ویژگی پول های فیات

پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد و پشتوانه آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات وابسته به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت است و به ارزش کالاهای فیزیکی مانند پول بستگی ندارد.

ارز دیجیتال فیات چیست؟

در این مطلب به بررسی یکی دیگر از مهمترین ارزهای دیجیتال جهان یعنی فیات خواهیم پرداخت. با ما همره باشید تا از این ارز دیجیتال و ویژگی ها و معایب و مزایای آن بیشتر بدانید.

ارز دیجیتال فیات چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

فیات ارز بین المللی است که به قیمت کالاها و مال هایی مانند طلا و نقره وابسته نمی باشد. ارزش پول این ارز دیجیتال به صورت گسترده به اعتماد عمومی به صادرکنندگان ارز دیجیتال بستگی دارد، که به طور طبیعی بانک مرکزی دولت یک کشور می باشد.

پول فیات و پول کالا

ارز fiat، که به عنوان پول فیات نیز مشهور می باشد، دقیقا در مقابل پول کالا یا فرآورده های اصلی می باشد. تفاوت بین این دو پول به ارزش اصلی آنها باز می گردد. به لحاظ تاریخی، پول فرآورده های اصلی یا کالا ارزش ذاتی دارد که از کالاهایی که از آن ساخته شده است نشات می گیرد. کالاهایی مانند کوین های طلا و یا نقره. در مقابل پول fiat ، ارزش ذاتی نداشته و وعده ای از سوی دولتمردان یا بانک مرکزی بوده که این ارز می تواند به دلیل ارزشی که در کالاها دارد مبادله شود.

نمونه هایی از ارز دیجیتال فیات ( fiat)

معروف ترین و مشهور ترین نمونه هایی که می توان از این ارز دیجیتال نام برد شامل پوند استرلینگ، یورو و دلار امریکا می باشد. در واقع، ارزهای جهانی بسیار کمی ارزهای کالا بوده و بیشتر آنها به یک روش یا به گونه ی دیگری، فرم و شکلی از پول fiat می باشند.

مزایا و معایب ارز دیجیتال فیات (fiat)

در این بخش به بررسی مزایا و معایب این ارز دیجیتال خواهیم پرداخت:

مزیت های ارز دیجیتال فیات (fiat) چه می باشد؟

از آنجا که پول fiat کم یا منبع ثابتی نیست- مانند طلا- بانک مرکزی دولت ها کنترل بیشتری بر خرید و فروش و ارزش آن دارد. این بدان معنا است که دولت ها می توانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، ارزش های سهام و سود را بیشتر مدیریت کنند.

برخلاف ارزهای فرآورده های اصلی، که می تواند بر اساس ارزش طلا قیمت آنها بالا و یا پایین برود، عرضه ی این ارز دیجیتال مرتب و توسط ارز اهدایی دولت ها کنترل می شود. همچنین ریسک کمتری در کاهش قیمت ایجاد شده توسط عرضه ی ارزهای fiat وجود دارد، چراکه هرگونه افزایش عرضه تصمیم از پیش اتخاذه شده توسط دولت می باشد.

معایب ارز fiat چه می باشد؟

از آنجا که این ارز دیجیتال به سرمایه ی واقعی وابستگی ندارد، ارزش پول فیات به سیاست های مالی و قوانین دولت کاملا بستگی دارد. سیاست مالی نامعتبر می تواند منجر به تورم شود و حتی تورم شدید و بالای ارز فیات را به همراه داشته باشد.

علاوه بر این، فرصت های بیشتری برای حباب های این ارز وجود دارد- یک گردش و دایره ی اقتصادی که قیمت به سرعت در آن افزایش پیدا کرده پیش از آنکه اصلا ارزش آن پول بالا برود.

افزایش حباب های این ارز دیجیتال به این دلیل است که ارزها و پول های فیات تقریبا به صورت گسترده و غیر محدودی عرضه می شود.

هر آنچه باید درباره پول الکترونیکی و پول مجازی بدانید

با گسترده شدن شبکه‌های بانکی و تکنولوژی اطلاعات، همان طور که در بلاگ “بانکداری الکترونیک” بررسی کردیم سیستم‌های بانکی دچار تحول عظیمی شدند. با توجه به افزایش تمایل مصرف کنندگان برای انجام معاملات الکترونیکی، کاهش هزینه و بالا بودن سرعت انجام معاملات اینترنتی بحث پول الکترونیکی مطرح می‌شود.

پول‌الکترونیکی جایگزین الکترونیکی پول نقد است. این پول از ۱۹۸۰ به عنوان یک مفهوم آغاز به کار و تغییرات زیادی را در صنعت مالی ایجاد کرد. بررسی‌ها نشان می ‌دهند تعداد معاملات الکترونیکی فقط در اروپا و در طی تنها چهار سال، از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، دوبرابر شده و به بیش از ۴ میلیارد رسیده است.

پول‌الکترونیکی مقدار ارزش پولی است که در یک دستگاه الکترونیکی (کیف پول‌الکترونیکی) ذخیره می‌شود. این دستگاه می‌تواند یک نرم افزار مانند یک سیستم بانکی یا یک ارائه دهنده خدمات پرداخت یا یک قطعه سخت افزاری مانند تلفن هوشمند یا کارت اعتباری باشد. برای بررسی انواع کیف پول الکترونیکی می‌توانید به بلاگ ” کیف پول الکترونیکی” مراجعه کنید.

دستورالعمل پول‌الکترونیکی

در اتحادیه اروپا، کار با پول‌الکترونیکی مورد حمایت فیات – از پرداخت تا اخذ مجوز پول‌الکترونیکی تا نظارت بر موسسات پول‌الکترونیکی – در حوزه EMD (دستورالعمل پول‌الکترونیکی) قرار دارد. این دستورالعمل توسط کمیسیون اروپا برای ایجاد یک قانون منسجم برای پول‌الکترونیکی، شامل اقدامات امنیتی، ریسک گریزی، صدور مجوز و پردازش شرکت‌های جدید که مایل به حضور در بازار پول الکترونیکی هستند، اجرا می‌شود.

پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد و پشتوانه آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات وابسته به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت است و به ارزش کالاهای فیزیکی مانند پول بستگی ندارد.

