصادی

اعتبار اقتصادی کشورها پشتوانه پول آن‌هاست

اما به‌دنبال بحران بزرگ دهه ۱۹۳۰ و حوادث بعد از جنگ جهانی، بسیاری از کشورهای اروپایی با کسری تراز پرداخت مواجه شدند.

جبران خسارت‌های جنگ و نیاز شدید آنها به جذب سرمایه موجب رقابت در کاهش ارزش پول کشورها شد. کشورها با کاهش ارزش پول خود خواهان صرفه صادرات نسبت به واردات بودند. پیامد این امر رشد بی‌رویه قیمت‌ها و بی‌ثباتی در اقتصاد جهانی بود. سیستم پایه طلا که بعد از خاتمه جنگ اول جهانی طرفدارانی پیدا کرد، دیگر جواب‌گوی نیازهای جوامع نبود.

در سال ۱۹۴۴ با توجه به قدرت بالای سیاسی، نظامی و اقتصادی آمریکا که دو سوم ذخایر طلای جهان را نیز داشت در «برتوون وودز» کشورها در رابطه با تغییر سیستم پولی بین‌المللی به شکل طلا-ارز به توافق رسیدند. در این نظام، دلار بر حسب طلا تعریف شده بود و تمام پول‌های دیگر بر حسب دلار تعریف می‌شد.

رابطه دلار و طلا

آمریکا ارزش دلار را برابر یک سی و پنجم اونس طلا تعیین کرد و اعلام نمود که آمادگی تبدیل هر میزان دلار به طلا را بدون هیچ‌گونه محدودیتی دارد. اما با رشد سریع تجارت بین‌المللی و نیاز کشورها به دلار، بعد از مدتی مشاهده شد میزان دلارهای در دست بانک مرکزی اروپا خیلی بیشتر از طلاهای موجود در آمریکا است!

رابطه دلار و طلا

یعنی آمریکا به اندازه دلارهای موجود دیگر طلا نداشت. از طرفی افزایش پی‌در‌پی بدهی‌های آمریکا در این کشور موجب پیدایش موجی از نااطمینانی شد. سرانجام در سال ۱۹۷۱ به دلیل ادامه کسری تراز پرداخت‌ها، افزایش تورم و کاهش رشد اقتصادی آمریکا، این کشور پیمان برتوون وودز را لغو کرد.

نظام ارزی کشورها از سال 1973 تاکنون

نهایتا از سال ۱۹۷۳ تاکنون نظام نرخ بر اساس تصمیمات مقام‌های دولتی در روابط بین‌المللی تعیین می‌گردد. در این سیستم دیگر خبری از پشتوانه طلا نیست. کشورها نرخ ارز خود را بر اساس تحقق اهداف کلان خود تعیین می‌کنند.

برای مثال وقتی دولت نرخ ارز دلار را از ۲۰۰۰ تومان به ۳۰۰۰ تومان تغییر می‌دهد، این امر هزینه واردات را نسبت به قبل افزایش می‌دهد و در عوض صادرکنندگان سود بیشتری نسبت به قبل دریافت می‌کنند. این یک سیاست تشویقی به منظور افزایش تولید داخلی و رشد اقتصادی است.

سیاست‌ تعیین نرخ ارز | مثال موردی چین

یا یکی از انتقاداتی که همواره در قرن 21 به کشور چین وارد بوده، پایین نگه داشتن دستوری نرخ ارز این کشور است. چین به این دلیل چنین رویه‌ای را اجرا می‌‌کند تا هزینه نیروی کار در این کشور پایین بماند. تحت این شرایط جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای این کشور بسیار راحت‌تر خواهد بود.

نیروی کار ارزان در چین

برای مثال فرض کنید شما یک سرمایه‌گذار بزرگ هستید و قصد تولید کالایی را دارید. در کشور خود به دلیل فقدان تکنولوژی موردنظر یا روابط تجاری ضعیف کشور، قادر به راه‌اندازی این کسب و کار نیستید. ابتدا شما در جست‌وجوی دستگاه و تجهیزات لازم برای این کار خواهید بود؛

پس از پیدا کردن آن با شرکت خارجی وارد مذاکره شده و با قیمت مناسب آن را خریداری می‌کنید. حال نوبت به تامین نیروی کار شما می‌رسد، این همان نقطه‌ای است که سیاستگذاران چینی سال‌ها آن را نشانه‌گیری کرده‌اند.

در بررسی‌های خود متوجه می‌شوید که نیروی کار در چین بسیار ارزان‌تر از اروپا و آمریکا است. بنابراین دستگاه‌های خریداری شده را به آن کشور منتقل کرده و با نیروی کار ارزان، کالای با کیفیتی جهانی و قیمتی رقابتی تولید خواهید کرد.

چرا نرخ ارز چین عادلانه نیست؟

شاید بپرسید این امر چه مشکلی دارد؟ چرا به چین انتقاد می‌شود؟ دلیل امر این است که تراز پرداخت واحد پول کشورهای اروپایی چین بواسطه صادرات فراوان مثبت است، یعنی عملا ارزش پول این کشور بالا است.

