دسته بندی ارزهای مجازی

ارز مجازی چیست، این ارز را با ارز دیجیتال اشتباه نگیرید

در دنیای امروز که عصر ارتباطات و فناوری است، بیشتر روابط از طریق صفحات اجتماعی مجازی شکل می‌گیرند و خیلی از کارها نیز به صورت غیرحضوری انجام می‌شوند. به این سیستمی که نیازی به حضور فیزیکی ندارد، مجازی گفته می‌شود. مجازی بودن تنها به روابط و مشاغل مرتبط نیست، بلکه به موضوعات مالی نیز ارتباط دارد. برای مثال ارز مجازی یکی از راه‌حل‌های موجود برای حل مسائل مالی است. اما مفهوم اصلی ارز مجازی چیست؟

شاید فکر کنید منظور از ارز مجازی این است که به طور غیرفیزیکی و غیرحضوری مبلغی را پرداخت کنید یا به پولی که حضور فیزیکی ندارد، ارز مجازی گفته می‌شود. اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود. ارز مجازی دنیای پیچیده و پیشرفته‌ای دارد که در این مقاله، کیوسک آکادمی سعی دارد به زبان ساده و به طور خلاصه در مورد دنیای ارزهای مجازی توضیح دهد.

ارز مجازی چیست؟

تا چه حدی با ارزهای دیجیتال آشنا هستید؟ بدون‌شک شاید فکر کنید ارز مجازی و ارز دیجیتال یکسان است و تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. اما این‌گونهنیست. می‌توان گفت ارز مجازی یکی از زیرشاخه‌های ارز دیجیتال محسوب می‌شود. به طور کلی ارز مجازی، نوعی ارز دیجیتال بی‌پایه و اساس است. این ارز توسط بانک مرکزی صادر نشده و نظارتی بر روی آن وجود ندارد.

منظور از بی‌پایه و اساس بودن ارز مجازی چیست؟ بعضی از ارزهای دیجیتال همانند بیت کوین یا لایت کوین، بدون هیچ دسته بندی ارزهای مجازی اساس خاصی دچار روند صعودی می‌شوند و از هیچ قانون خاصی نیز پیروی نمی‌کنند. در نتیجه می‌توان گفت ارزهای مجازی هیچ پایه و اساس مشخصی ندارند. همان‌طور که می‌دانید تمامی ارزهای مجازی به کمک انواع نرم‌افزارها و برنامه‌های تعیین‌شده و به شکل دیجیتالی ذخیره می‌شوند.

در ضمن ارزهای مجازی به صورت دیجیتال مورد معامله قرار می‌گیرند. این نکته نیز حائز اهمیت است که ارزهای مجازی توسط گروه‌های خصوصی تولید و صادر می‌شوند. بنابراین مورد استفاده کاربران به‌خصوصی قرار می‌‌گیرند. اما متاسفانه سیستم امنیتی خوبی برای این ارزها تعبیه نشده است. در واقع امنیت ارزهای مجازی یکی از حیاتی‌ترین نگرانی‌ها به حساب می‌آید.

مفهوم اصلی ارز مجازی چیست؟

پیش از این نیز گفتیم، ارزهای مجازی نوعی ارز دیجیتال به حساب می‌آیند. به طور کلی ارزهای مجازی توسط یک گروه و حزب خصوصی روی کار آمد و به صورت آنلاین استفاده شد. به عبارت دیگر ارزهای مجازی کم‌کم جای پول‌های کاغذی را می‌گیرند. در نظر داشته باشید، به طور کلی ارز مجازی با ارزهای دیجیتالی که توسط بانک مرکزی صادر می‌شوند، متفاوت است.

ارز مجازی چیست؟ این ارز در سال 2021 توسط بانک مرکزی اروپا برای اولین بار روی کار آمد. در واقع ارزهای مجازی به وجود آمدند تا ارزهای دیجیتال را دسته‌بندی کنند. برای مثال گروهی از بازیکنان یک بازی آنلاین و دسته‌جمعی، می‌توانستند طی پیش بردن مراحل بازی، سکه دریافت کنند و با کمک این سکه‌ها محصولات مورد نیاز خود را بخرند.

گاهی بعضی از این محصولات قفل است. در نتیجه بازیکن قبل از اتمام تمامی مراحل بازی به این کالاها دسترسی ندارد. بنابراین بازیکنان با پرداخت ارز مجازی درون برنامه‌ای خود می‌توانند از سایر بازیکنانی که مراحل را به پایان رسانده‌اند کالا مورد نظر خود را خریداری کنند. پس اولین کاربرد ارز مجازی در انواع بازی‌های مجازی یا مبادلات درون برنامه‌ای بود.

