عرضه اولیه ترکیبی چیست؟ امکانی برای سهامداران ریسکگریز و کمتجربه
توضیح کامل روش عرضه اولیه ترکیبی و مزایای آن
عرضه اولیه (IPO) در بسیاری از مواقع با حرف و حدیثهای فراوانی همراه بوده است. چه در گذشته که روال آن با اکنون فرق داشت و چه پس از انجام اصلاحات. این امر به ویژه در یکی دو سال اخیر و با توجه به افزایش تعداد فعالان بازار بیش از پیش به چشم میخورد. عدم رعایت مساوات در عرضهی سهام بزرگترین مشکلی است که در عرضه اولیه به چشم میخورد. چرا که این قضیه معمولا با رانت گره خورده است. اما اکنون به منظور کمتر کردن این مسائل و رعایت انصاف در این زمینه، عرضه به صورت ترکیبی انجام میشود. در این روش جدید به میزان زیادی جلوی محدودیتهای قبلی گرفته شده و میتوان گفت رقابت برای خرید عرضه اولیه منصفانهتر از گذشته انجام خواهد شد. در این آموزش از اخبار بورس، بررسی میکنیم که روند روش جدید عرضه اولیه ترکیبی دقیقاً چیست و چه مزایایی دارد.
فهرست مطالب این آموزش با دسترسی سریع
عرضه اولیه ترکیبی چیست؟
عرضه اولیه ترکیبی یک روش جدید است که به تازگی در بورس ایران مطرح شده است. اولین بار در مرداد ماه بود که مدیر نظارت بر بورسهای سازمان بورس خبر از اضافه شدن روش ترکیبی به دستورالعمل جدید عرضههای اولیه داد. در این روش ثبت سفارش طی دو مرحله انجام میشود. ابتدا سهام در اختیار صندوقهای سرمایهگذاری قرار میگیرد و پس از کشف قیمت سهامداران میتوانند اقدام به خرید کنند. در این روش سهام شرکتهای پرریسک تنها در اختیار سهامداران حرفهای قرار میگیرد.
عرضه اولیه ترکیبی برای شرکتهایی مورد استفاده قرار میگیرد که سهام شناور آنها ارزشی کمتر از ۵۰۰ میلیارد تومان دارد. افزون بر این، اگر شرکتی که قصد دارد وارد بازار بورس شود شرکتی پرریسک باشد، عرضه اولیه آن به صورت ترکیبی انجام خواهد عرضه اولیه یا IPO چیست؟ شد.
حال سوال مهم اینجاست که دلیل استفاده از روش عرضه اولیه ترکیبی چیست؟ تا پیش از سال ۹۵، عرضه اولیه به صورت گروهی انجام میشد. در آن زمان شیوهی حراج مرسوم بود و کارگزاریها در کشف قیمت سهام دخیل بودند. در چنین شرایطی اگر قیمت کشفشده قیمت پایینی بود، قطعاً برای سرمایهگذاران جذاب به نظر میرسید. همین امر موجب میشد این سهام جذاب تنها در انحصار سرمایهگذاران خاصی قرار گیرد و سایرین از داشتن آن محروم باشند.
به همین دلیل در سال ۱۳۹۵ بازنگریهایی انجام شد و نتیجه آن شد که IPO به صورت ثبت سفارش یا بوک بیلدینگ انجام شود. یعنی همان روندی که اکنون نیز در حال انجام است. در این روش خرید گروهی ممنوع است و سهامداران با کد معاملاتی خود تعداد سهام مدنظر را با قیمتی که در اطلاعیهی عرضه درج میشود، ثبت میکنند. در این روش دیگر کسی از سفارش و قیمت پیشنهادی سایر سهامداران خبر ندارد.
بیشتر بخوانید
اما مشکل زمانی بروز پیدا میکند که تعداد متقاضیان در فرایند عرضه اولیه بیشتر از تعداد سهام تخصیصی است. در چنین شرایطی تخصیص سهام از طریق روش تسهیم به نسبت انجام میشود. یعنی با توجه به میزان شرکتکنندگان در عرضه اولیه، به هر یک تعدادی سهم اختصاص داده میشود. پس استقبال بیشتر مساوی است با تعداد سهام کمتر برای هر سهامدار و در نتیجه سود کمتر.
از آنجا که عرضه اولیه به این روش موجب شده است که سهامداران مستقیما اقدام به خرید کنند، این امر باعث سختگیریهای بیشتر سازمان بورس در فرایند عرضه اولیه شده است چرا که ممکن است بسیاری از سهامداران بدون اطلاع از میزان ریسک سهام، اقدام به شرکت در عرضهی اولیه سهام کنند. به همین دلیل سازمان قوانین سختگیرانهتری را در خصوص پذیرش شرکتها اعمال میکند تا مبادا سهامداران کمتجربه از این جهت آسیب ببینند.
همچنین شرکتهای کوچک نیز در این میان مشکل دیگری هستند. چرا که تعداد سهام آنها کم است و تعداد متقاضیان زیاد. از این رو این شرکتهای کوچک با انبوهی از سهامداران روبرو میشوند که هر یک تعداد کمی سهام در اختیار دارند. مدیریت این تعداد سهامدار موجب اختلال در روند عادی سهام شرکت میشود و در بسیاری از موارد به مشکلات نقدینگی میانجامد. تمام این عوامل دست به دست هم دادند تا مسئولان فکری کنند و این نواقص را برطرف سازند. در نتیجه تصمیم بر آن شد که علاوه بر شیوههای عرضه اولیه یا IPO چیست؟ موجود، روش عرضه اولیه ترکیبی نیز برای سهام برخی شرکتها در دستور کار قرار گیرد.
روند عرضه اولیه ترکیبی چگونه است؟
همانطور که اشاره شد، روند عرضه اولیه ترکیبی متشکل از یک فرایند دومرحلهای است. این روش، ترکیبی از ثبت سفارش و عرضه به قیمت ثابت است. در این روش صندوقهای سرمایهگذاری نقش بسیار پررنگی دارند. چرا که فرایند قیمتگذاری که مبحث مهمی است توسط آنان انجام میشود. در مرحلهی نخست ۷۰ تا ۱۰۰ درصد سهام با توجه به نظر سازمان بورس به صندوقهای سرمایهگذاری نظیر ETFها و صندوقهای مشترک اختصاص داده میشود. در این مرحله و با حضور این عوامل کشف قیمت انجام میشود. این قیمت همان قیمت ثابتی است که در مرحلهی بعدی به خریداران اعلام میشود. به این ترتیب قیمت به شکلی منصفانه مشخص میشود. در چنین شرایطی امکان کاهش قیمت بلافاصله پس از عرضه کمرنگ میشود. اتفاقی که در روش بوک بیلدینگ بعضا شاهد آن هستیم. یعنی فروش آبشاری سهامداران طی یک روز موجب میشود که قیمت به میزان زیادی کاهش پیدا کند.
بیشتر بخوانید
اما در این شیوه مدیران صندوقها سعی میکنند با وسواس تمام قیمتگذاری را به شکلی حرفهای انجام دهند. چرا که عرضه اولیه به شیوه ترکیبی میتواند در بلندمدت برای آنها نیز سودهای خوبی به همراه داشته باشد. پس از کشف قیمت نوبت به سهامداران میرسد که بتوانند عرضه اولیه را با قیمت ثابت مشخصشده خریداری کنند. این همان مرحلهی دوم است که پس از اتمام مرحلهی نخست انجام میشود.