اما آن‌ها با پایین آوردن عمدی نرخ ارز هزینه واردات کالاهای دیگر کشورها را افزایش می‌دهند. پس هنگامی که شرکتی قصد انجام صادرات به کشور چین را دارد با مشکل مواجه می‌شود. سپس چین از کانال نیروی کار ارزان همان کالاها را با جذب سرمایه‌گذاران در کشور خود تولید می‌کند، تکنولوژی مورد نظر را در کشور تثبیت می‌کند و ممکن است بازار صادراتی رقبا را از آن‌ها بگیرد. این همان نوع سرقتی است که دونالد ترامپ در سخرانی‌های خود بارها آن را بیان کرده است.

سیستم نرخ ارز ثابت و نرخ ارز شناور

امروزه به‌صورت کلی می‌توان گفت دو نوع سیستم نرخ ارز، تحت عنوان نرخ ارز ثابت و نرخ ارز شناور وجود دارد. کشورها برای انجام مبادلات تجاری خود ارزش پول خود را در مقابل با پول‌های قوی رایج مثل دلار، یورو، پوند و…. تعیین می‌کنند.

در کشورهایی که حجم مبادلات تجاری بالاست و دسترسی زیادی به بازارهای سرمایه جهانی دارند از سیستم نرخ ارز شناور استفاده می‌شود. تحت این شرایط قیمت ارز در بازار و بر اساس عرضه و تقاضای آن تعیین می‌شود. این امر موجب می‌شود تغییر نرخ ارز به‌سرعت اثر خود را در ارزش صادرات و واردات کشور منعکس کند و توازن در اقتصاد کشور حاکم شود.

نرخ ارز ثابت

همچنین در کشورهایی که حجم مبادلات تجاری در سطح پایین‌تری است دولت‌ها به منظور ثبات و بالا بردن سطح اطمینان در تجارت برای افراد جامعه از نرخ ارز دستوری یا ثابت استفاده کنند. به مفهوم ساده برای مثال دولت به فعالان اقتصادی این اطمینان را می‌دهد که تا پایان سال نرخ ارز دلار در انجام مبادلات تجاری ثابت خواهد بود و این موجب بالا رفتن قدرت برنامه‌ریزی آنها خواهد شد

قیمت یورو امروز سه‌شنبه ۲۲ شهریور ۱۴۰۱

قیمت یورو، امروز سه‌شنبه ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ بر اساس آخرین معاملات تا ساعت ۰۸:۰۰ به رقم ۳۵ هزار و ۲۵۰ تومان رسید.

دیدارنیوز ـ سرویس اقتصادی:قیمت یورو در بازار‌های امروز سه‌شنبه ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ بر اساس آخرین معاملات تا ساعت ۰۸:۰۰ به رقم ۳۵ هزار و ۲۵۰ تومان رسید.

یورو	۳۵ هزار و ۲۵۰ تومان

«یورو» یکای پول کشورهای منطقه یورو است که به ۱۰۰ سنت تقسیم می‌شود. به‌کارگیری یورو از ابتدای ژانویه سال ۲۰۰۲ رسماً در کشورهای آلمان، واحد پول کشورهای اروپایی فرانسه، بلژیک، اتریش، اسپانیا، پرتغال، یونان، ایتالیا، ایرلند، لوکزامبورگ، هلند و فنلاند آغاز شد و اکنون در ۱۹ کشور از ۲۷ عضو اتحادیه اروپا به‌طور رسمی در جریان است.

یورو بیرون از اروپا نیز در برخی از بازمانده‌های مستعمرات کشورهای اروپایی نظیر گویان فرانسه، گوادلوپ، مارتینیک، مایوت، رئونیون، جزایر قناری و سن-پیر و میکلون نیز رایج است.

ضرب هر سکه (سنت) یا (یورو) واحد پول کشورهای اروپایی در هر کشور عضو منطقه یورو شکل خاص و طرح خودش را دارد. سکه‌های ضرب هلند، اسپانیا، فنلاند، آلمان، فرانسه و… با یکدیگر متفاوت هستند.

تاریخچه یورو

ایده یکای پول یکسان، نخستین بار توسط ژاک دلور، وزیر اقتصاد پیشین فرانسه که از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۵، ریاست کمیسیون اروپا را به عهده داشت، ارائه شد. هدف این بود که هویت اروپایی در بازارها تقویت شده و تثبیت قیمت‌ها، رشد اقتصادی و منافع تجاری نصیب اعضا شود. دلور در گزارشی که در سال ۱۹۸۹ ارائه داد، یکای پول مشترک را یک هدف پولی مشترک توصیف کرد که تا حدی موجب رهایی کامل از جنبش‌های سرمایه‌داری خواهد شد. یکای پول یورو که بزرگ‌ترین قدرت تجاری دنیا را شکل داد، با هدف وصل‌کردن کشورهای اروپایی برای مقاصد تجاری و سیاسی، یورو در بحبوحه آشوب‌های سیاسی و اقتصادی به وجود آمد؛ دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ فروریخته بود و آلمان‌ها در اندیشه اتحاد بودند، در شرق اروپا بساط کمونیسم برچیده شده بود و منطقه شاهد فراز و فرودهای بسیار بود. با پایان جنگ جهانی دوم، اتحادیه اروپا تأسیس شده بود اما اقتصاد منطقه در مسیر تک قطبی‌شدن حرکت می‌کرد.