در سال ۲۰۰۹، کمیسیون اروپا نسخه اصلاح شده این بخشنامه را به اجرا درآورد که اکنون با عنوان EMD2 شناخته می‌شود. در این بخشنامه پول‌الکترونیکی به صورت زیر تعریف می‌شود:
” پول‌الکترونیکی به ارزش پول ذخیره شده به عنوان ادعای صادرکننده گویند که با دریافت وجوه به منظور انجام معاملات پرداخت صادر می‌شود. این پول توسط شخص حقیقی یا حقوقی غیر از صادر کننده پول الکترونیکی پذیرفته می‌شود. به دنبال این تعریف پول‌الکترونیکی مانند همه‌ی پول‌های موجود در سیستم‌های مالی متمرکز، ارزش خود را از طریق اعتماد حفظ می‌کند. این اعتماد توسط دارایی‌های پایدار و پذیرفته شده پشتیبانی می‌شود.”

تفاوت بین پول‌الکترونیکی و سایر ارزهای دیجیتال

تغاوت پول‌الکترونیکی و ارز رمزنگاری شده

ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند پول‌الکترونیکی با تغییرات بازار تغییر می‌کند. این دو پول در موارد زیر با هم متفاوت هستند:

ساختار

پول‌‌های الکترونیکی متمرکز هستند و یک موسسه مالی به عنوان واسطه‌ای بر آن نظارت می‌کند اما ارز رمزنگاری شده غیر متمرکز است و مقررات توسط اکثریت اعضا شبکه بزرگ آن ایجاد و بررسی می‌شود.

شناسایی کاربر

برای خرید، فروش و انجام هر فرآیند با استفاده از ارزهای رمزنگاری شده نیازی به شناسایی کاربر و ارسال مدرک خاصی نیست در صورتی که برای انجام معاملات با پول‌الکترونیکی کاربر باید عکس و بخشی از مدارک شناسایی خود را ارسال کند.

شفافیت

ارزهای رمز نگاری شده برخلاف ارزهای دیجیتال کاملا شفاف هستند و هر شخصی می‌تواند تمام تراکنش‌های یک کاربر را مشاهده کند.

تفاوت پول الکترونیکی و ارز مجازی

ارزش ارزهای مجازی از بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده پایدارتر است. ارزهای مجازی نوعی پول دیجیتالی کنترل نشده‌اند، که توسط توسعه دهندگان آن صادر و کنترل می‌شوند و در بین اعضای یک جامعه مجازی خاص استفاده و پذیرفته می‌شود. در جدول زیر به مقایسه پول الکترونیکی و پول مجازی می‌پردازیم.

پول الکترونیکی	پول مجازی
واحد ارزش	ارزهای رایج (مانند یورو، دلار،پوند) با پشتوانه قانونی	ارزهای اختراعی (مانند بیت کوین) بدون پشتوانه قانونی
مقبولیت	عمومی	معمولا در یک جامعه مجازی خاص
وضعیت قانونی	قانونی	غیر قانونی
صادر کننده	موسسات مالی الکترونیکی قانونی	شرکت‌های خصوصی غیر مالی
تامین پول	ثابت	بسنه به نظر صادر کننده
احتمال باز پرداخت وجوه	تضمینی(با ارزش رسمی)	تضمینی وجود ندارد
نظارت	بلی	خیر
انواع ریسک	عموما عملیاتی	قانونی، اعتباری، نقدینگی، عملیاتی

نمودار گل پول ( یک تاکسونومی از پول)

نمودار گل پول

نمودار گل پول دیاگرامی است که به درک بهتر انواع مختلف پول و ویژگی‌های آن کمک می‌کند. طبق این نمودار پول را می‌توان به بخش‌های “پذیرش جهانی ” ، “دیجیتال” ، “صادر شده توسط بانک مرکزی” و “نفر به نفر” دسته بندی کرد. در این دسته بندی پول‌الکترونیکی در دسته ی “دیجیتال” و “صادر شده توسط بانک مرکزی ” قرار می‌گیرد.

چگونه می‌توان از پول الکترونیکی استفاده کرد؟

طبق بخشنامه در EMD2 پول‌الکترونیکی باید قابل بازخرید باشد. بنابراین پول‌الکترونیکی می‌تواند از طریق معاملات مشابه روش‌های نقدی استفاده کند و تا زمانی که ارائه دهندگان آن‌ها پرداخت الکترونیکی را بپذیرند، پول الکترونیکی می‌تواند برای پرداخت کالا و خدمات استفاده شود. در این جا باید بین دو شکل استفاده از پول الکترونیکی ” پول‌الکترونیکی مبتنی بر کارت” و ” پول‌الکترونیکی مبتنی بر نرم افزار” تمایز قائل شویم.

پول‌الکترونیکی مبتنی بر نرم افزار

در این نوع از پول الکترونیکی نیاز به اتصال آنلاین داریم. در پول الکترونیکی مبتنی بر نرم افزار پول از طریق نرم افزاری که روی رایانه‌های شخصی یا تلفن‌های هوشمند نصب شده است، ذخیره می‌شود و انتقال دیجیتالی صورت می‌گیرد. بنابراین می‌توانیم از کیف پول الکترونیکی برای پرداخت الکترونیکی استفاده کنیم.

پول‌الکترونیکی مبتنی بر کارت

در این نوع از پول لزوما نیاز به اتصال آنلاین نداریم. پول الکترونیکی مبتنی بر کارت یک ریزپردازنده است که در کارت ذخیره می‌شود و قابلیت حمل کردن دارد.

مزایا پول‌الکترونیکی چیست؟

امنیت و جلوگیری از کلاهبرداری

بسیاری از کارشناسان امنیت پول‌الکترونیکی را بیشتر از پول نقد ارزیابی کرده‌اند. پول‌های الکترونیکی به جزئیات هر تراکنش دسترسی دارند و پیگیری معاملاتی که با پول‌الکترونیکی صورت گرفته به مراتب راحت تر از معاملاتی است که با پول نقد انجام شده است.

همچنین برای جلوگیری از جرایم اینترنتی مربوط به کیف پول‌الکترونیکی و از دست دادن اطلاعات شخصی هنگام معامله آنلاین و کلاهبرداری‌های اینترنتی اقدامات امنیتی پیشرفته‌ای مانند احراز هویت و رمزگذاری انجام می‌شود.

راحتی پرداخت

با استفاده از پول‌الکترونیکی نیازی به طی کردن پروسه‌های طولانی و خسته کننده معاملات فیزیکی ندارید و می‌توانید تنها با کلیک کردن چند دکمه در هر زمانی و از هر جای دنیا معاملات خود را انجام دهید.

محبوبیت

با گسترده شدن شبکه‌های بانکی و تکنولوژی اطلاعات، پول الکترونیکی در بسیاری از کسب‌وکار‌ها جایگزین پول نقد شده است. پول الکترونیکی پیگیری پرداخت‌ها را آسان تر می‌کند و همچنین در تهیه گزارش‌های دقیق هزینه‌ها، بودجه بندی و غیره کمک می‌کند.