چند نوع ارز مجازی داریم؟

منظور از انواع مختلف ارز مجازی چیست؟ برای پاسخ به این سوال باید گفت، از آنجاییکه ارز مجازی براساس هیچ پایه و اصول مشخصی به وجود نیامده است، بنابراین مورد استقبال توسعه‌دهندگان بسیاری قرار گرفت. اما این توسعه‌دهندگان با اهداف مختلفی از ارزهای مجازی استفاده کردند. همین امر سبب شد انواع مختلفی از این ارزهای مجازی روی کار آید. در ادامه به 2 مورد از ارزهای مجازی اشاره می‌کنیم:

ارز مجازی متمرکز

به ارزهای مجازی که توسط یک سیستم یا گروه خاص کنترل می‌شوند ارز مجازی متمرکز گفته می‌شود. در این صورت نمی‌توان یک ارز مجازی را به پول فیات تبدیل کرد. به زبان ساده‌تر سکه‌های مجازی درون بازی کلش آف کلنز شما را نمی‌توانید به ریال ایران تبدیل کرد. این نوع از ارزهایی که به طور دائم مجازی باقی می‌مانند و طی یک سری قوانین و اهداف خاص روی کار آمده‌اند ارز مجازی متمرکز گفته می‌شود.

به خاطر داشته باشید، مهم‌ترین نوع ارزهای مجازی متمرکز، در بازی‌ها کاربرد دارند. این ارزهای مجازی را می‌توان در محیط بازی به کار برد اما نمی‌توان آنها را به پول نقد تبدیل کرد. یکی دیگر از ارزهای مجازی خریداری مایل‌های خطوط هوایی است. این مایل‌های هوایی نیز همانند سرمایه‌ای هستند که هرگز به پول تبدیل نمی‌شوند. با خریداری مایل‌های هوایی تنها می‌توان این مایل‌ها را با سایر مایل‌های خطوط هوایی مبادله کرد.

ارز مجازی غیرمتمرکز

ارزهای مجازی غیرمتمرکز توسط هیچ ارگان یا سازمان خاصی کنترل نمی‌شوند و تحت تاثیر هیچ گروه مشخصی محدود نیستند. بنابراین ارزهای مجازی غیرمتمرکز را می‌توان به اشکال دیگری از پول تبدیل کرد. این ارزهای مجازی به قدری غیرمتمرکز هستند که هم می‌توانند درون بازی‌ها مبادله و هم می‌توانند در دنیای واقعی به پول تبدیل شوند.

در نظر داشته باشید استیبل کوین‌ها نیز جز همین دسته از ارزهای مجازی هستند. در ضمن بیت کوین و اتریوم نیز می‌توانند به راحتی در بازار ارزهای دیجیتالی به سایر رمز ارزها یا حتی پول فیات تبدیل شوند. فراموش نکنید تبدیل ارز مجازی به پول فیات، یک معامله تجاری به حساب می‌آید که مشمول مالیات می‌شود.

تفاوت ارز دیجیتال و ارز مجازی چیست؟

تا به اینجای مقاله سعی کردیم توضیح دهیم ارز مجازی چیست و به چه دسته‌هایی تقسیم می‌شود. اگرچه ارزهای دیجیتال و مجازی از بسیاری جهات شبیه هستند و عملکرد آنها نیز به طور تقریبی یکسان است، اما به طور حتم این 2 ارز تفاوت‌هایی باهم دارند. در ادامه 3 تفاوت اصلی این 2 نوع ارز را بازگو می‌کنیم:

• پیش از این نیز گفتیم، ارزهای مجازی نوعی ارز دیجیتال محسوب می‌شوند. اما در نظر داشته باشید که ارزهای دسته بندی ارزهای مجازی دیجیتال نوعی ارز مجازی به حساب نمی‌آیند.
• ارزهای دیجیتال می‌توانند هم براساس قوانین مشخصی تولید شوند و هم بدون هیچ محدودیت و قانونی روی کار آیند. در مقابل ارزهای مجازی به طور معمول بدون هیچ قانون و اصولی روی کار آمده‌اند. دو مورد از پر طرفدارترین ارزهای دیجیتال که جزء ارزهای مجازی بدون چارچوب محسوب می‌شوند، بیت کوین و اتریوم هستند. همان‌طور که گفتیم بیشتر ارزهای مجازی از هیچ قانون خاصی پیروی نمی‌کنند.
• به طور معمول ارزهای دیجیتال از سیستم رمزنگاری (استفاده از فرمول‌های ریاضی برای برقراری امنیت اطلاعات) در راستایبالا بردن امنیت توکن‌های خود استفاده می‌کنند، اما ارزهای مجازی به ایمن‌سازی شبکه‌های خود اهمیتی نمی‌دهند. بنابراین حتی بعضی از ارزهای مجازی رمزنگاری نشده‌اند.

پنج مزیت اصلی ارز مجازی

با مقایسه ارزهای دیجیتال و ارزهای مجازی شاید به این فکر بیفتید که ارزهای دیجیتال بهتر هستند. در واقع این ارزها امنیت بیشتری دارند، اکثر کاربران تمایل به خرید ارزهای دیجیتال خواهند داشت. اما همیشه اینطور نیست، ارزهای مجازی نیز مزایای ویژه‌ای دارند که 5 مورد این مزیت‌ها را در زیر ذکر می‌کنیم:

• تولید و ذخیره‌سازی ارزهای مجازی پرهزینه نیست.
• ارزهای مجازی سرعت تراکنش را در بازار رمز ارزها توسعه می‌دهد. به طور کلی این ارزها بدون توجه به مرزهای جغرافیایی در کوتاه‌ترین زمان ممکن تراکنش‌های مالی را انجام می‌دهند.
• ارزهای مجازی غیرمتمرکز که توسط هیچ ارگان یا سازمان ویژه‌ای تولید و کنترل نمی‌شوند، به راحتی می‌توانند واسطه‌ها را از جریان معاملات مالی حذف و به طور مستقیم بین 2 طرف معامله ارتباط برقرار کنند.
• می‌توان ارزهای مجازی را برای انجام تراکنش‌های خودکار تنظیم کرد. برای مثال زمانی که لپ‌تاپ را بر روی تنظیماتی قرار می‌دهید که سر ساعت مشخصی ری‌استارت شود، در واقع از تنظیمات خودکار آن استفاده کرده‌اید. در این صورت می‌توانید ارزهای مجازی را برای انجام بعضی از معاملات حاضر در شبکه بلاکچین اتریوم تنظیم کنید تا بدون دخالت سایر افراد پول را به حساب‌ مورد نظر واریز و نگه‌داری کند.
• ارزهای مجازی همانند ذخایر ارزشمند دیجیتال هستند، که به کالاهای مختلفی از توکن درون بازی‌ها گرفته تا آثار هنری هنرمندان، ارزش مجازی اختصاص می‌دهند.

نگاهی به معایب ارزهای مجازی

تمامی موضوعات و مسائل حاضر در بازار ارزهای دیجیتال، هم فواید خوبی دارند و هم دارای معایبی خاص هستند. ارزهای مجازی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. آیا می‌دانید عیب ارز مجازی چیست؟ با ما همراه باشید تا با معایب این ارزها بیشتر آشنا شوید.

• متاسفانه ارزهای مجازی بیش از سایر رمز ارزها مورد هدف هکرها قرار می‌گیرند. در نتیجه هکرها به ارزهای دیجیتالی که جز ارزهای مجازی محسوب می‌شوند، بیش از سایر رمز ارزها حمله می‌کنند.
• از آنجاییکه ارزهای مجازی بر اساس قانون و مقررات ویژه‌ای تنظیم نمی‌شوند، بیش از سایر رمز ارزها مورد حمله کلاهبرداران خواهند بود. بسیاری از کاربران با این تفکر که ارزهای مجازی بی‌ارزش هستند و نمی‌توان آنها را به پول رایج یا فیات تبدیل کرد، برای این ارزهای مجازی نگه‌داری و ذخیره‌سازی خاصی در نظر نمی‌گیرند. از این‌رو کلاهبرداری خیلی راحت به این ارزهای مجازی حمله‌ور می‌شوند.

نتیجه‌گیری

تصور کنید، پولی دارید که حضور فیزیکی ندارد و شاید حتی قابل‌مشاهده هم نباشد، اما ارزش مالی چشمگیری داشته باشد. به این ثروت یا دارایی غیرفیزیکی که نمی‌توان به صورت حضوری از آن استفاده کرد، ارز مجازی گفته می‌شود. بنابراین در پاسخ به پرسش ارز مجازی چیست، باید گفت به دارایی که تنها به شکل الکترونیکی قابل مبادله است، ارز مجازی می‌گویند.

طی این مقاله، شما را با مفهوم کلی ارز مجازی، تفاوت ارز مجازی و ارز دیجیتال، مزایا و معایب ارز مجازی آشنا کردیم. فراموش نکنید تمامی تراکنش‌های ارز مجازی به صورت آنلاین و از طریق شبکه‌های اینترنتی صورت می‌گیرد. توکن‌ها یا سکه‌های ارز مجازی را نمی‌توان به پول فیات تبدیل کرد. در ضمن بیت کوین هم یک نوع ارز مجازی محسوب می‌شود.

به نظر شما ارزهای مجازی بهتر هستند یا ارزهای دیجیتال؟ ممنون می‌شویم نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

ارزهای مجازی

پول دیجیتال یا دیجیتال مانی پول دیجیتال به هر وسیله پرداختی که به کمک آن بتوان به صورت الکترونیکی پرداخت انجام داد پول دیجیتال گفته می شود….دسته بندی ارزهای مجازی

خرید و فروش پرفکت مانی

خرید و فروش وبمانی

خرید و فروش تتر در والی پی

خرید و فروش بیت کوین

توکن غیر قابل معاوضه(NFT) چیست و چگونه…

کوینکس و بایننس ؟ مقایسه کامل این…

ذخیره بلوک در بلاکچین، نحوه ذخیره سازی…

هاوینگ بیت کوین چیست و چه زمانی…

توکن دای (DAI) چیست؟ صفر دسته بندی ارزهای مجازی تا صد…

توکن غیر قابل معاوضه(NFT) چیست و چگونه…

کوینکس و بایننس ؟ مقایسه کامل این…

ذخیره بلوک در بلاکچین، نحوه ذخیره سازی…

هاوینگ بیت کوین چیست و چه زمانی…

توکن دای (DAI) چیست؟ صفر تا صد…

سامانه والی پی با پشتیبانی ۲۴ ساعته در جهت تسریع فرآیند پرداخت‌های بین‌المللی همچون خرید و فروش ارزهای مجازی و رمزارزها و تبدیل درآمدهای ارزی به ریال مطابق با قوانین جمهوری اسلامی ایران شروع به فعالیت کرده است.