پیمان ماستریخت در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۹۲ در یکی از شهرهای هلند به نام ماستریخت به امضا رسید و از سال ۱۹۹۳ به اجرا درآمد. این معاهده، ساختار یک واحد پول مشترک را طراحی کرد؛ نماد این ارز جدید از حرف اپسیلون در الفبای یونانی (ε) الهام گرفت و از سال ۲۰۰۱، سکه‌ها و اسکناس‌های آن توسط بانک مرکزی اروپا منتشر و وارد بازار شد.

حقایق جالب در مورد یورو

یورو امروزه پس از دلار، دومین ارز مهم در سطح جهان محسوب می‌شود. خبرگزاری دویچه وله آلمان حقایقی جالب در خصوص یورو را مطرح کرده است:

۱- یورو اولین بار در یکم ژانویه ۱۹۹۹ معرفی شد، اما نخستین بار از یکم ژانویه سال ۲۰۰۲ اسکناس‌ها و سکه‌های یورو وارد چرخه گردش پولی کشورهای اروپایی شدند.

۲- حدود ۳۴۰ میلیون نفر در مبادلات روزانه واحد پول کشورهای اروپایی خود در سراسر جهان از یورو استفاده می‌کنند و بدین ترتیب یورو دومین ارز مهم جهان است.

۳- تا اکتبر سال ۲۰۱۸، حدود ۱.۲ تریلیون یورو به شکل اسکناس و ۲۸ میلیارد یورو به شکل سکه در چرخه پولی جهانی وجود داشته است.

۴- مسئولیت چاپ اسکناس‌های یورو با بانک مرکزی اروپا و ضرب سکه‌ها بر عهده بانک‌های مرکزی کشورهای عضو منطقه یورو است. به همین دلیل، اسکناس‌ها در منطقه یورو یکسانند، اما سکه‌ها در کشورهای مختلف دارای تصاویر مختلفی هستند.

۵- منطقه یورو شامل ۱۹ کشور بلژیک، آلمان، استونی، ایرلند، یونان، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، قبرس، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، اتریش، پرتغال، اسلوونی، اسلواکی و فنلاند است که از یورو به عنوان واحد پولی خود استفاده می‌کنند.

۶- علاوه بر ۱۹ کشور فوق، آندورا، موناکو، سن مارینو و واتیکان نیز کشورهایی هستند که از یورو به عنوان واحد پولی خود استفاده می‌کنند اما حق چاپ یورو را ندارند.

۷- بنابر اعلام بانک مرکزی اروپا، بین ۲۰ تا ۲۵ درصد یوروهای چاپ شده در خارج از منطقه یورو مورد مبادله قرار می‌گیرند.

۸- آلمانی‌ها بیش از اتباع دیگر کشورهای عضو منطقه یورو به وجه نقد علاقه‌مندند: به طور متوسط در کیف پول هر آلمانی ۱۰۹ یورو وجود دارد. اتریش با ۸۹ و یونان با ۸۰ یورو در رده‌های بعدی قرار دارند. از ان سو پرتغالی‌های با ۲۹ یورو کمترین علاقه را به وجه نقد دارند و فرانسوی‌ها با ۳۲ یورو و هلندی‌ها با ۴۴ یورو در رده های بعدی قرار دارند.

۹-بانک مرکزی اروپا که مقرّ آن در شهر فرانکفورت آلمان است اسکناس های ۵، ۱۰، ۲۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ یورویی چاپ می‌کند. انتشار اسکناس‌های ۵۰۰ یورویی به دلیل نگرانی‌های امنیتی و استفاده در پولشویی از ماه آوریل امسال متوقف خواهد شد، اما اسکناس‌های موجود همچنان معتبر باقی خواهند ماند.

۱۰- سکه‌های ۱، ۲، ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ سنتی و ۱ و ۲ یورویی در حال حاضر ضرب می شود. هر یک یورو معادل ۱۰۰ سنت است.

طراحی یورو

هفت اسکناس رنگارنگ یورو از ۵ تا ۵۰۰ یورویی ارزش‌گذاری شده‌اند. این اسکناس‌ها برخلاف اکثر ارزهای ملی دارای هیچ‌گونه طرحی از چهره‌های شاخص ادبی، فرهنگی و سیاسی کشورها نیستند.