روش عرضه اولیه ترکیبی برای اولین بار در عرضهی اولیه نماد توسن در تاریخ ۲۴ شهریورماه ۱۴۰۰ به کار گرفته شد. این شرکت ۱۰ درصد سهامش را از طریق عرضه اولیه وارد بازار بورس کرد. در مرحلهی اول پنج درصد از سهام این شرکت بین صندوقهای سرمایهگذاری به روش ثبت سفارش عرضه شد تا کشف قیمت صورت گیرد. پنج درصد باقیمانده نیز مربوط به مرحلهی دوم و با قیمت ثابت بود که به سرمایهگذاران عرضه شد. هر دو مرحله در یک روز و به فاصلهی چند ساعت برگزار شد و اطلاعیههای آن به سرمایهگذاران ابلاغ شد.
عرضه اولیه ترکیبی چه مزایایی دارد؟
تا اینجا دریافتیم که عرضه اولیه ترکیبی چیست و لابلای همین تعاریف به مزایای آن نیز اشاره کردیم. در این بخش چند مزیت این روش را به صورت مختصر با هم مرور میکنیم. به این ترتیب درمییابیم که این شیوه تا چه اندازه میتواند مشکلات فعلی را برطرف کند و کارآمد باشد.
- رعایت عدالت در تخصیص سهام و جلوگیری از ضایع شدن حق سهامداران مشتاق به خرید
- جلوگیری از وارد شدن ضرر و زیان به سهامداران غیرحرفهای و افرادی که با مدیریت ریسک آشنایی ندارند.
- تشویق مردم به سرمایهگذاری غیرمستقیم و توجه به صندوقهای سرمایهگذاری که موجب حفظ سرمایهی سهامداران در برابر ریسکهای موجود در بازار خواهد شد.
- انجام فرایند کشف قیمت به صورت کارشناسیشده، دقیقتر و واقعیتر
- افزایش تعداد سرمایهگذاران
- استقبال شرکتهای کوچک از ورود به بازار سهام و در نتیجه رونق این بازار
- تسریع و تسهیل در فرآیند پذیرش شرکتها در بورس
- جلوگیری از رفتارهای هیجانی به دلیل سرمایهگذاری غیرمستقیم
مقایسه عرضه اولیه ترکیبی با عرضه اولیه به روش ثبت سفارش
در پایان بهتر است نگاهی مقایسهای به دو روش عرضه اولیه ترکیبی و عرضه اولیه بوک بیلدینگ داشته باشیم تا بیشتر متوجه چیستی روش جدید شویم.
تفاوتها
- در عرضه اولیه ترکیبی دیگر چیزی به نام رقابت وجود ندارد. چرا که سهمیهبندی نداریم و خبری از تسهیم به نسبت نیست.
- قیمت در مرحلهی دوم روش عرضه اولیه ترکیبی به صورت ثابت است.
- محدودیت در معاملات ثانویه دیگر تفاوت این دو روش است. در روش بوک بیلدینگ محدودیتی وجود ندارد اما در روش ترکیبی در صورت تشخیص کارشناسان سازمان بورس، سهام تنها در اختیار افراد حرفهای قرار میگیرد.
- در روش ثبت سفارش باید حداقل ۵۰٪ از سهام عرضهشده در تاریخ عرضه اولیه معامله شود تا بتوان آن عرضه را موفق قلمداد کرد. این میزان در روش ترکیبی برابر ۸۰٪ در مرحلهی نخست است.
- در روش ترکیبی اولویت نخست برای فروش سهام با صندوقهاست.
شباهتها
- کشف قیمت در در مرحلهی نخست عرضه اولیه ترکیبی با روش ثبت سفارش یکسان است. یعنی صندوقهای سرمایهگذاری به همان شیوهی کنونی کشف قیمت را با ثبت سفارش در یک محدودهی قیمتی مشخص انجام میدهند.
- محدودیت حجمی در هر دو روش وجود دارد و هر کد معاملاتی تنها میتواند تعداد مشخصی خریداری کند.
- پیشتر دامنهی رقابت هنگام ثبت سفارش در روش بوک بیلدینگ ۱۰٪ بالاتر از قیمت پیشنهادی بود. اما اکنون هم در روش ترکیبی و هم در روش ثبت سفارش این دامنه دوبرابر دامنهی نوسان فعلی است. یعنی ۱۰+ و ۱۰- درصد.
- در هر دو روش ثبت سفارش به صورت Dark است. یعنی قیمتها و به طور کلی سفارشها از دید سایرین مخفی است و این امر مانع از تقلید سهامداران از یکدیگر میشود.
جمعبندی
عرضه اولیه ترکیبی روش جدیدی است که سازمان بورس از مرداد ۱۴۰۰ آن را به دستورالعمل عرضهاولیهها اضافه کرده است. در این روش سهام در طی دو مرحله در اختیار سرمایهگذاران واجد شرایط قرار میگیرد. در مرحلهی اول صندوقهای سرمایهگذاری از طریق ثبت سفارش اقدام به خرید و کشف قیمت میکنند. در مرحلهی بعدی قیمت کشفشده به عنوان قیمت ثابت در نظر گرفته میشود. سپس سهم با این قیمت به سایر سرمایهگذاران عرضه میشود. این روش به طور مشخص برای عرضه اولیه شرکتهای پرریسک و کوچک تنظیم شده است. روی آوردن مردم به صندوقهای سرمایهگذاری، کاهش ریسک، پرهیز از تصمیمات هیجانی، افزایش تعداد سرمایهگذاران و تسهیل در روند مراحل پذیرش شرکتها از مزایای روش عرضه اولیه ترکیبی به شمار میروند.
سوالات متداول با پاسخهای کوتاه
روشی جدید در عرضه اولیه است که طی دو مرحله انجام میشود. در مرحله اول نیمی از سهام به روش ثبت سفارش به صندوقهای سرمایهگذاری، صندوقهای ETF و صندوقهای مشترک عرضه میشود. کشف قیمت سهام در این مرحله باعث میشود که در مرحلهی دوم، سهم به قیمت ثابت در اختیار سرمایهگذاران قرار گیرد.
روش ترکیبی دومرحلهای است ولی روش ثبت سفارش تکمرحلهای است. در روش ترکیبی، عرضه موفق عرضهای است که ۸۰٪ سهام در مرحلهی اول معامله شود اما در روش ثبت سفارش این رقم برابر است با ۵۰٪. در روش ترکیبی خبری از رقابت نیست. در این روش همچنین با تشخیص کارشناسان سازمان محدودیت در انجام معاملات ثانویه وجود خواهد داشت.
خیر. روش ترکیبی در کنار روش ثبت سفارش انجام میشود و هنوز برخی از سهام به همان شیوهی قبلی عرضه میشوند. روش جدید ترکیبی بیشتر برای شرکتهای پرریسک و کوچک مورد استفاده قرار میگیرد.
تنها سهام شرکتهای کوچک به این طریق عرضه میشوند. یعنی شرکتهایی که ارزش بازار سهام شناور آنها کمتر از پنج هزار میلیارد ریال است. همچنین اگر کارشناسان هیئت پذیرش، شرکتها را پرریسک قلمداد کنند، عرضهی آنها به صورت ترکیبی و محدود به سرمایهگذاران حرفهای خواهد بود.
استقبال مردم از صندوقهای سرمایهگذاری و روشهای غیرمستقیم سهامداری، کاهش ریسک، پرهیز از تصمیمات هیجانی و احساسی، حفظ سرمایه، رعایت عدالت در تخصیص سهام، افزایش تعداد سهامداران، تسهیل ورود شرکتها به بازار بورس، کشف قیمت کارشناسیشده.