سرعت معاملات

همان طور که گفتیم با استفاده از پول‌الکترونیکی می‌توان در هر زمانی و از هر کجای دنیا معاملات را تنها با چند کلیک انجام داد. معاملات پول‌الکترونیکی در فروشگاه‌های آنلاین بلافاصله انجام می‌شود و مشکلات پرداخت فیزیکی از جمله صف‌های طولانی و زمان انتظار و غیره را ندارد.

معایب پول‌الکترونیکی

ضرورت‌های زیر ساختی

برای استفاده از پول‌الکترونیکی باید زیرساخت‌هایی مانند رایانه یا لپ تاپ، تلفن هوشمند و اتصال اینترنت در دسترس باشد.

امنیت

علی رغم تمهیدات امنیتی انجام شده نظیر نصب پلاگین‌های امنیتی، رمزگذاری و احراز هویت، انجام معاملات الکترونیکی همیشه نگرانی‌هایی درباره ی کلاهبرداری اینترنتی، هک شدن اطلاعات شخصی و محرمانه و پولشویی را به همراه دارد.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست، مزایا و معایب آنها

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره میکند. پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد. درباره مزایا و معایب و روش عملکرد ارز دیجیتال ملی در سلام دنیا بیاموزید.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یک تراکنش الکترونیکی یا رمز دیجیتالی ارز رسمی یک کشور میباشد. ارز دیجیتال ملی، توسط مقامات پولی یا بانک مرکزی یک کشور صادر و تنظیم می شوند. درباره روش عملکرد ارز دیجیتال بانک مرکزی و فواید و معایب ارز دیجیتال ملی در این مقاله سلام دنیا برای شما مطالبی گردآوری کرده ایم. با ما همراه باشید.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) چیست؟

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره میکند. CBDC یک تراکنش الکترونیکی یا رمز دیجیتالی ارز رسمی یک کشور میباشد. به همین ترتیب، این ارز توسط مقام و قدرت پولی کشور یا بانک مرکزی صادر و تنظیم می شود. به این ترتیب، آنها توسط پیمان، اعتماد و اعتبار کامل دولت صادر کننده حمایت می شوند. CBDC ها می‌توانند اجرای سیاست‌های پولی و مالی را ساده‌سازی کنند و با وارد کردن افراد غیربانکی به سیستم مالی، مشارکت مالی را در یک اقتصاد ارتقا دهد. از آنجا که آنها شکل متمرکز از ارز میباشند، ممکن است که حریم خصوصی شهروندان را از بین ببرند. CBDCها در مراحل مختلفی از توسعه در سرتاسر جهان میباشند.

نکات کلیدی رمز ارز ملی

• ارز دیجیتال بانک مرکزی شکل مجازی ارز فیات یک کشور میباشد.
• CBDC توسط مقامات پولی یا بانک مرکزی یک کشور صادر و تنظیم می شوند.
• CBDC ها شمول مالی را ارتقا می دهند و نیز اجرای سیاست های پولی و مالی را ساده تر می کنند.
• به عنوان یک شکل متمرکز ارز، ممکن است حریم خصوصی شهروندان را از بین ببرند.
• اگرچه آنها به طور رسمی مورد استفاده قرار نگرفته اند، ولی در عین حال بسیاری از کشورها در حال بررسی برای معرفی کردن رسمی آن و استفاده از CBDC در اقتصاد خود هستند.

نحوه عملکرد و کارکرد ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد. این پول به صورت اسکناس و سکه مییاشد. این نوع پول نوعی مناقصه قانونی، که می تواند برای خرید و فروش کالا و خدمات همراه با انواع معاملات مورد استفاده قرار گیرد، محسوب می شود. ارز دیجیتال بانک مرکزی شکلی مجازی از پول فیات میباشد. به این ترتیب، این نوع ارز از پیمان، اعتماد و حمایت کامل دولت صادرکننده، درست مانند پول فیات برخوردار است.

CBDCها نماینده ارزهای فیات هستند

هدف از این کار این است که آنها میخوانند راحتی و امنیت دیجیتال و همچنین گردش منظم و با پشتوانه ذخیره سیستم بانکداری سنتی را برای کاربران فراهم کنند. آنها به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند به عنوان یک واحد از حساب، ذخیره ارزش و ویژگی پول های فیات وسیله مبادله برای معاملات روزانه عمل کنند. CBDCها توسط اعتماد و پیمان کامل دولت صادرکننده - درست مانند ارز فیات مورد حمایت قرار میگیرند. بانک مرکزی یا مقامات پولی ( نهادی است که ارز و عرضه پول یک کشور را مدیریت می کند) تنها مسئول عملیات خود خواهند بود.

تا اکتبر 2011، 83 کشور در سراسر جهان به دنبال توسعه CBDC بودند. دلایل آنها برای پیگیری کردن این نوع سرمایه گذاری متفاوت بود. برای مثال:

• Riksbank سوئد پس از کاهش استفاده از پول نقد، شروع به توسعه نسخه الکترونیکی کرون (به نام e-krona) کرد.
• ایالات متحده می خواهد که CBDCها را در سیستم پولی خود به طور رسمی معرفی کند تا سیستم پرداخت داخلی را بهبود بخشد.

کشورهای در حال توسعه ممکن است که دلایل دیگری را برای خود داشته باشند. به ویژگی پول های فیات عنوان مثال، تعداد قابل توجهی از مردم در هند بدون داشتن حساب بانکی برای خود هستند. راه‌اندازی زیرساخت‌هایی فیزیکی برای وارد کردن افراد بدون حساب به اکوسیستم مالی امری پرهزینه میباشد. اما ایجاد و تاسیس یک CBDC می‌تواند مشارکت مالی در اقتصاد یک کشور را ارتقا دهد.

• هشدار: CBDCها نباید با پول ملی (فیات یا غیره) یک کشور یا منطقه ، قابل تعویض باشند.