یورو مظهر اتحاد اروپا به شمار می‌رود و طراحی آن توسط رابرت کالینا انجام گرفته است. کالینا بر روی این اسکناس‌ها تصویری از نقشه‌ی اروپا، پرچم اتحادیه‌ی اروپا، طاق‌ها، پل‌ها و پنجره‌های معمولی را طراحی کرد.

همچنین در حال حاضر هشت سکه‌ی یورو وجود دارد که از یک سِنتی تا دو یورویی ارزش‌گذاری شده‌اند. طراحی یک روی این سکه‌ها یکسان است و طرف دیگر آن‌ها در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا، طرحی متفاوت دارد.

یورو ارز رایج کشورهای اتحادیه اروپا

۲۱ سال پیش کشورهای اروپایی به‌منظور ایجاد همبستگی سیاسی، اقتصادی و متعاقباً یک صلح پایدار، ارز واحدی به نام یورو را خلق کردند که امروزه به یکی از قدرتمندترین ارزهای جهان تبدیل شده است.

یورو (Euro) واحد پول و ارز رایج اتحادیه‌ی اروپا است و با نماد € شناخته می‌شود. این ارز ابتدا، در سال ۱۹۹۹ به‌عنوان واحد پولی غیرنقدی (اعتباری) معرفی شد. اسکناس‌ها و سکه‌های رایج این واحد پولی، سه سال بعد یعنی اول ژانویه‌ی ۲۰۰۲، در دسترس کشورهای عضو اتحادیه قرار گرفت.

یورو پس از ۲۸ فوریه ۲۰۰۲، به تنها ارز رایج در ۱۲ کشور عضو اتحادیه اروپا بدل شد و جای ارز ملی این کشورها را گرفت. طولی نکشید که کشورهای اروپایی بیشتری، یورو را جایگزین واحد پولی خود کردند. پیش از سفر با تور اروپا با واحد پول یورو آشنا شوید.

تاریخچه یورو

منشا پیدایش یورو را باید در پیمان ماستْریخت جست؛ پیمانی که در سال ۱۹۹۹، میان ۱۲ کشور جامعه‌ی اروپا (اتحادیه‌ی اروپای امروزی) یعنی انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ایرلند، بلژیک، دانمارک، هلند، اسپانیا، پرتغال، یونان و لوکزامبورگ منعقد شد.

• کسری بودجه‌ی سالانه‌ نباید بیش از ۳٪ تولید ناخالص داخلی (GDP) باشد.
• بدهی‌های دولت نباید بیش از ۶۰٪ تولید ناخالص داخلی باشد.
• نرخ ارز ثابت بماند.
• نرخ تورم به‌اندازه‌ی ۱/۵٪ میانگین نرخ سه کشوری باشد که پایین‌ترین تورم را در اتحادیه‌ی اروپا دارند.
• نرخ بهره‌ی بلندمدت حدود ۲٪ باشد.

اگرچه بدهی‌های‌ دولت در چندین کشور حتی از ۶۰٪ هم تجاوز می‌کرد (این نرخ در کشورهایی مثل بلژیک و ایتالیا بیش از ۱۲۰٪ بود)، کمیسیون اروپا که شعبه‌ی اجرایی اتحادیه‌ی اروپا محسوب می‌شود، پیشنهاد پیوستن این کشورها را به اتحادیه‌ی اقتصادی و پولی اروپا ارائه داد.

کمیسیون همچنین تاکید کرد که هر یک از این کشورها می‌بایست اقدامات مهمی در جهت کاهش بدهی‌های خود انجام دهند.

طرفداران یورو استدلال می‌کردند که ارز واحد اروپایی قادر است با حذف نوسانات تبدیل ارز خارجی، دادوستد را افزایش و قیمت‌ها را کاهش دهد.

در سال ۱۹۹۸، یازده کشور اروپایی شامل اتریش، بلژیک، فنلاند، فرانسه، آلمان، ایرلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، پرتغال و اسپانیا علی‌رغم وجود نگرانی‌هایی چون جعل اسکناس و از دست دادن بخشی از حاکمیت و هویت ملی خود، رسماً به اتحادیه پولی و اقتصادی اروپا پیوستند.

بریتانیا و سوئد با تعلل بسیار به عضویت این اتحادیه درآمدند؛ هرچند برخی از کسب‌وکارهای بریتانیایی اندکی پیش ‌از این، تصمیم گرفته بودند تا پرداخت یورویی را واحد پول کشورهای اروپایی در دادوستد با سایر کشورهای اروپایی قبول کنند.

از طرفی رای‌دهندگان دانمارکی نیز در همه‌پرسی سپتامبر سال ۲۰۰۰، از پذیرش یورو به‌عنوان ارز واحد سرباز زدند.

یونان در ابتدا از شرایط لازم اقتصادی برای ورود به اتحادیه‌ی پولی و اقتصادی اروپا برخوردار نبود اما در ژانویه‌ی ۲۰۰۱ توانست با اصلاح ساختار اقتصادی خود، به پول واحد اروپایی بپیوندد.