کیف پول بیت کوین یا رمز ارز چیست؟

امروزه که بحث ورود به دنیای ارزهای دیجیتال بسیار داغ است، مهمترین نکته استفاده از کیف پول مجازی رمز ارز جهت حفظ و ذخیره ارزهای دیجیتال است. امنیت، کاربری ساده و حسن شهرت از جمله مواردی است که در انتخاب کیف پول ارز دیجیتال باید در نظر داشت، در این یادداشت کوتاه به معرفی چند مدل کیف پول دیجیتال و کاربردی خواهیم پرداخت.

کیف پول مجازی چیست؟
کیف پول مجازی رمز ارز که به آن کیف پول الکترونیکی نیز گفته می‌شود در واقع محلی برای ذخیره ارزهای دیجیتال است که باید از امنیت و ضمانت کافی برخوردار باشد. اگر شما اهل خرید و فروش رمز ارز هستید برای ذخیره و نگهداری ارزهای خود به کیف پول مجازی احتیاج دارید، کیف پول‌های مجازی به صورت سخت افزاری و نرم افزاری وجود دارند که هرکدام از آنها ویژگی‌های خود را دارا بوده و تنها از ارزهای دیجیتال تعریف شده برای آن پشتیبانی می‌کند.

معرفی بهترین کیف پول مجازی رمز ارز موجود در جهان
همانطور که گفته شد برای خرید، فروش و نگهداری رمز ارزها به کیف پول‌های دیجیتالی نیازمند هستید، این کیف پول‌ها به صورت نرم افزاری یا سخت افزاری ارائه می‌شوند، برخی از آنها قابلیت استفاده روی موبایل را داشته، برخی دیگر تنها روی دسکتاپ بارگزاری شده و برخی دیگر هم به صورت فیزیکی به لپ‌تاپ شما متصل می‌شوند. در این بخش به معرفی معروفترین کیف پول‌های الکترونیکی خواهیم پرداخت:

• ترزور؛ کهنه‌کاری پر قدرت
  کیف پول سخت افزاری Trezor از جمله دیگر کیف‌های دیجیتال مورد استفاده در دنیای ارزهای دیجیتال است، شما می توانید این کیف دسته بندی ارزهای مجازی پول سخت افزاری را به راحتی به کامپیوتر یا تلفن هوشمند خود وصل کرده و از آن استفاده کنید. ترزور با ایجاد پین کدهای تصادفی برای استفاده از کیف پول امنیت دارایی مجازی شما را حفظ می‌کند.

• لجر نانو؛ با خیال راحت ترید یا هولد کنید!
  Ledger Nano یک کیف پول سخت افزاری را ارائه می‌دهد که از بسیاری از ارزهای رمزپایه پشتیبانی می‌کند. این کیف پول‌های سخت افزاری دارای یک صفحه نمایش LED برای اعتبار سنجی پرداخت و یک پین برای تأیید راحت و ایمن بودن دستگاه است. این کیف پول یکی از بهترین کیف پول‌ها برای نگهداری از ارزهای دیجیتال است و سخت می‌توان آن را هک کرده یا از بین برد.

• Coinbase؛ همان چیزی که انتظارش را داشتید!
  Coinbase یک صرافی معتبر و همچنین یک کیف پول رمزنگاری شده است که می‌تواند برای خرید، فروش، انتقال و همچنین ذخیره ارز دیجیتال مورد استفاده قرار گیرد. طیف گسترده‌ای از دارایی‌های دیجیتال را به صورت ایمن در فضای ذخیره‌سازی آفلاین ذخیره می‌کند. این پلت فرم بیش از ۱۰۰ کشور را پشتیبانی می‌کند که به کمک آن می‌توانید خرید و فروش کنید. البته در این صرافی و به کمک این کیف پول دیجیتال باید استعلام‌های لازمه را بگیرید که کشور ما ایران را مورد پوشش قرار می‌دهد یا خیر.

• تراست ولت؛ برترین در بازار ارز دیجیتال
  Binance هم یک صرافی بسیار معتبر و حتی می‌توان گفت معتبرترین صرافی ارز دیجیتال است که کیف پول مجازی رمز ارز آن به نام تراست ولت شناخته می‌شود و یکی از بهترین کیف پول‌ها برای بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال است که بستری را برای تجارت بیش از ۱۵۰ ارز رمزپایه ارائه می‌دهد، البته روز به روز تعداد آنها هم در حال افزایش و توسعه است. این کیف پول راحت‌ترین و کم کارمزدترین کیف پول ارز دیجیتالی است و به راحتی می‌تواند دارایی‌های شما را مدیریت کند.

• Gemini؛ دنیایی از امکانات
  یکی دیگر از مشهورترین کیف پول های الکترونیکی Gemini است، این کیف به شما کمک می‌کند تا به راحتی ارزهای دیجیتالی را در سراسر دنیا ترید کنید، بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، بیت کوین کش و بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال توسط Gemini پشتیبانی می‌شوند.