انواع ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC)

دو نوع CBDC وجود دارد: ارزهای دیجیتال بانک مرکزی عمده فروشی و خرده فروشی. ما برخی از ویژگی های اصلی از هر یک از این ها را برای شما در زیر لیست کرده ایم

ارز دیجیتال ملی، عمده فروشی

• CBDC های عمده فروشی از رده های موجود بانکی و موسسات مالی برای انجام و تسویه تراکنش ها استفاده می کنند. این نوع CBDCها درست مانند ذخایر سنتی بانک مرکزی عمل میکنند.
• یکی از انواع معاملات CBDC عمده فروشی، پرداخت بین بانکی است. این نوع پرداخت شامل انتقال دارایی یا پول بین دو بانک است که میتواند مشروط به شرایط خاصی باشد. این انتقال با ریسک کردن طرف مقابل که می تواند در یک سیستم پرداخت ناخالص (RTGS) در زمان واقعی بزرگ شود همراه است.
• سیستم مبتنی بر دفتر کل ارز دیجیتال ، تنظیم شرایط را امکان پذیر می کند، بنابراین در صورت عدم رعایت این شرایط، انتقال صورت نمی گیرد.CBDC های عمده فروشی همچنین می توانند فرآیند انتقال بین مرزی را تسریع بخشند.
• سیستم‌های پرداخت لحظه‌ای کنونی ، بیشتر در حوزه‌های قضایی واحد یا با یک ارز واحد کار می‌کنند. فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) موجود در CBDC های ویژگی پول های فیات عمده فروشی می تواند این مفهوم را به نقل و انتقالات برون مرزی تعمیم دهد و فرآیند انتقال پول در سراسر مرزها را تسریع بخشد.

ارز دیجیتال ملی: خرده فروشی

CBDC های عمده فروشی سیستم انتقال بین بانک ها را بهبود می بخشند. از آن طرف، CBDC های خرده فروشی شامل انتقال ارز دیجیتالی تحت حمایت دولت مرکزی به طور مستقیم به مصرف کنندگان میشود. آنها خطر واسطه یا خطر عدم نقد شوندگی موسسات بانکی و کاهش وجوه سپرده گذاران را از بین می برند.

بسته به نوع دسترسی به آنها دو نوع احتمال در CBDC های خرده فروشی وجود دارد:

• دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد: این سیستم شامل ارز دیجیتال ملی است که از طریق یک کیف پول دیجیتالی با نام مستعار به گیرنده ارسال می شود. کیف پول در یک بلاک چین عمومی قابل شناسایی است و همانند تراکنش های نقدی، در چنین تراکنش ها نیز شناسایی طرفین دشوار است. به گفته Riksbank، توسعه یک سیستم دسترسی مبتنی بر ارزش یا پول نقد در مقایسه با دسترسی مبتنی بر توکن آسان‌تر و سریع‌تر میباشد.
• دسترسی مبتنی بر رمز یا حساب: این مشابه دسترسی ارائه شده توسط یک حساب بانکی است. بنابراین، یک ویژگی پول های فیات واسطه مسئول تأیید هویت گیرنده و نظارت بر فعالیت‌ها و پرداخت‌های غیرقانونی بین حساب‌ها خواهد بود. این نوع سیستم حریم خصوصی بیشتری را برای ما فراهم می کند. داده‌های تراکنش شخصی از طریق یک فرآیند احراز هویت خصوصی از طرف‌های تجاری و مقامات دولتی محافظت میشوند.

مهم : این دو نوع CBDC متقابل نیستند. می توان ترکیبی از هر دو را توسعه و آنها را در یک اقتصاد یکسان به کار برد.

مزایا و معایب ارز دیجیتال بانک مرکزی

مزایا ارز دیجیتال ملی

CBDCها فرآیند اجرای سیاست های پولی و وظایف دولت را ساده می کنند. آنها فرآیند بین بانک ها را از طریق CBDC های عمده فروشی خودکار می کنند و از طریق CBDC های خرده فروشی ارتباط مستقیمی بین مصرف کنندگان و بانک های مرکزی برقرار می کنند. این ارزهای دیجیتال همچنین می‌توانند تلاش‌ها و فرآیندهای مربوط به سایر وظایف دولت مانند توزیع مزایا یا محاسبه و جمع‌ آوری مالیات را به حداقل برسانند.

پرداخت پول از طریق واسطه ها ریسک شخص ثالث را به فرآیند وارد می کند. اگر سپرده های نقدی بانک تمام شود چه؟ اگر به دلیل یک شایعه یا یک رویداد خارجی، بانکی از بین برود (همه پول های خود را پس بگیرند) آن وقت چه؟ رویدادهایی مانند این ها پتانسیل بر هم زدن تعادل ظریف یک سیستم پولی را دارند. CBDC خطر شخص ثالث را حذف می کند. هر ریسک باقیمانده ای که در سیستم باقی می ماند بر عهده بانک مرکزی است.

تحت قاعده و اصول معین درآوردن ویژگی های حریم خصوصی در یک سیستم CBDC امکان پذیر است. یک CBDC خرده‌ فروشی مبتنی بر ارزش مانند پول نقد عمل می‌کند و با مستعار کردن نام معاملات، حریم خصوصی را حفظ می‌کند. از سوی دیگر، دسترسی مبتنی بر حساب به CBDC ها مانند یک حساب بانکی معمولی عمل می کند که می تواند به ویژگی های حفظ حریم خصوصی مجهز شود.

یکی از موانع بر سر راه شمول مالی بخش بزرگی از جمعیت افراد بدون حساب بانکی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه و فقیر ، هزینه های مرتبط با توسعه زیرساخت های بانکی مورد نیاز برای دسترسی آنها به سیستم مالی است. CBDC ها می توانند ارتباط مستقیمی بین مصرف کنندگان و بانک های مرکزی برقرار کنند که این کار خود نیاز به زیرساخت های گران قیمت را از بین میبرد.

ارز دیجیتال ملی، می توانند از فعالیت های غیرقانونی جلوگیری کنند زیرا CBDCها در قالب دیجیتال وجود دارند و برای ردیابی به شماره سریال نیاز ندارند. رمزنگاری و دفتر کل عمومی، ردیابی پول را در سراسر حوزه قضایی خود برای بانک مرکزی آسان می کند که در نتیجه این کار، از فعالیت های غیرقانونی و تراکنش های غیرقانونی با استفاده از CBDC جلوگیری می کند.

معایب ارز دیجیتال ملی

CBDC ها لزوماً مشکل تمرکز را حل نمی کنند. یک مقام مرکزی (بانک مرکزی) همچنان مسئول انجام معاملات است و با آن سرمایه گذاری می کند. بنابراین، او داده ها و اهرم های تراکنش بین شهروندان و بانک ها را کنترل می کند.