اسلووانی نخستین کشور با سابقه کمونیستی بود که یورو را به‌عنوان ارز رایج خود پذیرفت. کشورهایی نظیر مالت و بخش یونانی‌نشین قبرس پس ‌از آنکه در سال ۲۰۰۴ به عضویت اتحادیه اروپا درآمدند، به ثبات مالی دست یافته و در سال ۲۰۰۸ یورو را جایگزین ارز ملی خود کردند.

کشورهای دیگری که ارز واحد اروپایی را پذیرفتند شامل اسلواکی (۲۰۰۹)، استونی (۲۰۱۱)، لتونی (۲۰۱۴) و لیتوانی (۲۰۱۵) می‌شوند. یورو همچنین ارز رسمی چندین منطقه مثل آندورا، مونته‌نگرو، کوزوو، سن مارینو است که به عضویت اتحادیه‌ی اروپا در نیامده‌اند.

درمجموع به این ۱۹ کشور عضو اتحادیه اروپا که از یورو استفاده می‌کنند، منطقه‌ی یورو، ناحیه‌ی یورو یا حوزه‌ی یورو گفته می‌شود.

یکی دیگر از کارهایی که به‌منظور نظارت بر ارز جدید اروپا و سیاست‌های مالی منطقه‌ی یورو انجام گرفت، تاسیس بانک مرکزی اروپا (ECB) بود. این بانک در فرانکفورت آلمان قرار دارد و نهادی مستقل و بی‌طرف به شمار می‌رود.

رئیس این نهاد به مدت یک دوره‌ی هشت‌ساله توسط اعضای کشورهای اتحادیه اروپا انتخاب می‌شود.

یورو در اول ژانویه‌ی سال ۱۹۹۹، جای واحد پولی سابق اروپا با نرخ ۱:۱ را گرفت اما استفاده‌ی از آن تا هنگام عرضه‌ی اسکناس‌ها و سکه‌های آن در سال ۲۰۰۲، فقط به بازارهای مالی و کسب‌وکارهای خاص محدود می‌شد.

کارشناسان زیادی پیش‌بینی می‌کردند که یورو به‌عنوان یک ارز بین‌المللی سرانجام خواهد توانست در رقابت با دلار آمریکا به برتری دست یابد.

طراحی یورو

هفت اسکناس رنگارنگ یورو از ۵ تا ۵۰۰ یورویی ارزش‌گذاری شده‌اند. این اسکناس‌ها برخلاف اکثر ارزهای ملی دارای هیچ‌گونه طرحی از چهره‌های شاخص ادبی، فرهنگی و سیاسی کشورها نیستند.

یورو مظهر اتحاد اروپا به شمار می‌رود و طراحی آن توسط رابرت کالینا انجام گرفته است. کالینا بر روی این اسکناس‌ها تصویری از نقشه‌ی اروپا، پرچم اتحادیه‌ی اروپا، طاق‌ها، پل‌ها و پنجره‌های معمولی را طراحی کرد.

همچنین در حال حاضر هشت سکه‌ی یورو وجود دارد که از یک سِنتی تا دو یورویی ارزش‌گذاری شده‌اند. طراحی یک روی این سکه‌ها یکسان است و طرف دیگر آن‌ها در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا، طرحی متفاوت دارد.

سوالات متداول

یورو چیست؟

یورو واحد پولی و ارز رایج اتحادیه اروپا است که با نماد € نشان داده می‌شود. این ارز، نخستین بار در سال ۱۹۹۹، به‌عنوان واحد پولی غیرنقدی مورداستفاده قرار گرفت و اسکناس‌ها و سکه‌های آن در سال ۲۰۰۲ وارد گردش پولی کشورهای اروپایی شد. یورو در حال حاضر جایگزین ارز ملی کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا و برخی از کشورهای غیرعضو شده است.

یورو چه زمانی به وجود آمد؟

یورو ماحصل پیمان ماستْریخت ۱۹۹۹ است. در این پیمان ۱۲ کشور عضو اصلی جامعه‌ی اروپایی (اتحادیه‌ی اروپای کنونی)، اتحادیه‌ی پولی و اقتصادی اروپا و یورو، واحد پولی مشترک، را پایه‌گذاری کردند. ارز جدید رسماً در اول ژانویه‌ی سال ۱۹۹۹ معرفی شد؛ با این‌همه استفاده‌ از یورو تنها به برخی بازارهای مالی و کسب‌وکارهای خاص اختصاص داشت و اسکناس‌های آن رسماً از سال ۲۰۰۲ در کشورهای عضو اتحادیه‌‌ی اروپا منتشر شد.

کدام بانک بر یورو نظارت دارد؟

سیاست‌های مالی حوزه‌ی یورو از سال ۱۹۹۹ زیر نظارت بانک مرکزی اروپا اداره می‌شود. بانک مرکزی اروپا (ECB) یک ‌نهاد مستقل و بی‌طرف است. رئیس این نهاد از سوی نمایندگان کشورهای عضو و به‌مدت یک دوره‌ی هشت‌ساله انتخاب می‌شود.