• Edge ؛ کیف پول مجازی رمز ارز در تلفن همراه
  Edge یک کیف پول بیت کوین همراه برای دستگاه‌های iOS و Android است. این یکی از بهترین کیف پول‌های BTC است که از بیش از 30 ارز محبوب پشتیبانی می‌کند. این ابزار یکی از بهترین کیف پول‌های عرصه کریپتو است که تأیید اعتبار دو عامل را به خوبی ارائه می‌دهد.

• نش؛ امکانات معاملات سریع در جهان
  Nash یکی از بهترین سیستم عامل‌ها برای خرید ارزهای رمزنگاری بدون دردسر است. این کیف پول مجازی رمز ارز امکان تجارت سریع در Ethereum ، بلاکچین های NEO ، بیت کوین و غیره را به کاربر ارائه می‌دهد. این برنامه به شما امکان می‌دهد تا به سرعت محدودیت معامله خود را مشخص کنید.

• بلاکچین؛ تا ابد ایمن باشید!
  Blockchain امن ترین و محبوب‌ترین کیف پول الکترونیکی برای سرمایه‌گذاری و ذخیره ارزهای رمزپایه است، در واقع این یکی از ایمن ترین کیف پول‌ها برای ذخیره و نگهداری بیت کوین است که در سراسر جهان وجود دارد و بسیاری از افراد ارزهای خود را در این کیف پول نگهداری می‌کنند.

نحوه کار با کیف پول مجازی ارز دیجیتال
در واقع کیف پول مجازی رمز ارز شامل یک آدرس است که محل ذخیره ارزهای دیجیتال شما را نشان می‌دهد، آدرس کیف پول مجازی در حقیقت همان شماره حساب بانکی شما در دنیای ارزهای دیجیتال خواهد بود. تعداد کیف پول‌هایی که استفاده می کنید نامحدود است، شما می توانید برای دریافت رمزارز در زمان خرید یا فروش این کار را به سادگی با آدرس کیف پول خود انجام دهید، فقط کافی است که اطلاعات کیف پول خود از جمله کلیدهای خصوصی وعمومی آنها را حفظ کنید، چرا که این دو مورد تنها راه دسترسی افراد به کیف پول مجازی است.

برای خرید انواع کیف‌پول‌های مجازی، کافیست لینک آن‌ها را از سایت خارجی مورد نظر کپی کنید و در صفحه ثبت سفارش وب سایت لک لک قرار دسته بندی ارزهای مجازی دهید. اگر اطلاعات تکمیلی را می دانید تکمیل کنید و گرنه گزینه “به لک لک واگذار می کنم” را انتخاب کنید تا کارشناسان لک لک اطلاعات را تکمیل کنند و استعلام قیمت به شما داده شود. سپس کافیست پرداخت ریالی را انجام دهید و لک لک به صورت یکپارچه خرید ارزی، حمل بین المللی، گمرک و مابقی موارد را انجام می دهد و کالا را درب منزل یا شرکت شما تحویل می دهد.

همه چیز درباره تفاوت توکن‌، کوین و ارزهای مجازی

امروز و در ادامه این مطلب مجله دیجی اکسچنج می‌خواهیم به این سوالات پاسخ دهیم که تفاوت توکن‌ ، کوین و ارزهای مجازی چیست؟ آیا بین یک توکن، کوین، ارز دیجیتال و ارز مجازی تفاوتی وجود دارد؟ پاسخ خلاصه این سوالات بله است.

در واقع بین همه این اصطلاحات تفاوت‌های عمده و جزئی وجود دارد. به عنوان مثال هنگامی که JPMorgan Chase کوین JPM را منتشر کرد؛ آن را “کوین دیجیتالی” نام نهاد. در حالی که لیبرا فیسبوک به عنوان رمز ارز یا همان کریپتوکارنسی طبقه‌بندی می‌شود.

درست است که کوین JPM و لیبرا از نظر طراحی با هم متفاوت هستند اما کارشناسان به صراحت معتقدند که هر دو آنها به دلیل عدم تمرکز، جزء رمز ارزها طبقه بندی نمی‌شوند بلکه پول مجازی یا ارز مجازی هستند. دلیل کارشناسان این است که این دسته از داریی‌ها اساساً توسط شرکت‌ها کنترل و به صورت متمرکز اداره می‌شوند. عدم تمرکز یکی از ایدئولوژی‌های اصلی طراحی رمز ارزهاست اما برخی از این واحدهای پولی درجه حداقلی از تمرکز را دارند.

بنابراین رمز ارز یک ارز دیجیتالی یا مجازی است که با رمز نویسی قوی ساخته شده است. این سیستم باعث می‌شود که رمز ارزهای بسیار ایمن و تغییرناپذیر شوند. بیشتر ارزهای رمزپایه بر اساس فناوری بلاکچین ساخته شده‌اند. در این سیستم یک دفتر کل توسط شبکه‌ای غیرمتمرکز از رایانه‌ها اجرا می‌شود. با این حال بدون بلاکچین نیز می‌توان رمز ارز تولید کرد. در واقع دیجی کش یکی از اولین روش‌های پرداخت الکترونیکی رمزنگاری شده است که در اوایل دهه 1990 منتشر شد و از سیستم بلاکچین پیروی نمی‌کرد.