در این روش سهامداران تنها به سمت صندوقهای سرمایهگذاری جذب میشوند. حال آن که نهادهای مالی دیگر از جمله هلدینگها و یا شرکتهای سرمایهگذاری نیز میتوانند گزینههای مناسبی برای سرمایهگذاری غیرمستقیم باشند. همچنین اگر عملکرد صندوق سرمایهگذاری نامطلوب باشد، مدیر صندوق با شرکت در عرضه اولیه میتواند این عملکرد نامطلوب را تا حدی پوشش دهد و مانع از انتشار تصویری صحیح از آن شود.
در هر دو شیوه جزئیات سفارش برای سایرین مخفی است. در هر دو روش دامنهی رقابت در ثبت سفارش برابر است با دو برابر دامنهی نوسان فعلی؛ یعنی ۱۰+ و ۱۰-. همچنین کشف قیمت در مرحلهی اول عرضه اولیه ترکیبی همچون روش بوک بیلدینگ از طریق ثبت سفارش انجام میشود.
عرضه اولیه چیست و چگونه آن را خریداری کنیم؟ تمام نکات لازم
عرضه اولیه سهام چیست؟ یکی از موضوعات مورد بحث در بازار بورس که برای سرمایهگذاران فعال در بورس اهمیت بسزایی دارد، عرضه اولیه سهام شرکتها است. تجربه نشان داده که بیش از ۹۰ درصد از عرضه اولیههایی که در بورس انجام شده، سودآور بودهاند و اینگونه میتوان عنوان کرد که عرضههای اولیه حکم طلا را دارند. عرضه اولیه برای فعالین بازار همیشه از جذابیت برخوردار بوده و معاملهای کم ریسک برای اولین سرمایهگذاری در بورس محسوب میشود. در صورتی که شما بدانید عرضه اولیه چیست و چگونه معامله می شود میتوانید در بازار بورس به کسب سود بپردازید.
عرضه اولیه چیست؟
عرضه اولیه یا IPO که مخفف کلمات (initial public offering) به معنی اولین عرضه عمومی است و زمانی اتفاق می افتد که شرکتی برای اولین بار در بورس پذیرفته شده و قسمتی از سهام خود را به فروش عموم می گذارد تا معاملات آن در بازار بورس انجام شود. حال این شرکت می تواند دولتی و یا خصوصی باشد اما باید از نوع سهامی باشد و با ورود به بازار بورس به شرکت سهامی عام تبدیل می شود.
چرا یک شرکت باید سهام خود را بفروشد و وارد بازار بورس شود؟
تامین مالی:
پول حاصل از فروش سهام های شرکت به حقوق صاحبان سرمایه می رسد و آنها می توانند با این پول که در اختیارشان قرار گرفته است اقدام به اجرای طرح های توسعه کنند و یا مشکلات مالی خود را رفع کند و یا حتی شرکت های دیگر تاسیس کنند و به کار آفرینی بپردازند و یا حتی این پول را دوباره به همان شرکت تزریق کنند.
سهام کارکنان:
برخی از شرکت ها سهام شان را بین کارکنان خودشان عرضه می کنند در نتیجه بستر لازم برای خرید و فروش سهام شرکتشان برای سایر افراد مهیا نیست از این رو سهام این شرکت ها در بیشتر موارد فاقد ارزش مناسب برای سرمایه گذاری می باشد.اگر شرکت بتواند شرایط لازم برای حضور در بورس کشور را احراز نماید می تواند سهام خود را علاوه برکارکنان سازمان خود برای فروش به تمام افراد فعال در بازار سرمایه قرار دهد.
معافیت مالیاتی:
شرکت های بورسی درصد پایین تری به نسبت شرکت های سهامی خاص و … مالیات پرداخت می کنند و از مزایای قانونی دیگری مثل انتشار اوراق مشارکت بدون اخذ مجوز از بانک مرکزی بهره مند می شوند که سود های زیادی برای شرکت دارد. برای شرکت های پذیرفته شده در فرابورس نیز معافیت مالیاتی به نسبت شرکت های خارج از بازار های سرمایه بورس ۵% کمتر است که اگر درصد شناوری شرکت بیش از ۲۰% باشد دو برابر می شود.
چرا عرضه اولیه سود دارد؟
وقتی یک شرکت قرار است قسمتی از سهم خود را در بورس عرضه کند باید خریدار برای سهام شرکت موجود باشد که بتواند سهام خود را در بورس بفروشد. معمولا تمام کسانی که در بازار بورس فعالیت دارند در عرضه اولیه شرکت میکنند و خواهان سهامی که تازه وارد بازار سرمایه میشود هستند و با آغوشی باز از آن استقبال میکنند.
یک باور قدیمی که در بین فعالان بازار وجود دارد این است که خرید عرضه اولیه سودآور است. تجربه نیز نشان داده است که تاکنون بیش از ۹۰% عرضه اولیه های بورس حداقل بین ۲۰-۳۰% سود را برای خریداران آن به ارمغان آورده اند. حتی در برخی موارد این سود به بیش از ۱۰۰% نیز رسیده است. این تجربیات و باور عمومی بازار دراین باره، باعث شده است که در هنگام عرضه اولیه های جدید یک جو روانی مثبت وجود داشته باشد که منجر به افزایش تقاضا برای سهم هایی که برای بار اول عرضه می شوند به وجود بیاید.
دلیل استقبال برای خرید عرضه اولیه چیست؟
شرکتی که قصد دارد سهام خود را در بورس به فروش برساند، سهام شرکت خود را پایینتر از ارزش ذاتی خود به فروش میرساند این کار به خاطر جذاب کردن قیمت سهام انجام میشود. به طور مثال اگر ارزش هر برگه سهام شرکتی که قرار است وارد بازار بورس شود 400 تومان است آن شرکت سهام خود را در قیمت 300 تومان به فروش میرساند. طبیعی است که فعالان بازار سرمایه به علت اینکه سهام شرکت زیر ارزش ذاتی خود است شروع به خرید سهام میکنند چون تقریبا به سودآوری آن سهام اطمینان دارند. به طورکلی علت استقبال از عرضه اولیه ارزان بودن قیمت سهام آن شرکت است.
فرق خرید عرضه اولیه با خرید و فروش سهام چیست
همانطور که بیان شد هنگامی که سهام یک شرکت برای اولین بار در بورس عرضه شود، به روز اول عرضه سهام، اصطلاحاً روز عرضه گفته میشود؛ بنابراین انتشار سهام شرکتها برای اولین بار بهعنوان عرضه اولیه ارائه شده است. در عرضه اولیه عمومی، نام شرکت و نماد سهم، تاریخ روز عرضه، تعداد سهام قابل عرضه، سهمیه خریدار حقیقی و حقوقی، دامنه قیمتی (کف و سقف قیمت) و مدیر عرضه مشخص است؛ اما برای خرید سهام، محدودیتی در نظر گرفته نشده است و تا زمانی که عرضه برای خرید سهام وجود داشته باشد، شخص میتواند آن را با قیمت قابل معامله در بازار خرید نماید.