کاربران باید بیخیال برخی از درجات حریم خصوصی خود شوند زیرا سرپرست ، مسئول جمع آوری و انتشار هویت های دیجیتال است. ارائه‌دهنده برای هر معامله ای که انجام می‌شود مخفی می‌شود. این می تواند منجر به مسائل مربوط به حریم خصوصی مانند مواردی که غول های فناوری و ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) را درگیر می کند شود. به عنوان مثال، مجرمان می توانند اطلاعات را هک و از آنها سوء استفاده کنند، یا بانک های مرکزی می توانند تراکنش های بین شهروندان را ممنوع کنند.

مسائل قانونی و نظارتی مربوط به CBDC ها یک سیاهچاله است. نقش این ارزها چه خواهد بود و چه کسی آنها را تنظیم خواهد کرد؟ با توجه به مزایای آنها در نقل و انتقالات برون مرزی، آیا باید در خارج از مرزها تنظیم شوند؟ آزمایش‌هایی بر روی CBDCها در حال انجام است و این می‌تواند به یک چارچوب طولانی مدت تبدیل شود.

قابل حمل بودن این سیستم ها به این معنی است که یک CBDC قوی صادر شده توسط یک کشور خارجی می تواند در نهایت جایگزین ارز یک کشور ضعیف تر شود. یک دلار دیجیتال ایالات متحده می تواند جایگزین ارز محلی یک کشور کوچکتر یا یک ایالت در حال ورشکستگی شود. بیایید یه نگاهی به اکوادور بیندازیم. این کشور در سال 2000 پس از تورم بالایی که شهروندان را مجبور کرد پول خود را به دلار آمریکا تبدیل کنند، دلار آمریکا را جایگزین واحد پول رسمی خودش (سوکره) کرد.

مزایا ارز دیجیتال بانک مرکزی

• اجرای سیاست های پولی و وظایف دولت را ساده تر می کند
• ریسک شخص ثالث را از بین می برد
• ویژگی های حریم خصوصی را تحت قاعده و اصول معینی درمی آورد
• اجازه می دهد که افراد بدون حساب بانکی به آن اضافه شوند
• از فعالیت غیرقانونی جلوگیری می کند

معایب ارز دیجیتال بانک مرکزی

• مشکل تمرکز را حل نمی کند
• کاربران ممکن است مجبور شوند که بیخیال یه حدی از حریم خصوصی خود شوند
• مسائل قانونی و مقرراتی سیاهچاله هستند
• می تواند جایگزین ارز یک کشور ضعیف تر شود

ارز دیجیتال بانک مرکزی در مقابل کریپتوکارسنتی (ارزهای رمزنگاری شده)

ایده ارزهای دیجیتال بانک مرکزی منشأ خود را مدیون معرفی ارزهای رمزنگاری شده - ارزهای دیجیتالی هستند که توسط رمزنگاری ایمن می شوند - است. این باعث می‌شود که کپی یا تقلب آن‌ها سخت شود. آنها شبکه های غیرمتمرکزی هستند که مبتنی بر فناوری بلاک چین میباشد. اختراع یک دفتر کل امن و غیرقابل تغییر امکان ردیابی تراکنش ها را فراهم می کند.

اکوسیستم ارزهای رمزنگاری شده همچنین نمایی اجمالی از یک سیستم ارز جایگزین را ارائه می دهد که در آن مقررات دست و پا گیر شرایط هر تراکنش را دیکته نمی کند. بیت کوین که در سال 2009 تأسیس شد، یکی از محبوب ترین ارزهای رمزنگاری شده در جهان است. هیچ نوع سکه فیزیکی در واقع با دست معامله نمی شود. در عوض، تراکنش‌ها در یک دفتر کل رمزگذاری شده عمومی که هر کسی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد معامله و ثبت می‌شوند. فرآیند استخراج اجازه می دهد تا تمام تراکنش ها تأیید شوند. هیچ دولت یا بانکی از بیت کوین حمایت نمی کند.

اگرچه اکوسیستم ارزهای رمزنگاری شده فعلی تهدیدی برای زیرساخت مالی موجود نیستند، اما این پتانسیل را دارند که سیستم موجود را مختل و ساده کنند. برخی از کارشناسان بر این باورند که اقدامات بانک‌های مرکزی برای طراحی و توسعه ارزهای دیجیتال خود به عنوان اقدامی برای جلوگیری از چنین احتمالاتی عمل می‌کند.

نمونه هایی از CBDC ها

ارزهای دیجیتال با پشتوانه بانک مرکزی هنوز به طور رسمی ایجاد نشده اند. بسیاری از بانک‌های مرکزی برنامه‌های آزمایشی و پروژه‌های تحقیقاتی دارند که با هدف تعیین قابلیت استفاده از CBDC در اقتصادشان انجام می‌شود. چین نزدیک ترین کشور در این مسیر، که قبلاً مقدمات را فراهم کرده و یک پروژه آزمایشی برای معرفی یوان دیجیتال آغاز کرده است، میباشد.

برنامه روسیه برای ایجاد CryptoRuble توسط ولادیمیر پوتین در سال 2017 اعلام شد.دلالان معتقدند که یکی از دلایل اصلی علاقه پوتین به بلاک چین این است که تراکنش‌ها رمزگذاری شده‌اند و ارسال محتاطانه پول بدون نگرانی از تحریم‌های جامعه بین‌المللی بر این کشور را آسان‌تر می‌کند. تعدادی از بانک های مرکزی دیگر در مورد اجرای CBDC تحقیقات خود را انجام داده اند که این بانک ها عبارتند از :

• بانک Riksbank سوئد، که در سال 2017 بررسی انتشار ارز دیجیتال در اقتصاد خود را آغاز کرد و مجموعه‌ای از مقالات را در مورد این موضوع منتشر کرد.
• بانک انگلستان (BoE) که در میان پیشگامان پیشنهاد CBDC است.
• بانک کانادا (BOC).
• بانک های مرکزی اروگوئه، تایلند، ونزوئلا و سنگاپور.

سخن آخر

اصطلاح ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) به شکل مجازی یک ارز فیات اشاره میکند. پول فیات اصطلاحی است که به ارز صادر شده توسط دولت یک کشور اشاره دارد. درباره مزایا و معایب و روش عملکرد ارز دیجیتال ملی در سلام دنیا به شما آموزش دادیم.

تفاوت ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات در چیست؟ و آینده بازار در اختیار کدام یک خواهد بود؟

ارزهای فیات کلمه ای است که کاربرد آن، به خصوص در میان کاربران فارسی زبان تازگی دارد. عموما این قبیل واژه ها با ظهور بازارهای ویژگی پول های فیات مالی نوین و توسعه کاربری و استفاده از شبکه های بلاک چین و ارزهای دیجیتال در میان ایرانیان، مطرح شده اند. از این رو برای درک بهتر مفاهیم بازارهای مالی، سیبنال مرجعی برای توضیح روش ها و اصطلاحات رایج در بازار امروز ایجاد کرده است.