آیا همه‌ کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا از یورو استفاده می‌کنند؟

خیر؛ تمام کشورهای اروپایی از یورو استفاده نمی‌کنند. از سال ۲۰۲۰ تنها ۱۹ کشور از ۲۷ کشور عضو اتحادیه‌ی اروپا، یورو را به‌عنوان ارز واحد پذیرفته‌اند. به این کشورها به‌طورکلی حوزه‌ی یورو گفته می‌شود. از طرفی، برخی کشورهای غیرعضو درخواست کردند تا از پذیرش یورو معاف شوند و درعین‌حال به عضویت اتحادیه‌ی اروپا درآیند. برای مثال انگلیس پیش از ترک اتحادیه‌ی اروپا در سال ۲۰۲۰، بر اساس توافقنامه‌ای اجازه یافت تا از پوند استرلینگ استفاده کند.

چه کشورهایی از یورو استفاده می‌کنند؟

۱۹ کشور از ۲۷ عضو اتحادیه‌ی اروپا که شامل اتریش، بلژيک، قبرس،‌استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، ایرلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا می‌شوند، از یورو استفاده می‌کنند. همچنین کشورهایی همچون شاهزاده‌نشین موناکو، جمهوری سن مارینو، کوزوو، آندورا، واتیکان و مونته‌نگرو که عضو اتحادیه اروپا نیستند هم یورو را جایگزین ارز ملی خود کرده‌اند.

بی ارزش ترین پول دنیا برای چه کشوری است؟

کاهش ارزش پول در کشورهای مختلف یک موضوع متداول است و تنها به سیاست و اقتصاد مربوط نمی‌شود. این که مادربزرگ شما به شما بگوید چه چیزی قبلاً می‌توانست با درآمدش خریداری کند، یا اینکه شما در مورد ارزان بودن اجاره خانه در شش ماه گذشته به دوست خود بگویید، موضوعی همه‌گیر است و ممکن است کل جامعه را در بر بگیرد و حتی روی درآمد مشاغل نیز تأثیر بگذارند.

یکی از اصلی‌ترین موارد در کاهش ارز پول یک کشور می‌تواند میزان تورم آن باشد. اینکه چقدر قدرت خرید افراد در جامعه بالا برود و کاهش پیدا کند و حتی میان افراد شکاف حقوق به وجود آید، می‌تواند ارزش پول ملی کشورها را تعیین کند. با تمام این حرف‌ها، بی ارزش ترین پول دنیا کدام است؟ در ادامه این مقاله بی ارزش ترین پول‌های دنیا را بیان خواهیم کرد. قبل از آن می‌توانید درباره شهرهایی که بالاترین میزان دستمزد در ایران را دارند بخوانید.

۱. بولیوار ونزوئلا

۱ دلار آمریکا = ۱،۵۵۲،۵۴۰ بولیوار ونزوئلا

۱ یورو = ۱،۸۷۸،۷۹۳ بولیوار ونزوئلا

دومین ارز ارزان در جهان بولیوار ونزوئلا است. این کشور به دلیل همه گیری کرونا به طور قابل توجهی از تورم رنج می‌برد، بنابراین ارزش آن در سال ۲۰۲۰ بسیار کاهش پیدا کرد. این ارز همچنین به عنوان اولین ارز پرتورم در جهان شناخته می‌شود.

حذف صفرها از بولیوار، واحد پولی ونزوئلا در تاریخ ۲۰ آگوست ۲۰۱۸ انجام شد. دلیل اصلی آن تورم بیش از حد ۸۳۰،۰۰۰٪ بود که روز به روز نیز افزایش می‌یافت.

قبل از حذف صفرها، هر ۱ دلار آمریکا ۲۴۸،۴۸۷ بولیوار ونزوئلا ارزش داشت. اسکناس‌های جدید یک بولیوار جای اسکناس‌هاس قدیم را گرفته‌اند که روی آنها ۱۰۰،۰۰۰ نوشته می‌شد.

رمزنگاری روی ارز با مشخصه‌ی “پترو” توسط دولت ونزوئلا برای “مبارزه با دلار آمریکا” ایجاد شد. اما این کار تنها باعث شد که افزایش نرخ تورم سرعت بگیرد، زیرا دولت ونزوئلا نرخ ارز دلار را مطابق میل خود تعیین می‌کند.

۲. ریال ایران

۱ دلار آمریکا = ۲۲۹،۵۰۰ ریال ایران (نرخ تبدیل دلار آمریکا به ریال ایران – نرخ بازار سیاه).

۱ دلار آمریکا = ۴۱۹۰۸ ریال ایران (نرخ تبدیل دلار آمریکا به ریال ایران – نرخ رسمی).

۱ یورو = ۲۷۷،۵۰۰ ریال ایران (نرخ تبدیل یورو به ریال ایران – نرخ بازار سیاه).