سهام شرکتها در عرضه اولیه، ارزانتر از ارزش واقعی آن است و در بیشتر مواقع عرضههای اولیه که در بورس انجام شده، سودآور بودهاند. پس طبیعی است که تقاضا برای خرید عرضه های اولیه زیاد باشد و همه فعالین بازار بورس اوراق بهادار تمایل به خرید سهام عرضه اولیهای داشته باشند. پس از روز عرضه سهام وارد بازار شده و معاملات عادی خود را آغاز میکند. پس از تبدیلشدن عرضه اولیه به سهام و بهنوعی متعادل شدن قیمت آن، برای خرید این سهام سرمایه گذاران میبایست به بررسی همهجانبه عوامل متعدد اثرگذار در سهم پرداخته و با احتیاط و بررسی تحلیلی، اقدام به ثبت سفارش نمایند.
رشد سهام شرکت ها بعد از عرضه اولیه
همانطور که گفته شد یکی از دلایل رشد قیمت سهم بعد از عرضه اولیه، محدودیت در تعداد سهام قابل خریداری توسط سرمایه گذاران و هم چنین محدودیت در تعداد سهام عرضه شده است. علاوه بر این، سهام شرکت ها معمولا در چنین مواقعی کمی ارزان تر از ارزش ذاتی که توسط تحلیل گران برآورد شده است، عرضه می شود تا برای سرمایه گذاران جذابیت داشته باشد. وقتی سهام شرکتی ارزان تر از ارزش واقعی خود به فروش برسد، طبیعتا تقاضا برای آن سهم نیز افزایش خواهد یافت. هرچه قیمت عرضه اولیه سهم نسبت به ارزش واقعی آن کمتر باشد، جذابیت آن برای سرمایه گذاران بیشتر خواهد بود.
بعد از مدتی با افزایش قیمت سهم و هم چنین عرضه سهامداران عمده و سرمایه گذارانی که در ابتدا سهم را خریداری کرده اند و در سود هستند، به تدریج تقاضا برای سهم کاهش پیدا می کند. در این موقع اصطلاحا گفته می شود که سهم متعادل شده است. پس از متعادل شدن سهم، سرمایه گذاران به تدریج با آن سهم نیز مثل سایر سهم های بازار برخورد می کنند. از این به بعد رشد و افت قیمت سهم به عملکرد آن شرکت بستگی دارد. حتی اگر آن سهم زیاد و به شکل هیجانی رشد کرده باشد، احتمال دارد افت زیادی را نیز تجربه کند.
نحوه خرید عرضه اولیه
تمامی اشخاص حقیقی که دارای کد بورسی باشند می توانند به راحتی این خرید را انجام دهند تنها کافیست پس از مطلع شدن از عرضه اولیه در ساعت و روز مقرر شده سفارش خود را در نماد مورد نظر در محدوده قیمت و تعداد سهام تعیین شده ثبت کنند. سرمایه گذاران برای خرید عرضه اولیه سهام یک شرکت کافی است از زمان و تاریخ عرضه آن مطلع شوند. اطلاعرسانی عرضه اولیه از طریق سایتهای بورسی و کانالهای خبری انجام میپذیرد. اکثر کارگزاریها نیز مشتریان خود را از زمان دقیق عرضههای اولیه آگاه میکنند.
نکاتی در خرید عرضه اولیه که باید به آن توجه کرد
- ممکن است سهام با قیمت گران عرضه شود و مناسب سرمایه گذاری نباشد در اینصورت باید قبل از عرضه و خرید وضعیت سهام را بررسی کرد و چون شرکت عرضه اولیه می باشد و سابقه معاملاتی و نمودار ندارد نمی توان از تحلیل تکنیکال بهره برد و تنها باید از تحلیل بنیادی برای ارزش گذاری استفاده کرد. وضعیت صنعت و شرکت های مرتبط با شرکت عرضه اولیه در ارزش گذاری آن تاثیر دارد.
- باید این نکته را به خاطر داشته باشیم که عرضه اولیه ها همیشه سود های خوبی برای خریداران نمی سازند و ممکن است قیمت سهمی ۲۰۰ درصد بعد از عرضه اولیه رشد کند و قیمت سهم دیگری ۵۰ درصد بیشتر شد نکند.
- اصولا عرضه اولیه ها برای خرید مناسب هستند و بازده خوبی را به معامله گران میدهند ولی چون تعداد و مبلغ کمی سهم به هر کدمعاملاتی تعلق می گیرد مبلغ سود زیاد نخواهد بود.ولی به شما پیشنهاد میدهیم همیشه عرضه اولیه ها را بخرید و اولین روزی که سهم منفی شد از آن خارج شوید.
- اغلب اوقات پیشنهاد میشود بالاترین قیمت ارائهشده، انتخاب گردد زیرا بهعلت تقاضای زیاد، حجم قابلعرضه به سفارشهایی با بیشترین قیمت تعلق میگیرد.
- در کارگزاری آگاه این امکان وجود دارد که ۲ روز پیش از عرضه اولیه، سرمایهگذاران سفارش خود را بهصورت آفلاین ثبت کنند تا در روز عرضه، سفارش خرید سهم برای هسته معاملات بورس ارسال گردد
- در نهایت اختصاص سهام توسط سازمان بورس و اوراق بهادار به کدهای معاملاتی انجام میگیرد و معمولاً به دلیل تقاضای زیاد، همه افراد بهطور مساوی و به تعدادی کمتر از حجم تعیینشده از عرضه بهرهمند میشوند.
بهترین زمان فروش عرضه اولیه
یکی از دغدغههای اساسی سرمایه گذاران آگاهی از زمان مناسب فروش عرضه اولیه است. دانستن زمان مناسب برای فروش سهام عرضه ی اولیه از ارزش بالایی برخوردار است. سهامداران میتوانند از فردای روز عرضه سهام خود را به فروش برسانند؛ اما برای دانستن بهترین زمان برای فروش سهم، میبایست برخی جوانب را مورد بررسی قرار دهند.
- ارزیابی وضعیت فعلی و آینده شرکت عرضهشده در بازار بورس
- توجه به میزان بزرگی و کوچکی شرکت عرضهشده در بازار بورس
- مطالعه تحلیل بنیادی سهام عرضه اولیه در سایتهای تحلیلگری و کانالهای خبری کارگزاریها
- بررسی رفتار سهامداران عمده در ایام معاملات سهم پس از عرضه اولیه
- بررسی روند فعلی بازار بورس که مانند هر فعالت اقتصادی دیگر دارای دورههای متفاوتی از رکود، رشد و رونق است.
در مورد اینکه چه زمانی بهترین نقطه برای فروش عرضه اولیه است قطعیتی وجود ندارد و به عوامل مختلفی مانند اهداف و انتظارات از سهم، نیاز به نقدینگی حاصل از عرضه اولیه، آینده شرکت و … بستگی دارد.
عرضه اولیه همیشه سودآور نیست!
در صحبت های قبلی گفتیم که در بیشتر مواقع عرضه اولیه برای سرمایه گذاران سودآور است. اما مواردی هم وجود دارند که خرید آن حتی می تواند متجر به ضرر شما بشود. پس باید دقت داشته باشید که با این ذهنیت که این کار همیشه سودآور است، بدون بررسی خرید نکنید. موارد متعددی هم وجود داشته که سهم بعد از عرضه اولیه رشد زیادی نکرده. حتی در برخی مواقع شاهد افت قیمت سهم پس از عرضه ی اولیه نیز بوده ایم. این افت قیمت می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
مثلا اینکه قیمت سهم در هنگام عرضه اولیه تفاوت چندانی با ارزش واقعی آن سهم نداشته است، به عبارت دیگر آن سهم جذایبیتی برای خرید نداشته است. یا اینکه سهم در شرایطی عرضه شده است که شرایط کلی بازار مناسب نبوده است و شرایط بازار در آن زمان برای عرضه آن سهم مناسب نبوده است.