تفاوت توکن‌ ، کوین و ارزهای مجازی

برای این که پیچیدگی موضوع را متوجه شوید کافی است بدانید که رمز ارزهای معمولی و مدرن (مبتنی بر بلاکچین) زیر مجموعه‌های زیادی دارند. به عنوان مثال NEO یک کوین است در حالی که بایننس کوین (BNB) دسته بندی ارزهای مجازی در واقع یک توکن محسوب می‌شود. همانطور که تا کنون متوجه شده‌اید، در فضای رمزنگاری و پیرامون این اصطلاحات پیچیدگی‌های زیادی وجود دارد. ما در این مقاله سعی کرده‌ایم که به ساده‌ترین شکل این اصطلاحات را همراه با بیان تفاوت توکن‌ ، کوین و ارزهای مجازی تشریح کنیم.دسته بندی ارزهای مجازی

کوین چیست؟

کوین‌های دیجیتالی در واقع سکه‌های بومی بلاکچین خود هستند. بیتکوین (BTC)، مونرو (XMR) و اتریوم (ETH) همگی نمونه‌ای از کوین‌های رمزنگاری محسوب می‌شوند. اما چه عاملی بین آنها مشترک است؟ همه آنها سیستم مستقل به خود را دارند. به عنوان مثال BTC بر روی بلاکچین اصلی بیتکوین طراحی شده، ETH از بلاکچین اتریوم استفاده می‌کند و XMR نیز از بلاکچین مخصوص مونرو پیروی می‌کند. همه این کوین‌ها امکان ارسال، دریافت یا استخراج را دارند.

کوین‌ها در واقع دارای ویژگی‌های مشابه با پول هستند. آنها قابل مبادله، بخش پذیری و قابل حمل بوده و عرضه محدودی دارند. بنابراین به طور معمول کوین‌های رمز ارزها دقیقاً مانند پول نقد فیزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. یعنی کاربران می‌توانند برای پرداخت هزینه خدمات دریافتی خود، به شرطی که ارائه دهنده خدمت، پذیرنده این روش پرداخت باشد، از کوین‌ها استفاده کنند. البته استثنائاتی نیز وجود دارد. مثلا در حالی که اتریوم تمام خصوصیات یک کوین را دارد، نقشی فراتر از پول به عهده آن است. چرا که بلاکچین اتریوم اساسا برای تسهیل معاملات طراحی شده است.

شاید اصطلاحی به نام آلت کوین نیز به گوش‌تان خورده باشد. آلت کوین‌ها در واقع کوین‌هایی هستند که با هدف جایگزینی، بعد از بیتکوین خلق شده‌اند و شبیه به این ارز دیجیتال هستند. بسیاری از آلت کوین‌های موجود در بازار نوعی هارد فورک بیتکوین محسوب می‌شوند. هارد فورک‌های بیتکوین از همان پروتکل اوپن سورس بیتکوین با کمی تغییر استفاده می‌کنند. مثلا لایتکوین (LTC) و دوج کوین (DOGE) از جمله مهمترین هارد فورک‌هایی هستند که به این شیوه طراحی شده‌اند.

اما از اتریوم و مونرو علی رغم اینکه روی بلاکچینی کاملاً جدید و مجزا از بلاکچین بیتکوین ساخته شده‌اند نیز به عنوان آلت کوین یاد می‌شود.

توکن چیست؟

توکن‌ها در واقع دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌توانند در داخل اکوسیستم یک پروژه معین مورد استفاده قرار گیرند. وجه تمایز اصلی بین کوین‌ها و توکن‌ها این است که توکن‌ها برای عمل، نیاز به سابقه پلتفرم بلاکچین دیگری دارند. اتریوم رایج‌ترین بستر ایجاد کننده توکن است. در این سیستم امکان تشکیل قراردادهای هوشمند وجود دارد. توکن‌های ایجاد شده در بلاکچین اتریوم معمولاً به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند. محبوب‌ترین محصول این صنعت نیز استیبل کوین تتر است. البته سیستم عامل‌های دیگری مانند NEO یا Waves نیز وجود دارند که برای خلق توکن استفاده می‌شوند.

هدف توکن‌ها نیز در مقایسه با کوین‌ها متفاوت است. اگرچه می‌توان از آنها به عنوان وسیله‌ای برای پرداخت نیز استفاده کرد. در این شرایط به این دارایی‌ها توکن ارزی گفته می‌شود.

بسیاری از توکن‌ها با هدف استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و شبکه‌های مرتبط با آنها ایجاد شده‌اند. به این نوع توکن‌ها، توکن‌های ابزاری گفته می‌شود. هدف اصلی آنها نیز مانند توکن بت این است که به صاحبان دارایی اجازه دسترسی به عملکرد پروژه را می‌دهند. توکن بت یا بیسیک اتنشن توکن یک توکن ERC-20 است (این به این معنی است که بر روی پلتفرم بلاکچین اتریوم طراحی شده) که با هدف اصلاح وضعیت تبلیغات دیجیتالی ساخته شده است. در این سیستم تبلیغ کنندگان هزینه تبلیغات خود را با خرید BAT پرداخت می‌کنند. سپس این توکن بین ناشر تبلیغ و کاربران مرورگر خاصی که توسط همین توکن طراحی شده است، به عنوان پاداش بازدید تبلیغات و میزبانی از آن توزیع می‌شود.