وجه رایج بازارهای جهان در آینده نزدیک

ارز دیجیتال و ارزهای فیات که از بسیاری جهات مخالف یکدیگر هستند، با دو دیدگاه متفاوت از مدیریت پولی در اقتصاد جهانی مطابقت دارند. از نظر برخی کارشناسان این ساختارهای مالی روبروی یکدیگر قرار دارند؛ و ممکن است در آینده نه چندان دور یکی از این ارزها بتواند روند غالب بازار را تصاحب کند.

سکه های فیزیکی که برای ایجاد نقشی مشابه ارز فیات برای رمز ارزها ایجاد می شود

آیا می دانستید که در تابستان سال 2018، یک مرغ در ونزوئلا نزدیک به 14.6 میلیون بولیوار یا حدود 50 یورو قیمت داشت؟ این وضعیت که دست کم تعجب برانگیز است ناشی از ابر تورم است، پدیده ای که منجر به سقوط قیمت ارز می شود. تورم در واقع یکی از معایب ذاتی ارزهایی است که توسط دولت ها به کار گرفته می شود. ارزهای دیجیتال از زمان ایجاد خود در سال 2008 سعی داشته اند که بر این سویه منفی پول رایج یا ارزهای فیات غلبه کنند.
در این مقاله، خلاصه کاملی از اطلاعاتی که برای درک تفاوت ارزهای مجازی با ارزهای دولتی سنتی نیاز است را بیان می کنیم.

ارز دیجیتال در مقابل پول رایج یا فیات که بازار جهان را در اختیار دارد

ارز فیات

خاستگاه نام ارزهای فیات

اصطلاح فیات از زبان لاتین گرفته شده است و به معنای ( یک مجوز یا پیشنهاد رسمی؛ یک فرمان ) است. این کلمه ایده یک فرمان یک جانبه را که از یک مقام بالاتر صادر می شود، تداعی می کند. در زبان انگلیسی از کلمه فیات برای بیان شرایطی که با دستور یک مقام مرجع ایجاد می شود استفاده می کنند؛ مثلا فیات ریاست جمهوری. بنابراین، عبارت ارز فیات به ارزی که با فرمان ایالتی تاسیس شده است، اشاره دارد.

ارز فیات چیست؟

ارزهای فیات، پولی هستند که توسط یک دولت تعیین شده است و مدیریت آن به عهده بانک مرکزی می باشد. بنابراین بانک مرکزی نهادی است که ارز فیات را صادر می کند و مسیر این پول را دولت مستقر در یک کشور تعیین می کند. یک ارز فیات ارزش ذاتی ندارد؛ ارزش آن از قیمت تعیین شده توسط دولت ناشی می شود که در اصل ثبات آن را تضمین می کند.
می توان گفت ارز فیات، یک ارز متمرکز است. توسط بانک های مرکزی کنترل و صادر می شود و بانک های خصوصی تنها قدرت عرضه این پول را در اختیار دارند. ارزهای فیات، پول اصلی مورد استفاده در اقتصاد جهانی شده امروزی هستند. ارزهایی که بیشترین مبادله را دارند، دلار آمریکا، یورو، ین ژاپن و پوند استرلینگ هستند.

آیا ارزهای فیات همان پول رایج هستند؟

اصطلاحات ارز فیات و پول رسمی که اغلب اشتباه گرفته می شوند، هر دو به یک نوع پول اشاره نمی کنند. در واقع، وجه امانی به پول فیزیکی و مادی اطلاق می شود که توسط بانک ها به شکل اسکناس یا سکه منتشر می شود. در واقع، ارزهای فیات می‌توانند نوعی از پول رایج کشورها باشند، اما شامل همه وجوه نقد نمی‌شوند، نزدیک به 90 درصد پول رسمی کشورهای جهان به صورت اعتباری وجود دارد که در عوض آن، وجه نقد فیزیکی موجود نیست.

ارز دیجیتال

رمز ارز یا ارز دیجیتال، وجهی است که به صورت همتا به همتا و بدون دخالت سازمان شخص ثالث مانند بانک مرکزی ایجاد می شود. بر اساس فناوری بلاک چین، این نوع ارز مجازی کاربر را مستقیما در فرآیند صدور ارز مذکور و همچنین در کنترل تراکنش های انجام شده در شبکه، مشارکت می دهد. بنابراین، ارزش کریپتوکارنسی ها بر اساس اعتماد کاربران به شخص ثالث نیست، بلکه بر اساس اجماع اعتبارسنجی استفاده شده در شبکه است. که امنیت و اعتبار تراکنش ها را تضمین می کند. بنابراین ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای غیرمتمرکز و جهانی هستند که در کنترل ایالت ها و بانک های مرکزی قرار ندارند.

اعتبار سنجی ارز دیجیتال توسط کاربران و در بلاک چین صورت می گیرد

تفاوت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارزهای فیات و ارز دیجیتال، هر دو ارزش ذاتی ندارند و ارزش آنها در نتیجه اعتماد کاربر به وجود می آید. ارزش ارز فیات توسط بانک های ایالتی و مرکزی تعیین می شود؛ و ارزش رمز ارزها در سیستم بلاک چین و اجماع اعتبارسنجی معین می گردد.
ارز فیات متمرکز است و توسط اشخاص ثالث صادر و کنترل می شود، در حالی که ارز دیجیتال غیرمتمرکز است و تراکنش ها به صورت همتا به همتا صورت می پذیرند.
نکته: در حال حاضر، تمرکززدایی ارزهای دیجیتال بیشتر یک ویژگی ایده آل است تا واقعی. در واقع، فرآیندهای اعتبارسنجی که امروزه بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، هر کدام دارای نقص‌هایی نیز هستند که تمرکز زدایی را تهدید می‌کند. اثبات سهام منجر به الیگارشی خاصی می شود و اثبات کار باعث ایجاد رقابت ناعادلانه در استخرهای استخراج رمز ارز می گردد.
ارزهای دیجیتال در مقادیر محدودی وجود دارند، در حالی که ارزهای فیات می توانند به صورت دلخواه صادر شوند. به عنوان مثال، بیت کوین به 21 میلیون واحد محدود شده است. این تفاوت اساسی جنبه کاهش تورم ارزهای دیجیتال و جنبه تورمی ارز فیات را توضیح می دهد.