سقف خرید عرضه اولیه
در عرضه اولیه به خاطر اینکه به همهی افراد یکسان برسد سقف خرید قرار میدهند و هر شخص بیشتر از سقف تعین شده اجازه خرید ندارد.
- به هیچ عنوان بالاتر از حداکثر تعداد سهام قابل خرید، درخواست خرید ارسال نکنید.
- به هیچ عنوان سقف قیمتی پیشنهاد شده را رُند نکنید حتی به قیمت بالاتر و دقیقا قیمت پیشنهادی را در قسمت خرید وارد کنید.
خرید عرضه در روز دوم
برخی از فعالان بازار سرمایه اقدام به خرید عرضه ی اولیه در روز دوم میکنند. اما کسانی که سهام دار هستند سهام خود را نمی فروشند و خریدار ها در بالاترین قیمت مجاز درخواست خرید قرار میدهند.
- به طور ساده خرید در روز دوم عرضه اولیه تقریبا غیر ممکن است و سهام داران قصد فروش ندارند و تمام راههای گفته شده صرفا فرضیه هستند.
- شخصی که قصد خرید عرضه اولیه در روز دوم و روز های بعدی را دارد باید رأس ساعت 80:30:00 درخواست خرید خود را ارسال کند.
- هرچند بیشتر فعالان بازار در این ساعت درخواست خرید ارسال میکنند.
- کسانی که در این ساعت درخواست خرید ارسال میکنند تقریبا نفرات اول در صف هستند
- و اگر کسی سهام بفروشد حق با نفرات اول است که سهام را خرید کنند.
نکته: درخواست خرید عرضه ی اولیه در ساعت 80:30:00 دلیل بر خرید حتمی سهام نیست، صرفا شانس شما را برای خرید بالا میبرد.
خرید عرضه اولیه از چند کارگزاری
به علت محدود بودن سقف خرید در عرضه ی اولیه برخیها برای خرید بیشتر سهام تصمیم میگیرند از چند کارگزاری کد بورسی دریافت کنند. نکته قابل توجه این است که عرضا اول فقط با کد ملی اختصاص میابد و شخص فقط از یک کارگزاری میتواند اقدام به خرید کند. و ممکن است شخصی از چند کارگزاری درخواست دهد درخواست آن ها لغو شود.
پس به هیچ عنوان از چند کارگزاری درخواست خرید یک عرضه ی اولیه را ثبت نکنید
سخن آخر
میتوان گفت یکی از مهمترین مزیتهای عرضه اولیه، تأمین سرمایه برای راهاندازی یک کسبوکار جدید و یا توسعه و رشد یک کسبوکار قدیمی است. عرضه ی اولیه به دلیل ارزشگذاری سهم، کمتر از ارزش واقعی آن، باعث ایجاد تقاضای زیادی برای خرید از جانب سرمایه گذاران میشود. تقاضای زیاد برای خرید، قیمت پایین سهم و همچنین محدود بودن تعداد سهام قابل عرضه، در اکثر موارد باعث سودآور بودن و کم ریسک بودن عرضه ی اولیه میشود.
تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه در بازار بورس چیست؟
بسیاری از سرمایهگذاران مبتدی و جدیدالورود در بازار بورس متوجه تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه نیستند و اغلب این دو را بهجای هم به کار میبرند. درست است که پذیره نویسی و عرضه اولیه تنها در روشهای ثبت سفارش یا به عبارتی همان بوک بیلدینگ (Book Building) شباهتهای بسیاری با هم دارند، اما سرمایه گذاران مبتدی باید تفاوتهای میان این دو را نیز بدانند. پذیرهنویسی در صندوق سرمایهگذاری و خرید عرضه اولیه در چند رکن ساده و اصلی با هم متفاوت هستند که به راحتی میتوان متوجه آنها شد. این تفاوتها را در زمان پذیرهنویسی، ثبت سفارش و قیمت سهام و مواردی از این دست میتوان یافت. در این مقاله از سری مقالات آموزش بورس چراغ به بررسی تفاوتهای میان پذیرهنویسی و عرضه اولیه خواهیم پرداخت. البته برای درک بهتر موضوع ابتدا تعریف جداگانهای از هر کدام از این مفاهیم ارائه خواهیم داد.
پذیرهنویسی چیست؟
معنای پذیرهنویسی چیست
در بحث تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه باید گفت که پذیرهنویسی در معنای لغوی یعنی نوشتن و پای سندی را امضا کردن. اما در بازار سرمایه منظور از پذیرهنویسی حقوقی است که سرمایهگذار میبایست متعهد شود تا بخشی از سرمایهی اولیه شرکت را پرداخت کند. سرمایهگذاران بازار بورس به خوبی میدانند که پذیرهنویسی برای آن دسته از شرکتهایی انجام میپذیرد که هنوز تاسیس نشدهاند و اصلا شروع به کار نکردهاند. به بیان سادهتر افراد پیش از شروع به کار و حتی ثبت چنین شرکتهایی اوراق پذیرهنویسی آنها را خریداری میکنند. سپس متعهد میشوند که بخشی از سرمایهی اولیه و مورد نیاز این شرکتها را تامین نموده و به این ترتیب صاحب بخشی از سهامی عام آنها شوند. پس از انجام مراحل اولیهی ثبت شرکت، اعلامیههای پذیرهنویسی به منظور آگاهی بخشی به خریداران منتشر میشوند. سپس طی جلسهای تعهد پرداخت سرمایه به اطلاع سهامداران رسیده و امضا میشود.
عرضه اولیه چیست؟
تعریف عرضه اولیه چیست؟
این اصطلاح که ترجمه عبارت Initial Public Offering است که مخفف آن IPO میشود. عرضه اولیه به اولین روز عرضهی سهام یک شرکت در بازار بورس اشاره دارد که در آن، درصد مشخصی از کل سهام شرکت برای نخستین بار در بازار بورس عرضه میشود. برخی شرکتها هستند که سالها از راهاندازی آنها میگذرد و اما سهام این شرکتها همچنان به صورت سهامی خاص میباشد. به این ترتیب آنها بخشی از سرمایهی مورد نیازشان را برای طرحهای آینده و … از طریق عرضهی بخشی از سهام شرکت در بورس تامین مالی مینمایند. عرضههای اولیه سهام شرکتها یکی ازجذابترین گزینهها برای سرمایهگذاری در بورس، بهویژه در میان افراد تازهوارد به شمار میآید. چرا که سهامهایی که در این عرضهها به فروش میرسند در بیشتر مواقع سودآور هستند و به همین دلیل، طرفداران زیادی را به خود جذب کردهاند.
تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه از نظر فعالیت شرکتها
همانطور که گفتیم تفاوتهای بنیادی و سادهای میان دو مفهوم پذیره نویسی و عرضه اولیه برای سرمایهگذاری در بازار بورس وجود دارد. شاید اولین و واضحترین تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه در نوع کارکرد آنها باشد. هنگامی که سخن از پذیرهنویسی به میان میآید منظور تقبل کردن تعهداتی است که طی آن افراد موظف میشوند قسمتی از سرمایهی شرکتها را پیش از ثبت و شروع فعالیت شرکت مورد نظر پرداخت نمایند. درواقع سرمایهی اولیه برای آغاز فعالیت شرکتها را تامین کنند. اما عرضهی اولیه برای شرکتهایی است که فعالیت خود را شاید از مدتها قبل آغاز کردهاند و به تازگی تصمیم گرفته اند سهامی خاص خود را به عموم واگذار نمایند. حتی گاهی ممکن است شرکتهای دولتی با سالها سابقه کار در این عرضهها شرکت کنند.
تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه از لحاظ قیمت
از لحاظ قیمت چه تفاوت هایی بین پذیره نویسی و عرضه اولیه وجود دارد
یک نمونه تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه در محدودهی قیمت آنهاست. عرضه اولیه یک بازه قیمتی مشخص دارد اما پذیرهنویسی با قیمت اسمی مثلاً ۱۰۰۰ریال انجام میشود. بازهی قیمتی برای هر کدام از عرضهی اولیه از پیش تعیین میشود. سرمایهگذاران ملزم هستند که سفارشهای خود را در محدودهی همین قیمتهای تعیین شده ثبت و خریداری نمایند. برای مثال در اطلاعیهی عرضهی اولیه یک شرکت تهیه و توزیع مواد غذایی بازهی قیمتی هر سهم بین ۶۸۰ تا ۷۰۰ تومان در نظرگرفته میشود و خریداران سفارش خود را در این بازه ثبت میکنند. اما پذیرهنویسی صندوقهای دولتی با قیمت پایهی مثلاً ۱۰۰ تومان انجام میگیرد.
تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه از لحاظ بازه زمانی خرید
تفاوت در بازهی زمانی خرید سهم، یک مورد دیگر از تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه به شمار میآید. برای خرید عرضههای اولیه معمولا یک زمان ۲ الی ۳ ساعته در نظر گرفته میشود و به اطلاع عموم میرسد. پس از آن نماد مورد نظر همانند سایر نمادهای بورسی در بازار بورس معامله میشود. اما پذیرهنویسی تا زمانی که تمام اوراق مدنظر به فروش برسند ادامه مییابد. برای این منظور یک مهلت ۳۰ روزه در نظر گرفته میشود که در برخی موارد تا ۶۰ روز نیز قابل تمدید است. دقت داشته باشید که گاهی هم این مهم در اولین روز پذیرهنویسی اتفاق خواهد افتاد. اگر هم که تا پایان مهلت تعیین شده تمام این اوراق به فروش نرسند، طبق توافقنامهای کارگزاران موظف به خرید باقیماندهی اوراق هستند.
زمان قابل معامله شدن برای پذیره نویسی و عرضه اولیه
برای معامله پذیره نویسی و عرضه اولیه چه زمانی مناسب است
تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه از منظر زمان معامله به این شکل است که یک روز پس از عرضه اولیه، سهام آن با ۵ درصد دامنه نوسان قابل معامله میباشد. اما در پذیرهنویسی پس از انجام تمام فرآیندهای مربوط به ثبت شرکت نماد آن بازگشایی شده و سهام داد و ستد خواهد شد. این را به خاطر بسپارید که طی شدن این پروسه زمانبندی دقیقی ندارد و ممکن است هفتهها و ماهها طول به طول انجامد.
سخن آخر
در این مقاله از سایت استخدام و آموزش چراغ به بررسی تفاوت پذیره نویسی و عرضه اولیه پرداختیم. افرادی که قصد سرمایهگذاری در بازار بورس را دارند با دانستن تفاوتهای میان این دو مفهوم، راحتتر میتوانند برای ثبتنام در هر کدام از آنها تصمیم بگیرند. همچنین پیشنهاد میکنیم که برای آگاهی بیشتر از نحوهی سرمایهگذاری صحیح در بازار بورس از دوره آموزشی آنلاین بورس استفاده نمایید. چراغ به عنوان پیشرفتهترین سامانه آموزش و کاریابی در ایران قصد دارد که با بیان نکات آموزشی در زمینه کار و سرمایهگذاری به عنوان همراهی مطمئن در کنار شما باشد.
عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO چیست؟
پروژه هایی که میخواهند فعالیت خود را آغاز کنند اما در ابتدا بودجه اولیه کافی و لازم را ندارند، با استفاده روش عرضه اولیه ICO هزینه های ایجاد و اجرای پروژه را جمع آوری میکنند.
آنچه در این مقاله می خوانید
عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO چیست؟
عرضه اولیه ارز دیجیتال (Initial Coin Offering) روشی است که با استفاده از آن، سرمایه اولیه پروژه های جدید بستر بلاک چین را جمع آوری میکنند. در واقع پروژه هایی که میخواهند فعالیت خود را آغاز کنند اما در ابتدا بودجه اولیه کافی و لازم را ندارند، با استفاده از این روش هزینه های ایجاد و اجرای پروژه را جمع آوری میکنند. البته عرضه اولیه مختص ارزهای دیجیتالی نیست، بلکه در بازار بورس نیز شرکت های زیادی به وسیله آن، برای اولین بار سهام اولیه (IPO) خود را ارائه نموده و به جذب سرمایه میپردازند. در این مقاله درباره ICO و ویژگیهای آن در بلاگ رمزینو صحبت خواهیم نمود. با ما همراه باشید و در پایان نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.
توکن (Token) چیست و چه تفاوتی با کوین (Coin) دارد؟
از آنجایی که عرضه اولیه ارز دیجیتال با استفاده توکن میباشد، در ابتدا به معرفی توکن و تفاوت آن با سکه یا کوین میپردازیم. Token و Coin هر دو جزو ارزهای دیجیتال به شمار می روند. تفاوت این دو در بلاکچین آنهاست. کوینها بلاک چین اختصاصی خود را دارند، اما توکن ها از بلاک چین کوین ها به عنوان میزبان استفاده میکنند و بستر اختصاصی خود را ندارند. توکن ها برای عرضه اولیه یا ICO مورد استفاده قرار می گیرند. Token ها بعد از اینکه اعتبار و ارزش کافی را کسب کردند، می توانند بلاک چین اختصاصی خود را ایجاد کنند و تبدیل به کوین شوند.
هر فردی به راحتی می تواند توکن اختصاصی خود را در کوتاه ترین زمان ممکن ایجاد کند. ایجاد توکن هزینه بسیار کمی نیاز دارد.
تاریخچه ای از ICO ارز دیجیتال
در سال 2013 آزمایشگاه ریپل با نام (Ripple Lab) حدود 100 میلیارد توکن ریپل (XRP) ایجاد کرد و عرضه اولیه آن را انجام داد. هدف از عرضه اولیه توکن ریپل جذب سرمایه برای توسعه و گسترش شبکه ریپل بود. لیسک (LISK) یکی دیگر از ICO های موفق و مشهور است که در سال 2016 رقمی معادل 5 میلیون دلار از عرضه اولیه توکن کسب کرد. اما مهم ترین و برجسته ترین ICO مربوط به اتریوم است. در سال 2014 با هدف ایجاد و گسترش شبکه اتریوم، توکن ETH ایجاد شد. این توکن با قیمت حدودی 0.0005 بیت کوین فروخته شد و حدود 20 میلیون دلار سرمایه را جمع آوری کرد. بعد از ایجاد شبکه اتریوم، این توکن به شبکه اختصاصی Ethereum منتقل شد و به سکه یا (Coin) بلاک چین اتریوم تبدیل شد.
با ایجاد شبکه اتریوم، بستر مناسبی برای اجرای قراردادهای هوشمند و ICO ایجاد گردید.