علاوه بر این توکن‌ها، توکن‌های دیگری نیز وجود دارد که نمایانگر سرمایه‌گذاری یک شخص در یک پروژه هستند. به این توکن‌ها، توکن‌های امنیتی گفته می‌شود. اگرچه آنها از ابتدای کار برای پروژه استارت‌آپی ارزش ایجاد می‌کنند، اما مالکیت زیادی برای سرمایه‌گذار به همراه ندارند. سرمایه‌گذاران این توکن‌ها را صرفاً با این ایده که ارزش آنها در آینده افزایش خواهد یافت خریداری می‌کنند.

با این وجود تفاوت بین ارزهای مجازی و ارزهای دیجیتال چیست؟ آیا این دو با هم مترادف هستند؟

اصطلاح ارزهای مجاری نسبت به اصطلاح ارزهای دیجیتال بسیار انتزاعی‌تر است. در واقع ارز دیجیتال یک اصطلاح چتری است که برای توصیف انواع پول‌های الکترونیکی استفاده می‌شود. مفهوم ارزهای دیجیتال برای اولین بار در سال 1983 در یک مقاله تحقیقاتی که توسط دیوید چائوم نوشته شده بود به دنیا معرفی شد. این نویسنده بعدها طرح خود را در قالب Digicash پیاده‌سازی کرد.

ویژگی اصلی ارزهای دیجیتال این است که این واحدهای پولی فقط به صورت دیجیتالی یا الکترونیکی وجود دارند و برخلاف دلار یا سکه نامحسوس هستند. دارندگان این پول‌ها فقط می‌توانند آنها را از طریق کیف پول الکترونیکی یا شبکه‌های متصل تعیین شده به صورت آنلاین معامله یا هزینه کنند. در این شبکه هیچ واسطه‌ای وجود ندارد. حتی هیچ بانکی از این شبکه پشتیبانی نمی‌کند. به همین دلیل معاملات به صورت آنی انجام می‌شوند و هزینه اندکی دارند. خبر خوب است که ارزهای دیجیتال همان پول دیجیتال هستند و ویژگی‌های مشابه‌ای دارند.

بنابراین کوین، توکن و ارزهای مجازی همگی زیر مجموعه ارزهای دیجیتال محسوب می‌شوند.

اولین بار بانک مرکزی اروپا اصطلاح ارزهای مجازی را در سال 2012 تعریف کرد. بر اساس این تعریف ارز مجازی یک نوع پول دیجیتالی است که در یک محیط خاص و توسط یک سیستم مرکزی واحد کنترل نمی‌شود بلکه توسط توسعه‌دهندگان تولید می‌شود و به عنوان یک روش پرداخت در بین اعضای یک جامعه مجازی خاص کاربرد دارد. به عنوان مثال پول‌هایی که در بازی‌های ویدئویی در جریان هستند مانند توکن‌های World of Warcraft، کارت‌های نقدی GTA Online یا امتیاز FIFA از جمله ارزهای مجازی هستند که به سیستم رمزنگاری متکی نمی‌باشند. این پول‌ها معمولاً در اکوسیستم بازی باقی می‌مانند و برای باز کردن مراحل مختلف بازی یا اضافه کردن آیتم‌های جدید کاربرد دارند.

بنابراین بر خلاف پول معمولی یا حتی ارزهای دیجیتال خاص، ارزهای مجازی را نمی‌توان توسط یک بانک مرکزی یا مقام نظارتی بانکی تولید کرد. بنابراین ارزهای رمزنگاری شده کاملاً مجزا از ارزهای مجازی هستند و در حالی که هر دو در دسته ارزهای دیجیتال جای می‌گیرند؛ نباید آنها را یکسان فرض کرد.

آیا این تعاریف جهانی هستند؟

خیر با توجه به اینکه فضای جهان به طور مداوم در حال تحول است نمی‌توان گفت که این تعاریف جهانی و مطلق هستند. همانطور که می‌دانید ارزهای دیجیتال فقط 10 سال عمر دارند و اکثر سازمان‌های دولتی همزمان با افزایش قیمت و محبوبیت بیتکوین در جهان تجارت، فقط سه تا پنج سال است که به این بازار توجه کرده‌اند. این در حالی است که فیسبوک با ارائه لیبرا به تازگی جنجالی را بین کارشناسان مالی جهان ایجاد کرده است. به همین دلیل هم در کشورهای مختلف جهان، کمیته‌های دولتی زیادی برای بررسی کارکرد این ارز دیجیتال و چگونگی تنظیم مقررات و قوانین برای آن، تشکیل شده است.