۱ یورو = ۵۰،۷۱۸ ریال ایران (نرخ تبدیل یورو به ریال ایران).

امروزه ارزان‌ترین و بی ارزش‌ترین پول جهان ریال ایران است. شروع کاهش ارزش پول ایران از زمان جنگ ایران و عراق و تحریم‌های اقتصادی به دلیل برنامه هسته‌ای آغاز شد. دولت همچنین دسترسی شهروندان خود به ارز خارجی را محدود کرد که منجر به افزایش چشمگیر بازار سیاه ارز در ایران شد. همه اینها به اقتصاد آسیب رسانده و ارزش پول ملی را تقریباً ۴۰۰٪ کاهش داده است.

در سال ۲۰۱۵، دولت ایران با امضای توافق هسته‌ای با آمریکا، فرانسه، انگلیس، چین، روسیه و آلمان برای کاهش تحریم‌ها موافقت کرد. این توافق وضعیت را بهبود بخشید و پول ملی ایران را به ثبات رساند.

با این حال، در سال ۲۰۱۸ آمریکا ادعا کرد که ایران برنامه هسته‌ای خود را ادامه می‌دهد و به همین خاطر، تحریم‌ها شدیدتر شد و دسترسی کشور به بازارهای کالاهای جهانی را محدود کرد. ایران دیگر نمی‌توانست نفت خود را صادر کند که سالانه حدود ۶۹ درصد درآمد ایران از صادرات نفت بود. تمام این موارد و تحریم باعث به وجود آمدن کسری بودجه شد و این تحریم‌ها، سایر صنایع از جمله پتروشیمی و متالورژی را نیز تحت تأثیر قرار داد.

تا ماه می سال ۲۰۲۰، که ایران با تورم چشمگیر روبرو شد و واحد پول آن ۶۰۰٪ کاهش یافت. به همین دلیل دولت تصمیم گرفت ریال را به تومان تغییر دهد و چهار صفر را از واحد پولی ملی کم کند، یعنی ۱۰،۰۰۰ ریال قدیمی به ۱ تومان تبدیل می‌شود.

۳. دونگ ویتنام

۱ دلار آمریکا = ۲۳،۰۰۲دونگ ویتنام

۱ یورو = ۲۷،۸۶۰دونگ ویتنام

دونگ ویتنام سومین واحد پولی بی ارزش در جهان به شمار می‌آید.

ویتنام هنوز در مسیر سخت خود از یک اقتصاد متمرکز به یک اقتصاد بازار محور است و در نتیجه، امروزه ارز این کشور بسیار با کاهش ارزش مواجه شده است. در حال حاضر، دونگ مقام دوم را در لیست “فقیرترین ارزها” را به خود اختصاص داده است.

با این حال، کارشناسان اصرار دارند که دولت ویتنام راه درستی را طی می‌کند و ممکن است به زودی خود را به همسایگان آسیایی نزدیک خود برساند.

۴. روپیه اندونزی

۱ دلار آمریکا = ۱۴،۰۳۲ روپیه اندونزی

۱ یورو = ۱۶،۹۷۸ روپیه اندونزی

با توجه به ارزش کم اسکناس‌های سبک قدیم اندونزی، با فرمان ریاست جمهوری در ۵ سپتامبر ۲۰۱۶، هفت اسکناس جدید در قالب‌های مختلف از ۱ هزار تا ۱۰۰ هزار روپیه معرفی و صادر شد.

اندونزی یک کشور با ثبات اقتصادی و کاملاً پیشرفته در جنوب شرقی آسیا است. با این حال، ارزش پول ملی آنها واحد پول کشورهای اروپایی بسیار کم است. مقامات نظارتی در این کشور همه اقدامات را برای تقویت پول ملی انجام می‌دهند، اما تمام تلاش‌های آنها فقط به تغییرات ناچیز منجر شد.

۵. سوم ازبکستان

۱ دلار آمریکا = ۱۰،۴۸۳ سوم ازبکستان

۱ یورو = ۱۲،۶۸۷ سوم ازبکستان

با حکم رئیس جمهور ازبکستان، سوم ازبکستان به شکل مدرن و با نسبت ۱ سوم ازبکستان برابر با ۱۰۰۰ سوم-کوپن از اول جولای واحد پول کشورهای اروپایی ۱۹۹۴ در بازار این کشور به گردش درآمد.

در نتیجه آزادسازی سیاست‌های پولی آنها از ۵ سپتامبر ۲۰۱۷، نرخ ارز سوم در برابر دلار آمریکا کاهش یافت و آن را به این لیست وارد کرد.

۶. فرانک گینه

۱ دلار آمریکا= ۱۰،۲۳۴ فرانک گینه

۱ یورو = ۱۲،۳۸۴ فرانک گینه

نرخ تورم بالا، فقر در حال افزایش و گانگسترهای مرفه، ارزش فرانک گینه – ارز این کشور آفریقایی را کاهش داده است و آن را به یکی از پر تورم‌ترین ارزها دنیا تبدیل کرده است.