موارد مهم در اجرای ICO
یک شرکت یا پروژه هنگامی که تصمیم به عرضه اولیه ICO میگیرد که نیاز به تامین سرمایه داشته باشد. در این صورت با ایجاد توکن اختصاصی، به عرضه اولیه ارز دیجیتال می پردازد. بدین منظور ضروری است که مراحل زیر طی شوند:
- تخمین و برآورد منابع مالی مورد نیاز
- تخمین زمان حدودی برای اجرا
- تعیین تعداد توکن برای عرضه اولیه
- مشخص کردن واحد پول دریافتی برای جذب سرمایه
- ارائه توکن ها به بازار ارز دیجیتال به صورت آنلاین
روند انجام عرضه اولیه دیجیتال ICO
توسعه دهندگان و سرمایه گذاران معمولاً با ارز دیجیتال یا ارزهای فیات (Fiat) به خریداری توکن ها اقدام میکنند. در صورتی که عرضه اولیه به دلایلی موفقیت آمیز نباشد و بودجه به حد نصاب مورد نیاز نرسد، پول دریافتی به توسعه دهندگان و سرمایه گذاران بازگردانده میشود. با اینکه عرضه اولیه ارز دیجیتال تحت کنترل و مدیریت هیچ موسسه یا ارگانی نیست و قانون تصویب شده بین المللی ندارد، اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) می تواند در آن ورود نموده و مداخلاتی داشته باشد. وقتی در یک ICO سرمایه گذاری کنید، اتریوم، بیت کوین، لایک کوین و یا هر رمز ارز مورد نظر دیگر را برای پرداخت به قرارداد هوشمند می فرستید. بعد از آن، قرارداد هوشمند بر اساس میزان پرداختی شما، نسبت به ارسال توکن پروژه اقدام می کند.
یک مقاله مفید دیگر در همین رابطه بخوانید: ماینینگ ارز دیجیتال و روش های انجام آن
علت استفاده پروژه ها از عرضه اولیه ICO
مطمئناً یکی از دلایل اصلی برای عرضه اولیه پروژه ها، جذب سرمایه است. پروژه های بسیار کاربردی و قوی که بودجه لازم برای انجام کار را ندارند، با استفاده از ICO می توانند بودجه کافی را کسب کنند و فعالیت خود را آغاز کنند. بعد از اینکه پروژه به موفقیت کافی رسید، ارزش توکن ها نیز بالاتر خواهد رفت و سرمایه گذاران از این موضوع نیز سود خواهند برد. وام دهی بانک ها یا موسسات مالی فرآیند بسیار پیچیده و طولانی دارد. معمولاً بانک ها برای پروژه های استارتاپ و جدید وام نمیدهند. اما با استفاده از عرضه اولیه دیجیتال میتوان هزینه مورد نیاز را تامین کرد.
در همین رابطه بخوانید: کیف پول ارز دیجیتال چیست؟
راه اندازی عرضه اولیه ارز دیجیتال ICO
شرکت ها یا پروژه هایی که قصد جمع آوری سرمایه از طریق ICO را دارند، در ابتدا یک نقشه کلی از پروژه یا وایت پیپر (White Paper) آن را منتشر می کنند. در این نقشه اطلاعاتی مانند اهداف کلی پروژه، سرمایه حدودی مورد نیاز، حداقل سقف خرید توکن، نوع ارز دیجیتال یا پولی که برای خرید توکن باید استفاده شود و غیره درج میگردد.
هدف از خرید ICO برای سرمایه گذاران چیست؟
معمولاً افراد به دو هدف اقدام به خرید توکن این پروژه ها می کنند.
- فروش در قیمت های بالاتر
- استفاده از رمز ارز در زمینه اهداف بیان شده توسط اعضای تیم.
انواع عرضه اولیه ارز دیجیتال
سه روش مهم و کاربردی برای عرضه اولیه ارز دیجیتال وجود دارد که در ادامه با هم بررسی می کنیم:
1-عرضه اولیه سکه صرافی (Initial Exchange Offering)
این روش به اصطلاح عرضه اولیه سکه صرافی ها (IEO) نام دارد. در این روش خرید سکه از صرافی ارز دیجیتال ایرانی یا خارجی معتبر انجام میشود. عرضه اولیه سکه صرافی به نمایندگی از یک پروژه استارتاپ میباشد و تیم پروژه به صورت مستقیم در (IEO) شرکت ندارد. در واقع از آنجایی که صرافی ارز دیجیتال قبل از انتخاب و سرمایه گذاری روی پروژه تحقیقات زیادی انجام میدهند، می توان به اعتبار کافی پروژه اطمینان داشت و با خیال آسودهتری نسبت به ICO سرمایه گذاری را انجام داد.
2-عرضه اولیه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering)
همانگونه که از نام آن مشخص است، این توکن بسیار شبیه اوراق بهادار میباشد. بدین معنی که از فیلترهای قانونی متعدد مانند احراز هویت و شفافیت های مالی و اعتبار گروه توسعه دهنده عبور میکنند و جزو معتبرترین عرضه های اولیه محسوب می شوند. همچنین از آنجایی که بررسی های قانونی در (STO) نقش اساسی دارند، اعتبار پروژها بسیار بالا و ریسک سرمایه گذاری در آن بسیار پایین است.
3-عرضه اولیه سکه برگشت پذیر (RICO)
این روش به صورت توکن هایی است که قابلیت بازگشت دارند. یعنی در هر مرحله فرد سرمایه گذار میتواند توکن ها را عودت دهد و پول خود را پس بگیرد.
پس بر اساس اعتبار و کم ریسک بودن ارزهای اولیه دیجیتالی می توان طبقه بندی زیر را انجام داد
اقبال سرمایه گذاران به چه ICO ای بیشتر است؟
معمولاً کسانی که قصد خرید توکن های عرضه اولیه یک پروژه را دارند، این موارد را در نظر میگیرند:
- بررسی میزان رقابت در پروژه و بررسی رقبای فعلی
- اعتبار سنجی اعضای تیم، فعالیت های فعلی و قبلی و موفقیت ها و شکست ها
- روش استفاده از وجوه جمع آوری شده طی عرضه عمومی
- بررسی نقشه راه (Roadmap) پروژه و مدت زمان اجرای آن
- تعداد توکن ها، قیمت هر عدد، مقدار عرضه شده در ICO و مقدار ذخیره شده برای سایر امور
کلاهبرداری در ICO
با تمام ویژگی هایی که عرضه اولیه ارز دیجیتال برای کمک به پروژه های جدید ایجاد می کند، اما در این میان برخی افراد سودجو و کلاه بردار با این روش به اخاذی میپردازند. به این صورت که با ایجاد پروژه جعلی، به عرضه اولیه توکن می پردازند. سپس بعد از جمع آوری سرمایه کلاه برداری مالی انجام می دهند. در این صورت، شاید برایتان این سوال مطرح شده باشد: چگونه از اعتبار عرضه اولیه ارز دیجیتال اطمینان پیدا کنیم؟
ترفند های انتخاب ICO معتبر
از آنجایی که ارائه ICO ها کاملا آنلاین است و تحت نظارت هیچ نهاد قانونی ای نیست، بهتر است برای سرمایهگذاری از ICO های معتبر استفاده کنید. همچنین از خرید ارز دیجیتال بدون احراز هویت در عرضه اولیه خودداری کنید، زیرا ICO هایی که احراز هویت دارند، دست کم تحت کنترل و نظارت مرجعی قانونی میباشند. در اینجا چند تکنیک مهم را برای کاهش ریسک سرمایه گذاری در این عرضه های اولیه دیجیتالی بیان می کنیم:
1-اولویت خود را سرمایه گذاری در عرضه اولیه هایی قرار دهید که معروف و مشهورترند و بازارهای کریپتوکارنسی آن را تائید میکنند.