بنابراین تعاریف مربوط به ارزهای رمزپایه در بین حوزه‌های قضایی یا حتی در درون سیستم مالی کشورهای مختلف متفاوت است. به عنوان مثال فقط در ایالات متحده پنج آژانس نظارتی مختلف وجود دارند که بسته به برداشت خود 5 تعریف متفاوت از رمز ارزها ارائه کرده‌اند. به این ترتیب در حالی که IRS ارزهای رمزنگاری شده و ارزهای مجازی را به عنوان دارایی طبقه‌بندی کرده است، اعضای کمیسیون بورس اوراق بهادار در آمریکا معتقدند که این اصطلاحات نوعی اوراق بهادار هستند. در این بین شبکه انتظامات جرائم مالی ارزهای رمزپایه را نوعی پول قلمداد می‌کند. علاوه بر این چارچوب‌های قانونی در کشور ژاپن ارزهای رمزپایه را نوعی ارز دیجیتال تعریف کرده و آنها را از نظر ارزش در زمره املاک طبقه‌بندی می‌کنند. رئیس بانک مرکزی روسیه نیز از بیتکوین به عنوان جانشین ارز یاد کرده است.

بنابراین با توجه به اینکه این فضا با سرعت فوق العاده‌ای در حال تحول است و این آژانس‌های نظارتی و قوانین همیشه عقب‌تر از تحولات سیستم هستند، طبیعی است که چند سال بعد تعاریف مطرح شده در این مقاله و فاکتورهایی که از آنها به عنوان تفاوت توکن‌ ، کوین و ارزهای مجازی یاد می‌شود؛ تغییر کند. در این فضا به روز بودن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

تفاوت ارز دیجیتال با ارز مجازی

🔹 برای تمیز دادن این دو مفهوم افزودن پسوند اقتصاد به الفاظ دیجیتال و مجازی تاحدودی می‌تواند مشکل را حل نموده و مفاهیم را تبیین نماید.

🔹 اقتصاد دیجیتال تمام تجارت‌ها، افراد و خدماتی را توصیف می‌کند که در یک حالت دیجیتال فعالیت می‌کنند. این تجارت‌ها می‌توانند آنلاین باشند و یا خدمات ساخت نرم‌افزار باشد. در مقابل، اقتصاد مجازی عبارتند از اقتصاد غیر واقعی همانند اقتصادهای خرد درون بازی فارم وایل یا اجتماعات دنیای وارکرفت.

🔹 از این رو تفاوت بین ارز مجازی و ارز دیجیتال نیز با همین روش قابل درک است. ارزهای دیجیتال در واقع نماد غیرفیزیکی همان ارزهای رایج هستند و ارزهای دیجیتال نماد سرمایه‌های آنلاین هستند که تنها در دنیای دیجیتال ارزش‌گذاری می‌شوند و نه خارج از آن.

🔹 مثال بارز ارز مجازی همان اعتبارات فیس‌بوک است که برای تبلیغات و بازی‌های درون پلتفرمی استفاده می‌شوند. در این مثال ارز رایج در فرم دیجیتال آن بایستی تبدیل به ارز مجازی شود و نکته قابل توجه در این حالت گردش یک‌طرفه پول می‌باشد، زیرا دسته بندی ارزهای مجازی توسط اعتبارات فیس‌بوک شما امکان خرید ماشین نخواهید داشت. بنابراین ارزش ارز مجازی تنها درون پلتفرمی است که در آن شکل گرفته است. در واقع ارز دیجیتال نماد دیجیتال یک سرمایه فیزیکی است مانند پولی که در کیف پول پی پال و یا در حساب بانکی آنلاین شماست که بوسیله آن اعتبارات فیس‌بوک خریداری می‌کنید.

🔹 یکی دیگر از تفاوت‌های بارز این دو ارز سطح متمرکز بودن و مالکیت آن است. درحالی‌که ارز دیجیتال تحت مالکیت و کنترل بانک‌‌های مرکزی و حکومت‌ها می‌باشد، ارز مجازی غیرمتمرکز بوده و می‌تواند توسط هر شرکتی همانند فیس‌بوک یا سازندگان اپلیکیشن‌ها و افراد ساخته شوند.

🔷 به طور عام، ارزهای رمزنگاری شده را نمی‌توان در هیچ‌کدام از این دو گروه دسته‌بندی کرد چرا که شباهت‌هایی به هر دو گروه دارد. از آن جهت به ارزهای دیجیتال شباهت دارند که غیرمتمرکز هستند و تحت مالکیت و کنترل هیچ بانک یا دولتی نیستند و وابستگی به هیچ ارز رایجی به عنوان سرمایه پشتیبان ندارند. اما همانند ارز دیجیتال می‌توان از آن‌ها برای خرید کالای واقعی نظیر اتومبیل استفاده کرد.

🔹بسیاری از ارائه‌دهندگان محصولات در حال حاضر پرداخت با بیت کوین یا برخی ارزهای رمزنگاری شده دیگر را جهت خرید محصولات‌شان می‌پذیرند. همچنین ارزهای رمزنگاری شده محدود به پلتفرم یا نرم‌افزار خاصی نیستند و همین امر تنظیم مقررات را برای ارزهای رمزنگاری شده سخت کرده است.

🔹 در حال حاضر برخی کشورها نظیر سوئیس و ژاپن ارز دیجیتال را به عنوان روش پرداخت قانونی پذیرفته‌اند.