با توجه به آنچه در طبیعت این کشور وجود دارد مانند طلا، الماس و آلومینیوم، ارز این کشور باید یکی از ارزشمندترین ارزها باشد، که متأسفانه نیست.

۷. لئون سیرالئون

۱ دلار آمریکا = ۱۰،۲۱۳ لئون سیرالئون

۱ یورو = ۱۲،۳۶۰ لئون سیرالئون

سیرالئون یک کشور آفریقایی بسیار فقیر است، که تحت آزمون‌های بسیاری قرار گرفته است که باعث کاهش ارزش پول ملی آنها شده است. اخیراً جنگی در آنجا رخ داده و ویروس کشنده ابولا نیز بر این کاهش ارز پول مالی آنها تأثیر بسیاری گذاشته است.

۸. کیپ لائوس

۱ دلار آمریکا = ۹،۳۲۲ کیپ لائوس

۱ یورو = ۱۱،۲۸۱ کیپ لائوس

کیپ لائوس تنها ارز موجود در این لیست است که ارزش آن کاهش نیافته، اما در اصل با نرخ بسیاری پایینی منتشر می‌شود. علاوه بر این، از زمان انتشار کیپ لائوس در سال ۱۹۵۲، این ارز در برابر دلار آمریکا تقویت شد و همچنان نیز در حال افزایش ارز خود در برابر ارز آمریکا است.

البته، این یک دلیل ثانویه نیز دارد. به دلیل ارزش کم کیپ، اقتصاد لائوس تا حدی به “دلار” وابسته شده است، به این معنی که قیمت‌ها اغلب به دلار داده می‌شوند و مردم معمولا ملزم به پرداخت دلار هستند.

۹. گوارانی پاراگوئه

۱ دلار آمریکا = ۶،۸۷۴ گوارانی پاراگوئه

۱ یورو = ۸،۳۲۲ گوارانی پاراگوئه

پاراگوئه دومین کشور فقیر آمریکای جنوبی است. این کشور با ترکیبی از تورم، فساد، کیفیت پایین آموزش، تعداد بسیار زیاد مردم فقیر، بیکاری بالا و غیره دچار یک رکود اقتصادی فاجعه بار شده است.

پاراگوئه پنبه و دانه سویا صادر می‌کند، اما این به سختی می‌تواند نیازهای اقتصادی مردم این کشور را تأمین کند.

۱۰. ریل کامبوج

۱ دلار آمریکا = ۴،۰۵۵ ریل کامبوج

۱ یورو = ۴۹۰۸ ریل کامبوج

رده دهم بی ارزش ترین پول دنیا را ریل کامبوج دارد. ریل کامبوج واحد پول این کشور سلطنتی در جنوب شرقی آسیا است.

این واحد پولی در سال ۱۹۹۵ به عنوان جایگزین Piaster واحد پول هندوچین صادر شد. در اصل ریل نرخ تبدیل به دلار پایینی داشت و به همین خاطر در میان مردم این کشور که مجبور به استفاده از ارزهای خارجی بودند، چندان محبوبیتی نداشت.

بسیاری از کامبوجی‌ها ترجیح می‌دهند اکنون از دلار آمریکا برای داد و ستدهای و پرداختی‌های خود استفاده کنند، که همین کار باعث شده که این ارز بیشتر و بیشتر ارزش خود را از دست بدهد.

چرا ارزها با کاهش ارزش مواجه می‌شوند؟

در بیشتر موارد، ارزش پول به دلیل رکود اقتصادی در داخل آن کشور کاهش می‌یابد. رکود اقتصادی و همچنین کاهش ارزش پول ملی کشورهای مختلف باعث می‌شود نرخ تورم رشد کند و همچنین قدرت خرید مردم آن کشور نیز کاهش پیدا کند.

رکورد اقتصادی می‌تواند بر اثر عوامل مختلفی مانند اقدامات جنگی، کاهش تولید ناخالص داخلی، کاهش قیمت کالاهایی که قسمت عمده‌ای از صادرات را تشکیل می‌دهند، کاهش قدرت خرید، بی ثباتی سیاسی در داخل کشور و غیره باشد.

کاهش ارزش پول اغلب با سیاست پولی بد و غیراصولی و همچنین تصمیمات نادرست در کنترل مشکلات مالی (سیستم بانکداری مرکزی) مرتبط باشد.

در این مقاله شما را با بی ارزش ترین پول های دنیا آشنا کردیم. با توجه به آنچه در مورد این ارزها رخ داده است، ممکن است مردم و کارمندان در این کشورها در برابر قانون کار پرداختی کمی داشته باشند و حتی آن دریافتی برای خرج آنها کفایت نکند. نظر شما درباره بی ارزش ترین پول دنیا چیست و فکر می‌کنید که آیا رتبه اول برای ریال درست می‌باشد؟