2-فریب وعده های جذاب را نخورید. همه به دنبال این هستند که با حرف ها و قول های وسوسه کننده تر افراد را به سرمایه گذاری ترغیب کنند. با دقت و تحقیقات کافی پروژه را انتخاب کنید نه با وعده های بی پایه اما جذاب و فریبنده در توئیتر و سایر شبکه های اجتماعی.
3-پروژه باید تیم و سایت مشخص و شبکه های اجتماعی پر مخاطبی داشته باشد. اگر سرمایه گذاران بزرگ و شناخته شده در آن پروژه شرکت داشته اند، به اعتبار آن می افزایند و شما می توانید اعتماد بیشتری نسب به آن پروژه داشته باشید.
4-حتما وایت پیپر (White Paper) عرضه اولیه را بررسی کنید. این کار کمک می کند تا با اعضای تیم و اهداف پروژه و روند کار بیشتر آشنا شوید.
وایت پیپر سندی است که در آن ایده انجام یک کار جدید یا بهبود کارهای قبلی در فضای دیجیتال و بلاکچین است. آنچه در white paper ارائه می شود نقش نسبتاً مهمی در جذب سرمایه گذار برای پروژه های ICO بر عهده دارد.
5-از ابزارهای کمکی مانند ICO watch و Coinview برای بررسی عمیق تر و دقیق تر انواع عرضه های اولیه دیجیتالی کمک بگیرید.
مزایا و معایب ICO ها
از جمله مزایای عالی عرضه اولیه ها در مارکت کریپتو کارنسی، می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- حذف فعالیت ها و پروسه های طولانی اداری
- دسترسی آسان و آنلاین با سرعت بالا برای خرید ارز دیجیتال و فروش آن
- بازدهی بسیار بالا در صورت موفقیت پروژه
- امکان تبدیل سریع به دیگر ارزهای دیجیتال یا پول فیات
- قیمت مناسب و بسیار پایین توکن های ICO
ICO ها علاوه بر مزایا و امکانات خاصی که میتواند برای تیم پروژه و سرمایه گذاران ایجاد کند، می توانند معایبی نیز داشته باشند:
- فراهم شدن زمینه برای کلاه برداری و سوء استفاده های مالی
- امکان وقوع شکست در پروژه و عدم موفقیت آن
- نوسانات زیاد قیمت در بازار ارزهای دیجیتال
مقالات معتبر و جدید ارزهای دیجیتال با رمزینو
مقاله ای که خواندید، توسط تیم تولید محتوای رمزینو به طور اختصاصی برای شما نوشته شده است. اگر این مقاله در افزایش دانش و آگاهی شما درباره دنیای بلاک چین و ارزهای دیجیتال موثر بود، حتماً آن را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید و رمزینو را به دوستان خود معرفی کنید. در پایان اگر در خصوص این محتوا سوال یا نظری داشتید، در بخش دیدگاه ها، با ما در ارتباط باشید.
عرضه اولیه چیست و میزان سوددهی آن چقدر است؟
IPO عبارت است از سهامی از یک شرکت که برای اولین بار در بورس به فروش میرسد. شرکت ها برای وارد شدن به بازار بورس باید معمولا مقداری از سهام خود که حدود 10 درصد است را در بورس عرضه کنند که به آن عرضه اولیه میگویند
برای اینکه شرکتی بتواند در بازار بورس قرار گیرد باید مدارک مالی مبنی بر اینکه این شرکت در طی چند سال اخیر سودساز بوده باشد و در صورت وجود شرایط گفته شده شرکت در صف انتظار قرار میگیرد و بعد از زمان مشخص شده شرکت در بورس قرار میگیرد.
دقت کنید عرضه اولیه به معنی اینکه این شرکت به تازگی شروع به کار کرده بلکه همانطور که گفته شد این شرکت برای اولین بار در بازار بورس حضور پیدا کرده است.
سود عرضه اولیه و دلیل استقبال برای خرید آن
معمولا شرکت هایی که برای بار اول در بازار بورس قرار میگیرند برای جذب سهامداران، سهام خود را با قیمتی کمی پایین تر از ارزش واقعی عرضه میکنند و اصولا بعد از خرید این سهامها تا چند روز ۵+ معامله میشود. تجربه نشان داده که که در بیش از 90 درصد مواقع عرضه های اولیه سودآور بوده اند. به همین دلیل این سهام ها از جذابیت بالایی برخوردار بوده و معمولا همه سهامداران به دنبال خرید و سرمایه گذاری این سهام میباشند.
زمان دقیق عرضه اولیه و نحوه اطلاع از آن
برای اطلاع سهامداران و همچنین فراهم عرضه اولیه یا IPO چیست؟ کردن مبلغ مورد نیاز برای انجام معامله سازمان بورس موظف است دو روز مانده به عرضه اولیه زمان آنرا اعلام کند. معمولا زمان عرضه اولیه به وسیله ارسال ایمیل و یا پیامک برای کسانی که کد بورسی دارند ارسال میشود.
خرید عرضه اولیه به روش بوک بیلدینگ (ثبت سفارش)
در گذشته هر شخصی توانایی این را داشت تا هر میزان که تمایل داشت درخواست خرید میکرد و برخی افراد برای خرید سهام هزینه های بسیاری کرده و موفق به خرید میشدند و عده ای هم موفق به خرید نمیشدند و این امر باعث نارضایتی سهامداران شده بود. برای حل این مشکل روش بوک بیلدینگ (ثبت سفارش) مطرح شد که در این روش سازمان بورس ساعتی را مشخص کرده که معمولا تایم 2 ساعته بین 10 تا 12 صبح میباشد تا کاربران درخواست خرید خود را ثبت کنند و بعد از ثبت درخواست ها سازمان بورس سهام را به طور مساوی بین درخواست کنندگان تقسیم میکند.
در این روش قیمتی به عنوان حداقل اعلام میشود و همچنین سقف آن معمولا 10درصد بیشتر از حداقل میباشد که شخصی که قصد خرید دارد میتواند مبلغی بین حداقل و حداکثر مشخص شده ثبت کند و بعد از زمان مشخص شده سازمان بورس با توجه به تعداد متقاضیان و تعداد سهام قابل عرضه شروع به تخصیص سهام به تمام متقاضیان میکند.
از زمان ارائه این روش معمولا بیشتر عرضه های اولیه در سقف قیمتی انجام شده اند بنابراین توصیه میشود با توجه به تعداد متقاضیان زیاد سهام درخواست خرید خود را روی سقف قیمتی ثبت کنید تا سهام به شما اختصاص یابد. همچنین با توجه به بالا بودن ترافیک سایت توصیه میشود که حساب کاربری خود را در روزهای قبل از عرضه شارز نمایید.
نکته ای که حائز اهمیت است این است که شما فقط میتوانید از طریق یک کارگزاری و ثبت یک درخواست برای خرید ثبت کنید.
به طور کلی سرمایه گذاری عرضه اولیه معمولا سودآور است ولی هیچ تضمینی برای این موضوع وجود ندارد و پیش آمده که برخی عرضه اولیه بعد از ورود به بازار و تخصیص سهام روندی منفی داشته و موجب ضرر سهامداران شده ولی معولا عرضه اولیه سودآور میباشد. در کل در مورد سرمایه گذاری بورس هیچگاه نمیتوان در مورد صد در صد سودآور بودن یک سهام مطمئن بود و باد در نظر گرفت سرمایه گذاری در بورس شامل ریسک های مربوط به خود است.
دیدگاه شما