امنیت رمز ارز در مقابل پول فیات

ارز فیات از امنیت کمتری نسبت به رمز ارزها برخوردار است. در واقع به حملات مجازی با هدف جمع آوری داده های بانکی حساس است. از سوی دیگر، ارزهای فیات در معرض سرقت فیزیکی قرار دارند. برعکس، ارزهای دیجیتال تلاش می کنند تا به کمک قرارداد های هوشمند و رمزنگاری پیچیده، غیر قابل تعرض شوند.
سرعت تراکنش ها بین این دو ارز به طور قابل توجهی متفاوت است؛ یک تراکنش ارز فیات 2 تا 3 روز طول می کشد تا بین دو بانک اعتبارسنجی شود، در حالی که تراکنش بیت کوین تنها 10 دقیقه برای اعتبارسنجی به زمان نیاز دارد.
بنابراین، ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات در بسیاری از جنبه‌ها با هم متفاوت هستند، اولی توسط ساتوشی ناکاموتو در پاسخ به نقص‌های ذاتی دومی ایجاد شده است. درجه تمرکز، سطح امنیت، جنبه تورمی یا تورم زدایی. هر کدام مزایا و معایبی دارند و هر کدام موافقان و مخالفان خود را در جهان دارند. تنها آینده نشان خواهد داد که ارزهای دیجیتال در مقایسه با ارزهای فیات که امروزه اکثریت قالب اقتصاد جهانی را در اختیار دارند، چقدر مهم خواهند بود.

توسعه ارزهای دیجیتال

آن چیزی که از دید تحلیل گر ها و سرمایه گذاران و صاحبان کسب و کار در جهان پنهان نمانده است، قدرت ارزهای دیجیتال است. تنها در فاصله زمانی کمتر از دو دهه، رشد رمز ارز و محبوبیت آن در میان اقشار مختلف جامعه انسانی، نشانگر اهمیت و نیاز جامعه به شیوه تبادل و داد و ستد متفاوت و جدید است. از همین رو سیبنال تلاش می کند تا با تمرکز بر آموزش و توسعه رابطه سرمایه گذاری و دانش نوین ارزهای دیجیتال، شبکه ای کارا و مفید را برای گذر از ارزهای فیات یا بازار سنتی به بازار دیجیتال فراهم کند.

همه چیز درباره ارز لیبرا (دییم) فیس بوک و ویژگی های آن

با انتشار دارایی دیجیتال فیسبوک غول رسانه های اجتماعی، ممکن است برای افرادی که اطلاعات زیادی در مورد آن ندارند، سردرگمی ایجاد شود. در این مقاله در وبلاگ شرکت طراحی سایت صرافی ارز دیجیتال آرتاراکس، به این می پردازیم که سکه جدید لیبرا فیس بوک چیست و چه تفاوتی با معروف ترین ارز دیجیتال، یعنی بیت کوین دارد. این مقاله همچنین به چند مشکل، مانند عدم پذیرش عمومی و همچنین نوسانات مرسوم دارایی‌های دیجیتال اشاره می‌کند. قبل از ادامه، مدنظر داشته باشید که لیبرا در دسامبر 2020 به دییم Diem تغییر نام داده است.

تاریخچه و وایت پیپر لیبرا

بر اساس وایت پیپر منتشر شده در 18 ژوئن، دارایی دیجیتال فیس بوک که تحت نام لیبرا فعالیت می کند، برای پرداخت های جهانی استفاده خواهد شد. در وایت پیپر آمده است: "مأموریت لیبرا ایجاد یک ارز جهانی ساده و زیرساخت مالی است که میلیاردها نفر را توانمند می کند". وایت پیپر Libra به جزئیات مشکلات فعلی پیش روی امور مالی جهانی، از جمله دسترسی محدود برای افراد خاص و هزینه های بالا می پردازد.

ویژگی های اصلی ارز لیبرا

"دییم بر روی یک بلاک چین امن، مقیاس پذیر و قابل اعتماد ساخته شده است. لیبرا توسط ذخیره ای از دارایی ها پشتیبانی می شود که برای دادن ارزش ذاتی به آن طراحی شده است. این ارز توسط انجمن مستقل Libra که وظیفه تکامل اکوسیستم را بر عهده دارد، اداره می شود." وایت پیپر اشاره دارد که دارایی فیس بوک بر روی یک بلاک چین متن باز به نام بلاک چین لیبرا اجرا می شود و در نقش یک منبع عمل می کند. لیبرا به طور کامل توسط ذخیره ای از دارایی های واقعی پشتیبانی می شود. سبدی از سپرده‌های بانکی و اوراق بهادار دولتی کوتاه‌مدت در Libra Reserve برای هر Libra که ایجاد می‌شود، نگهداری می‌شود و به ارزش ذاتی آن کمک می‌کند. ذخیره لیبرا با هدف حفظ ارزش لیبرا در طول زمان اداره می شود.

لیبرا استیبل کوین است

در وایت پیپر آمده است که این دارایی یک نوع استیبل کوین خواهد بود. لیبرا به‌گونه‌ای طراحی شده است که یک ارز دیجیتال پایدار باشد که به طور کامل توسط ذخیره دارایی‌های واقعی - Libra Reserve - و توسط شبکه رقابتی مبادلات خرید و فروش لیبرا پشتیبانی می‌شود. انجمن لیبرا مسئول عرضه سکه و ارتباط آن با ذخیره خواهد بود.

ویژگی های سیستم پرداخت لیبرا (دییم)

• موبایل محور بودن: در دسترس بودن برای همه از طریق تلفن همراه
• باثبات بودن: با وجود پشتوانه پول نقد و سهام و . ، ثبات لیبرا تضمین شده است
• سرعت بالا: تراکنش ویژگی پول های فیات های واریز و برداشت در لیبرا سریع است
• دسترسی جهانی: سیستم پرداخت لیبرا، در سراسر جهان در دسترس افراد است
• مقیاس‌پذیر بودن: پروتکل اوپن سورس لیبرا سبب می شود جامعه ای فعال از توسعه دهندگان در راه پیشرفت پروژه مشارکت کنند.
• امینت بالا: استفاده از شبکه بلاک چین سبب امنیت زیاد لیبرا می شود.

انجمن دییم چگونه است؟

طبق وایت پیپر «انجمن لیبرا یک سازمان عضویت مستقل و غیرانتفاعی است که مقر آن در ژنو، سوئیس است. هدف انجمن هماهنگی و ارائه چارچوبی برای حکمرانی برای شبکه ارز دیجیتال و ذخیره و هدایت کمک های بلاعوض اجتماعی در حمایت از آن است. عضویت انجمن از شبکه گره های اعتبارسنجی که زنجیره بلاک لیبرا را اداره می کنند، تشکیل شده است.

بنیانگذاران اولیه Libra چه کسانی هستند؟

فهرست "اعضای بنیانگذار" انجمن لیبرا که از مشاغل، سازمان ها و مؤسسات مختلف در سراسر جهان تشکیل شده است، بسیار قابل توجه است. این لیست شامل شرکت هایی مانند PayPal، Mastercard، eBay، Lyft، Vodafone Group، Coinbase، Andreessen Horowitz و Union Square Ventures است.

بلاک چین لیبرا چیست؟

بر اساس این وایت پیپر، لیبرا به عنوان یک بلاک چین مجاز آغاز خواهد شد و هدف آن تبدیل شدن به یک شبکه بدون نیاز به مجوز است. بلاک چین لیبرا با توجه به زنجیره آن نیز با فناوری بلاک چین سنتی متفاوت است: "بلاک چین لیبرا یک ساختار داده واحد است که تاریخچه تراکنش ها و وضعیت ها را در طول زمان ثبت می کند." علاوه بر این، وایت پیپر بیان داشته که آدرس‌های دارایی، مستعار خواهند بود، مشابه آنچه در حال حاضر در ارزهای دیجیتال دیده می‌شود.

تفاوت بیت ویژگی پول های فیات کوین و لیبرا

اگرچه بیت کوین و diem در ظاهر هر دو ارز دیجیتال هستند. اما در عمل با هم تفاوت زیادی دارند. برخی از این موارد اختلاف در ادامه اشاره شده است:

تمرکز زدایی بیت کوین

بیت کوین از بسیاری جهات به طور قابل توجهی با دارایی جدید فیس بوک متفاوت است. شاید قابل توجه ترین تفاوت در تمرکززدایی بیت کوین باشد. هیچ نهاد واحدی بیت کوین را کنترل نمی کند. در مقابل، فیسبوک و انجمن دییم کنترل زیادی بر دارایی لیبرا و استفاده از آن دارند. به نظر می‌رسد راه‌اندازی انجمن لیبرا به نهادهای قابل‌توجه (یا نهادهای منتخب) بر آنچه که ممکن است به یک دارایی برتر جهانی تبدیل شود - لیبرا - قدرت می‌دهد. بیت کوین کنترلی به این گونه کسب و کارها نمی دهد.

تاثیر پذیری لیبرا از پشتوانه های آن

دارایی دیجیتال فیس بوک به ارزهای ملی و سایر دارایی ها گره خورده است. این بدان معناست که ارزش لیبرا به تورم و اثرات ارزهای اساسی و همچنین به کنترل دولتی بستگی دارد. ارزش بیت کوین مانند ارزهای فیات (مانند دلار آمریکا یا دلار استرالیا) به هیچ دولتی وابسته نیست.

تورم زا بودن دییم

بیت کوین به دلیل محدود عرضه و اثر ناشی از هاوینگ بیت کوین، نوعی دارایی کاهش یابنده است. در واقع تنها 21 میلیون واحد از آن در نهایت وجود خواهد داشت. این کار از تورم جلوگیری می کند. در مقابل، انجمن Libra، همانطور که در بالا ذکر شد، کنترل عرضه دارایی Libra را در دست خواهد داشت. به نوعی، این بدان معناست که کاربران باید به انجمن Libra و اقدامات آن اعتماد کنند و ریسک تورم پذیری ویژگی پول های فیات لیبرا را بپذیرند.

نیاز به مجوز برای ماینینگ Libra

دییم فیس‌بوک یا لیبرا در ابتدا بر روی یک بلاک چین مجاز اجرا می‌شود، به این معنی که ماینرها باید قبل از شروع استخراج، تأییدیه بگیرند. در مقابل، بلاک‌چین بیت‌کوین بدون مجوز است، بنابراین ماینرها می‌توانند به صلاحدید خود شروع به استخراج کنند.

کاربردهای لیبرا در فیس بوک

1. ارسال حواله
2. امور مربوط به تجارت الکترونیک
3. انجام پرداخت های فرامرزی
4. اعمال حکمرانی

چالش لیبرا با دولت ها

پروژه لیبرا یا Diem از ابتدا با موجی از نگرانی از سمت دولت مردان روبرو بوده است. در این بین مقامات کشورهای آمریکا و اتحادیه اروپا بیش از دیگران دخیل بوده اند. دلیل این اعتراضات نیز نگرانی از بابت تاثیر منفی روی ثبات مالی جهان و کاهش ارزش پول های ملی بوده است. به همین دلیل، سیستم های پرداخت بزرگ مثل مسترکارت و ویزاکارت از پروژه دییم کنار کشیدند. به هر حال، مارک زاکربرگ، در مجلس نمایندگان کنگره امریکا حاضر شد و به آن ها قول داد که لیبرا یا دییم خطری را برای پول های ملی کشورها ایجاد نخواهد کرد.

جمع بندی مقاله

دییم یا لیبرا، پروژه بزرگی از شرکت متا یا فیس بوک است. این شامل ارز دیجیتال، شبکه بلاک چین و پرداخت بین المللی است. لیبرا با نام جدید diem یک استیبل کوین است. کاربردهای مختلفی در کنار ویژگی های منحصر به فرد برای Libra برشمرده اند. در عین حال، نگرانی هایی در سطوح بین اللملی در خصوص تاثیر منفی آن روی ثبات ارز کشورها وجود دارد. اما وجود شرکت های سرمایه گذار بزرگ در این پروژه، نشان از آینده ای خوب برای آن دارد. سرمایه گذاری روی لیبرا چندان جذاب به نظر نمی رسد. زیرا با اصل غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال در تضاد است. همچنین می تواند آثار تورمی مثل پول ملی را تجربه کند. اما برای پرداخت های بین المللی می تواند گزینه مناسبی باشد.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال به سبکی هوشمندانه

این مقاله توسط تیم تولید محتوای شرکت آرتاراکس برای شما عزیزان تهیه شده است. آرتاراکس با داشتن تیم متخصص و حرفه ای در زمینه طراحی سایت ارز دیجیتال آماده ارائه خدمات متنوع در زمینه راه اندازی کسب و کار اینترنتی به شما عزیزان است. این شرکت به صورت کاملاً حرفه ای و تخصصی در زمینه های طراحی سایت صرافی، طراحی سایت ارز به ارز، طراحی سایت صرافی بیت کوین ، ساخت توکن، سایت فروش NFT فعالیت می نماید. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با مشاورین شرکت آرتاراکس تماس بگیرید.